"ไม่เชื่ออย่าลบหลู่"

"ไม่เชื่ออย่าลบหลู่"
การเคารพบูชาเทวดาอารักษ์ แสดงให้เห็นถึงความอ่อนน้อมถ่อมตนของมนุษย์
ที่มีต่ออำนาจเหนือธรรมชาติ และเป็นสิ่งเดียวที่สามารถควบคุมความอหังการ
ของมนุษย์ได้ดีกว่าระเบียบกฎเกณฑ์ใดๆ

คนโบราณเชื่อว่า มีเทวดา ภูติ ผี และว่ามีอิทธิฤทธิ์ที่จะบันดาลให้ชีวิตทุกข์ยากลำบาก หรือพบกับความสุขสมบูรณ์ได้ จึงสร้างศรัทธา ปลูกฝังความเชื่อนี้ให้ลึกลงไปในสำนึกแก่ลูกหลาน แม้ปัจจุบันนี้วิทยาศาสตร์ได้พิสูจน์ให้เห็นชัดเจนว่าคติความเชื่อนั้นไม่จริง แต่มนุษย์ก็ยังแสดงออกทางความเชื่อกันอยู่ในชีวิตประจำวันด้วยความสมัครใจ

"ความเชื่อเป็นนามธรรม และเป็นพื้นฐานแห่งการนับถือ" - ความกลัวและความไม่รู้ ที่พระพุทธเจ้าตรัสว่าเป็น "อวิชชา" เป็นเหตุสำคัญที่ทำให้เกิดความเชื่อ และความเชื่อก็เป็นส่วนหนึ่งที่ทำให้เกิดพิธีกรรมต่างๆ มากมาย

มนุษย์ทุกรูปทุกนามมีสัญชาตญาณกลัวภัยอันตรายอยู่แล้ว เมื่ออายตนะทั้ง ๖ ได้สัมผัสสิ่งต่างๆ หรือภาษาทางศาสนาเรียกว่า เกิดจักษุวิญญาณ + การปรุงแต่ง และเมื่อใจคิดตามจินตนาการของตน ประกอบกับมีเหตุการณ์ถูกภยันตรายซึ่งน่าหวาดหวั่นพรั่นพรึงทั้งหลายคุกคาม ความเชื่อที่เป็นรูปธรรมก็เกิดขึ้น ว่าจะต้องมีสิ่งใดสิ่งหนึ่งที่มีอำนาจเหนือธรรมชาติอยู่เบื้องหลัง บังคับให้เป็นอย่างนั้นอย่างนี้ เช่น ฝนตกก็เชื่อว่านาคให้น้ำ แผ่นดินไหวก็เชื่อว่าปลาอานนท์พลิกตัว เจ็บไข้ได้ป่วย หาความสบายใจไม่ได้ ก็เชื่อว่าถูกผีทำ

เพื่อให้สิ่งที่ตนคิดว่ามีอยู่จริงนั้นผ่อนคลายความรุนแรงและจะบันดาลความสุขมาให้ จึงเกิดพิธีกรรม ชาวบ้านพากันบวงสรวงเซ่นสังเวยวิญญาณผีหรือเทวดา ด้วยข้าวตอก ดอกไม้ ธูปเทียน หมาก พลู บุหรี่ หมู ไก่ เป็ด ปู ปลา ผลไม้ อาคารคาวหวาน เป็นต้น ให้เทวดาอารักษ์ วิญญาณผีบรรพบุรุษ มาแก้ไขปัดเป่า มาดูแลทุกข์สุข คุ้มครองบ้านเรือน จนกลายความเชื่อในจารีตประเพณีตกทอดสืบต่อกันมา