[ สุขใจ ดอท คอม บ้านหลังเล็กอันแสนอบอุ่น ] ธรรมะ พุทธประวัติ ฟังธรรม ดูหนัง ฟังเพลง เกมส์ เบาสมอง ดูดวง สุขภาพ สารพันความรู้
20 เมษายน 2567 12:06:30 *
ยินดีต้อนรับคุณ, บุคคลทั่วไป กรุณา เข้าสู่ระบบ หรือ ลงทะเบียน

เข้าสู่ระบบด้วยชื่อผู้ใช้ รหัสผ่าน และระยะเวลาในเซสชั่น
 
  หน้าแรก   เวบบอร์ด   ช่วยเหลือ ห้องเกม ปฏิทิน Tags เข้าสู่ระบบ สมัครสมาชิก ห้องสนทนา  
บุคคลทั่วไป, คุณถูกห้ามตั้งกระทู้หรือส่งข้อความส่วนตัวในฟอรั่มนี้
Fuck Advertise !!

หน้า: [1]   ลงล่าง
  พิมพ์  
ผู้เขียน หัวข้อ: บทปลงสังขาร  (อ่าน 1015 ครั้ง)
0 สมาชิก และ 1 บุคคลทั่วไป กำลังดูหัวข้อนี้
Kimleng
'อกุศลธรรม' เป็นสิ่งเกิดขึ้นจากการตามใจคนทั้งนั้น อะไรที่ชอบก็บอกของนั้นดี
สุขใจ๊ สุขใจ
นักโพสท์ระดับ 14
*

คะแนนความดี: +5/-0
ออฟไลน์ ออฟไลน์

เพศ: หญิง
Thailand Thailand

กระทู้: 5444


'อกุศลธรรม' เป็นสิ่งเกิดขึ้นจากการตามใจคนทั้งนั้น

ระบบปฏิบัติการ:
Windows 7/Server 2008 R2 Windows 7/Server 2008 R2
เวบเบราเซอร์:
Mozilla รองรับ Mozilla รองรับ


ดูรายละเอียด เว็บไซต์
« เมื่อ: 07 ตุลาคม 2562 11:57:37 »



ภาพจาก วัดป่าบ้านหนองผือ อ.พรรณานิคม จ.สกลนคร 

บทปลงสังขาร

บทปลงสังขาร (มนุษย์เราเอ๋ย)

มนุษย์เราเอ๋ย    เกิดมาทำไม     
นิพพานมีสุข      อยู่ใยมิไป     
ตัณหาหน่วงหนัก      หน่วงชักหน่วงไว้     
ฉันไปมิได้      ตัณหาผูกพัน
ห่วงนั้นพันผูก      ห่วงลูกห่วงหลาน     
ห่วงทรัพย์สินศฤงคาร               จงสละเสียเถิด     
จะได้ไปนิพพาน     ข้ามพ้นภพสาม     
ยามหนุ่มสาวน้อย      หน้าตาแช่มช้อย     
งามแล้วทุกประการ      แก่เฒ่าหนังยาน
แต่ล้วนเครื่องเหม็น      เอ็นใหญ่เก้าร้อย     
เอ็นน้อยเก้าพัน      มันมาทำเข็ญ     
ให้ร้อนให้เย็น     เมื่อยขบทั้งตัว
ขนคิ้วก็ขาว       นัยน์ตาก็มัว     
เส้นผมบนหัว       ดำแล้วกลับหงอก     
หน้าตาเว้าวอก       ดูน่าบัดสี     
จะนั่งก็โอย   จะลุกก็โอย     
เหมือนดอกไม้โรย       ไม่มีเกสร     
จะเข้าที่นอน       พึงสอนภาวนา     
พระอนิจจัง  พระอนัตตา     
เราท่านเกิดมา  รังแต่จะตาย     
ผู้ดีเข็ญใจ   ก็ตายเหมือนกัน 
เงินทองทั้งนั้น       มิติดตัวไป     
ตายไปเป็นผี  ลูกเมียผัวรัก   
เขาชักหน้าหนี       เขาเหม็นซากผี 
เปื่อยเน่าพุพอง       หมู่ญาติพี่น้อง   
เขาหามเอาไป       เขาวางลงไว้   
เขานั่งร้องไห้   แล้วกลับคืนมา   
อยู่แต่ผู้เดียว       ป่าไม้ชายเขียว   
เหลียวไม่เห็นใคร       เห็นแต่ฝูงแร้ง   
เห็นแต่ฝูงกา       เห็นแต่ฝูงหมา   
ยื้อแย่งกันกิน       ดูน่าสมเพช   
กระดูกกูเอ๋ย       เรี่ยรายแผ่นดิน   
แร้งกาหมากิน       เอาเป็นอาหาร
เที่ยงคืนสงัด  ตื่นขึ้นมินาน   
ไม่เห็นลูกหลาน   พี่น้องเผ่าพันธุ์   
เห็นแต่นกเค้า      จับเจ่าเรียงกัน   
เห็นแต่นกแสก    ร้องแรกแหกขวัญ   
เห็นแต่ฝูงฝี  ร้องไห้หากัน
มนุษย์เราเอ๋ย  อย่าหลงนักเลย   
ไม่มีแก่นสาร       อุตส่าห์ทำบุญ   
ค้ำจุนเอาไว้   จะได้ไปสวรรค์   
จะได้ทันพระพุทธเจ้า       จะได้เข้านิพพาน   
อะหัง วันทามิ สัพพะโส 
อะหัง วันทามิ นิพพานะปัจจะโย โหตุ

Share this topic on AskShare this topic on DiggShare this topic on FacebookShare this topic on GoogleShare this topic on LiveShare this topic on RedditShare this topic on TwitterShare this topic on YahooShare this topic on Google buzz

บันทึกการเข้า



กิมเล้ง @ สุขใจ ดอท คอม
สูตรอาหาร ทำกับข้าว เที่ยวไปทั่ว
Kimleng
'อกุศลธรรม' เป็นสิ่งเกิดขึ้นจากการตามใจคนทั้งนั้น อะไรที่ชอบก็บอกของนั้นดี
สุขใจ๊ สุขใจ
นักโพสท์ระดับ 14
*

คะแนนความดี: +5/-0
ออฟไลน์ ออฟไลน์

เพศ: หญิง
Thailand Thailand

กระทู้: 5444


'อกุศลธรรม' เป็นสิ่งเกิดขึ้นจากการตามใจคนทั้งนั้น

ระบบปฏิบัติการ:
Windows 7/Server 2008 R2 Windows 7/Server 2008 R2
เวบเบราเซอร์:
Mozilla รองรับ Mozilla รองรับ


ดูรายละเอียด เว็บไซต์
« ตอบ #1 เมื่อ: 10 ตุลาคม 2562 11:10:20 »



ภาพ : หลังฉากอุปรากรจีนปากน้ำโพ เทศกาลตรุษจีน ปีพุทธศักราช ๒๕๖๐

บทปลงสังขาร

บทปลงสังขาร (เกสาผมหงอก)

เกศาผมหงอกบอกว่าตัวเฒ่า  
ฟันฟางผมเผ้า แก่แล้วทุกประการ
ตามืดหูหนัก   ร้ายนักสาธารณ์
บ่มิเป็นแก่นสาร  ใช่ตัวตนของเรา  
แต่ล้วนเปื่อยเน่า   เครื่องประดับกายเรา  
โสโครกทั้งตัว   แข้งขามือสั่น  
เส้นสายพันพัว   เห็นน่าเกลียดกลัว
อยู่ในตัวของเรา   ให้มึนให้เมื่อย  
ให้เจ็บให้เหนื่อย  ไปทั่วเส้นขน  
แก่แล้วโรคา   เข้ามาหาตน
ได้ความทุกข์ทน  โศกาอาวรณ์
จะนั่งก็โอย  จะลุกก็โอย
เหมือนดอกไม้โรย  ไม่มีเกสร
แก่แล้วโรคา  เข้ามาวิงวอน
ได้ความทุกข์ร้อน  ทั่วกายอินทรีย์
ครั้นสิ้นลมปาก  กลับกลายหายจาก
เรียกกันว่าผี ลูกรักผัว (เมีย) รัก
เขาชักหน้าหนี  เขาว่าซากผี
เปื่อยเน่าพุพอง  เขาเสียมิได้
เขาไปเยี่ยมมอง  เขาบ่ได้ต้อง
เกลียดกลัวนักหนา  เขาผูกคอรัด
มือเท้าเขามัด  รัดรึงตรึงตรา
เขาหามเอาไป  ทิ้งไว้ป่าช้า
เขากลับคืนมา  สู่เหย้าเรือนพลัน
ตนอยู่เอกา  อยู่กับหมูหมา
ยื้อคร่าพัลวัน  ทรัพย์สินของตน
ขนมาปันกัน  ข้าวของทั้งนั้น
ไม่ใช่ของเรา  เมื่อตนยังอยู่
เรียกว่าของกู  เดี๋ยวนี้เป็นของเขา
แต่เงินใส่ปาก  เขายังควักล้วงเอา
ไปแต่ตัวเปล่า  เน่าทั่วสรรพางค์กาย
อยู่ในป่ารก  ได้ยินเสียงนก
กึกก้องดงยาง  ได้ยินหมาใน
ร้องไห้ครวญคราง  ใจจิตอ้างว้าง
วิเวกวังเวง  มีหมู่นกแขวก  
บินมาร้องแรก   แถกขวัญของตน  
เหลียวไม่เห็นใคร  อกใจวังเวง  
ให้อยู่ครื้นเครง   รำพึงถึงตัว  
ตายไปเป็นผี  เขาไม่ไยดี  
ทิ้งไว้น่ากลัว   ยิ่งคิดยิ่งพรั่น
กายสั่นระรัว   รำพึงถึงตัว
อยู่ในป่าช้า  ผัว (เมีย) มิ่งสินทรัพย์
ยิ่งแลยิ่งลับ  ไม่เห็นตามมา
เห็นแต่ศีลทาน   เมตตาภาวนา
ตามเลี้ยงรักษา  อุ่นเนื้ออุ่นใจ
ศีลทานมาช่วย  ได้เป็นเพื่อนม้วย  
เมื่อตนตายไป  ตบแต่งสมบัติ  
นพรัตน์โพยภัย   เลิศล้ำอำไพ
อัตตะกิเลสมากมี  ศีลพาไปเกิด  
ได้วิมานเลิศ  ประเสริฐโฉมศรี
นางฟ้าแห่ล้อม   ห้อมล้อมมากมี
ขับกล่อมดีดสี   ฟังเสียงบรรเลง  
บรรเลงสมบัติ  แก้วเก้าเนาวรัตน์  
นับน้อยไปหรือ   คุณพระทศพล  
ที่ตนนับถือ  พระธรรมนั้นหรือ  
สั่งสอนทุกวัน  พระสงฆ์องค์อารีรัก
มาเป็นปิ่นปัก  พระกรรมฐาน  
เอออวยสมบัติ  นพรัตน์โอฬาร  
ดีกว่าลูกหลาน ประเสริฐเพริดเพรา  
ลูกผัว (เมีย) ที่รัก   บ่มิเป็นตำหนัก  
รักเขาเสียเปล่า   เขามิตามช่วย
เพื่อนม้วยด้วยเรา   ไปหลงรักเขา  
เห็นไม่เป็นการ  รักตนดีกว่า  
จำศีลภาวนา   บำเพ็ญศีลทาน  
จะได้ช่วยตน  ให้พ้นสงสาร  
ลุถึงสถาน   ได้วิมานทอง
ผู้ใดใจพาล  หลงรักลูกหลาน  
จะต้องจำจอง   เป็นห่วงตัณหา
เข้ามารับรอง   ตายไปจะต้อง  
ตกจตุรบาย ฯ  นิพพานนัง สัมปัจจะโย โหตุ  
« แก้ไขครั้งสุดท้าย: 10 ตุลาคม 2562 11:14:01 โดย Kimleng » บันทึกการเข้า



กิมเล้ง @ สุขใจ ดอท คอม
สูตรอาหาร ทำกับข้าว เที่ยวไปทั่ว
Kimleng
'อกุศลธรรม' เป็นสิ่งเกิดขึ้นจากการตามใจคนทั้งนั้น อะไรที่ชอบก็บอกของนั้นดี
สุขใจ๊ สุขใจ
นักโพสท์ระดับ 14
*

คะแนนความดี: +5/-0
ออฟไลน์ ออฟไลน์

เพศ: หญิง
Thailand Thailand

กระทู้: 5444


'อกุศลธรรม' เป็นสิ่งเกิดขึ้นจากการตามใจคนทั้งนั้น

ระบบปฏิบัติการ:
Windows 7/Server 2008 R2 Windows 7/Server 2008 R2
เวบเบราเซอร์:
Mozilla รองรับ Mozilla รองรับ


ดูรายละเอียด เว็บไซต์
« ตอบ #2 เมื่อ: 28 ตุลาคม 2562 14:48:11 »



ภาพ : หลังฉากอุปรากรจีนปากน้ำโพ เทศกาลตรุษจีน ปีพุทธศักราช ๒๕๖๐

บทปลงสังขาร

บทปลงสังขาร

อันความตาย    ชายนารี    หนีไม่พ้น
จะมีจน    ก็ต้องวาย    ตายเป็นผี
ถึงแสนรัก    ก็ต้องร้าง    ห่างทันที
ไม่วันนี้    ก็วันหน้า    จริงหนาเรา



เมื่อเจ้ามา    มีอะไร    มาด้วยเล่า
เจ้าจะเอา    ความสุข    สนุกไฉน
เมื่อเจ้ามา    มือเปล่า    จะเอาอะไร
เจ้าก็ไป    มือเปล่า    เหมือนเจ้ามา



อันลาภยศ    หาบไป    ไม่ได้แน่
เว้นเสียแต่    ต้นทุน    บุญกุศล
ทิ้งสมบัติ    ทั้งหลาย    ให้ปวงชน
แม้ร่างตน    เขาก็เอา    ไปเผาไฟ


อย่าแบ่งชั้น    วรรณะ    เลยมนุษย์
ต่างถึงจุด    สุดท้าย    กลายเป็นผี
หลุมฝังศพ    กลบสิ้น    ซากอินทรีย์
ไพร่ผู้ดี    มีหรือจน    ไม่พ้นตาย
« แก้ไขครั้งสุดท้าย: 28 ตุลาคม 2562 14:59:49 โดย Kimleng » บันทึกการเข้า



กิมเล้ง @ สุขใจ ดอท คอม
สูตรอาหาร ทำกับข้าว เที่ยวไปทั่ว
คำค้น:
หน้า: [1]   ขึ้นบน
  พิมพ์  
 
กระโดดไป:  


คุณ ไม่สามารถ ตั้งกระทู้ได้
คุณ ไม่สามารถ ตอบกระทู้ได้
คุณ ไม่สามารถ แนบไฟล์ได้
คุณ ไม่สามารถ แก้ไขข้อความได้
BBCode เปิดใช้งาน
Smilies เปิดใช้งาน
[img] เปิดใช้งาน
HTML เปิดใช้งาน


หัวข้อที่เกี่ยวข้องกับหัวข้อนี้
หัวข้อ เริ่มโดย ตอบ อ่าน กระทู้ล่าสุด
บทปลงสังขาร
บทสวด - คัมภีร์ คาถา - วิชา อาคม
Maintenence 0 1406 กระทู้ล่าสุด 02 ธันวาคม 2563 14:26:04
โดย Maintenence
Powered by MySQL Powered by PHP
Bookmark and Share

www.SookJai.com Created By Mckaforce | Sookjai.com Sitemap | CopyRight All Rights Reserved
Mckaforce Group | Sookjai Group
Best viewed with IE 7.0 , Chrome , Opera , Firefox 3.5
Compatible All OS , Resolution 1024 x 768 Or Higher
Valid XHTML 1.0! Valid CSS!
หน้านี้ถูกสร้างขึ้นภายในเวลา 0.572 วินาที กับ 32 คำสั่ง

Google visited last this page 5 ชั่วโมงที่แล้ว