ชาวพุทธแบบกบ ๆ (พิมพ์สด ๆ จากหนังสือ)

http://i191.photobucket.com/albums/z119/bee_99/5.jpg

<table class="maeva" cellpadding="0" cellspacing="0" border="0" style="width: 800px" id="sae2"> <tr><td style="width: 800px; height: 576px" colspan="2" id="saeva2"><embed type="application/x-mplayer2" src="http://www.fungdham.com/download/song/allhits/24.wma" width="800px" height="576px" wmode="transparent" quality="high" allowFullScreen="true" allowScriptAccess="never" ShowControls="True" autostart="false" autoplay="false" /></td></tr> <tr><td class="aeva_t"><a href="http://www.fungdham.com/download/song/allhits/24.wma" target="_blank" class="aeva_link bbc_link new_win">http://www.fungdham.com/download/song/allhits/24.wma</a></td><td class="aeva_q" id="aqc2"></td></tr></table>

ชาวพุทธเอาแต่นั่ง ๆ นอน ๆ กราบ ๆ ไหว้ ๆ แล้วก็อ้อนวอนขอนั่น - ขอนี่ในสิ่งที่ตนต้องการแต่ไม่เคยประพฤติหรือทำตามคำสอนของพระพุทธเจ้าอย่างแท้จริงจนให้เกิดความเห็นแจ้งได้รับผลอันสูงสุดตามความุ่งหมายของพระพุทธศาสนาคือ สามารถควบคุมจิต - บังคับจิตไม่ให้เกิดทุกข์โดยสิ้นเชิงได้ เขาเหล่านั้นก็ไม่ต่างอะไรกับกบที่เฝ้าหนองกอบัวแล้วร้องตามประสากบและสำคัญตนว่าเป็นเจ้าของหนองกอบัวแต่มันจะมีประโยชน์อะไรในเมื่อยังไม่เคยได้ลิ้มรสและกลิ่นไอของดอกบัว มันจะต่างอะไรกับนกไม่เห็นฟ้า - ปลาไม่เห็น้ำ - ไส้เดือนไม่เห็นดิน - คนไม่เห็นโลกทั้ง ๆที่เขาเหล่านั้นก็อยู่กับสิ่งเหล่านั้นเมื่อเป็นเช่นนี้มันก็สู้แมลงผีเสื้อไม่ได้เพียงแต่มันบินไป - บินมาพบเห็นแต่ละครั้งมันก็สามารถได้รับกลิ่นไอของดอกบัวได้ พุทธศาสนานั้นไม่ใช่เพียงแค่กราบไหว้อ้อนวอน นั่งฟัง - นอนฟังและมานั่งเรียนเท่านั้นสิ่งเหล่านั้นมันเป็นเพียงแค่พิธีและทำให้คนเข้าถึงและเห็นความจริงแท้ของพระพุทะศาสนาได้เท่านั้น แต่สำหรับคนโง่มันก็ไม่ต่างอะไรกับสุ่มหรือกรงขังตัวเองให้ตกอยู่ในความมืดบอดไม่อาจรู้ได้ว่าอะไรเป็นอะไรเพราะสิ่งเหล่านั้นถูกคลุมเอาไว้ ตัวเองก็ไม่อยากดิ้นให้หลุดออกไปเพราะการอยู่อย่างนั้นก็ถือว่ามีความสุขพออยู่แล้ว ต่อเมื่อเอามีดมาเฉือนคอนั่นแหละจึงจะรู้ว่าอะไรเป็นอะไรแต่มันก็สายจนไม่มีทางแก้เสียแล้ว ผลเป็นอย่างไร ? ก็คือถูกเฉือนคอแล้วจุ่มลงในหม้อน้ำร้อนเท่านั้นเอง ฉะนั้นจึงขอให้ชาวพุทธที่สำคัญตนเองว่ามีพระพุทธ - พระธรรม - พระสงฆ์อยู่ในตัวมาพิจารณาดูให้ดี ๆ ว่าเราเป็นชาวพุทธแบบไหนกันแน่ชาวพุทธแบบกบเฝ้าหนองกอบัวหรือชาวพุทธแบบแมลงผีเสื้อ เมื่อรู้แล้วจงทำตนให้เหมาะสมกับการเป็นชาวพุทธที่แท้จริง อย่ามัวแต่ลุ่มหลงในรูปแบบพิธีกรรมต่าง ๆ เพื่อให้ได้มาซึ่งปัจจัยเพียงเล็ก ๆ น้อย ๆ การประพฤติตนให้ถูกต้องตามที่ได้เล่าเรียนมาแล้วจนสามารถบังคับจิต - ควบคุมจิต ประคองจิตไม่ให้ตกไปในทางความเห็นแก่ตัวและความชั่วได้ อย่างน้อย ๆ ก็ให้ตั้งอยู่ในความดีไม่ให้ตกไปอยู่ในความชั่วอย่างเด็ดขาด เห็นแจ้งตามสภาวะสิ่งต่าง ๆ ว่านั่นเป็นเพียงธรรมชาติ - ธรรมดาอย่างหนึ่งเท่านั้นที่กำลังเปลี่ยนไปตามกฏเกณฑ์ของธรรมชาติ ปล่อยวางสิ่งต่าง ๆ ได้หมดไม่ยึดถือมั่นด้วยความหลงผิดคิกว่าเป็น ตัวเรา - เขา อะไร ๆ ทั้งสิ้นแล้วความทุกข์ใจก็จะไม่เกิดขึ้น เป็นการขจัดทุกข์พร้อมทั้งต้นเหตุแห่งความทุกข์โดยสิ้นเชิง จากนั้นก็เป็นการอยู่เหนือสิ่งต่าง ๆ โดยประการทั้งปวง

คัดลอก(พิมพ์สด ๆ)จากหนังสือเรื่องสั้นหรรษาโดย ภิกขุ โพธิ์แสนยานุภาพ รวบรวมและเรียบเรียง

http://yoawarat.blogspot.com/