วัดเขากะโหลก ปากน้ำปราณ จ.ประจวบคีรีขันธ์ ต้นตำนาน “ธงจระเข้”

วัดเขากะโหลก
ศรัทธานำมามาซึ่งปาฏิหาริย์ ต้นตำนาน “ธงจระเข้”
ตำบลปากน้ำปราณ อำเภอสามร้อยยอด จังหวัดประจวบคีรีขันธ์

วัดเขากะโหลก ตั้งอยู่ที่ตำบลปากน้ำปราณ อำเภอสามร้อยยอด จังหวัดประจวบคีรีขันธ์ พื้นที่วัดมีลักษณะเป็นแนวยาวติดกับชายฝั่งทะเลอ่าวไทย ด้านหน้าวัดมีภูเขาเทลงทะเล เป็นวัดที่สวยงาม เงียบสงบ อากาศเย็นสบายจากลมซึ่งพัดจากทะเลเข้าสู่ชายฝั่งตลอดเวลา

ต้นกำเนิด “ธงจระเข้” วัดเขากะโหลก
ศรัทธาแห่ง “พญาจระเข้ บุญใหญ่งาน “ทอดกฐิน” ประจำปี ถ้าสังเกตจะเห็นว่าผู้คนจะแย่งชิงถือ “ธงมัจฉา” กับ “ธงจระเข้” บางแห่งถึงขั้นต้องจับจองกันเอาไว้ล่วงหน้าเลยทีเดียว เพราะหนึ่งงานจะมีอย่างละหนึ่งธงเท่านั้น ด้วยมีศรัทธาเชื่อกันว่าใครที่ได้มาบูชานั้น เงินทองจะไหลมาเทมา โชคลาภจะไหลบ่าไม่ขาดสาย เปรียบเทียบไม่ต่างกับกระแสแรงศรัทธาของผู้คนที่ต่างมุ่งหน้ามางานทอดกฐินที่จะมากันเป็นประจำทุกปี เอาข้าวของเครื่องใช้ต่างๆมาถวายวัด เอาเงินทองมาร่วมทำบุญ

สืบเนื่องจากปราณบุรี มีแม่น้ำ ‘ปราณบุรี’ เป็นแม่น้ำสายสำคัญที่คอยหล่อเลี้ยงชีวิตของชาวปากน้ำปราณ แม่น้ำนี้เป็นแหล่งรวมด้านนิเวศวิทยา ที่ทำให้ระบบธรรมชาติเกิดความสมดุล เพราะมีน้ำเค็ม น้ำกร่อย และน้ำจืดในแม่น้ำสายเดียวกัน ในอดีตแม่น้ำปราณบุรีได้ชื่อว่าเป็นแม่น้ำที่มีจระเข้อาศัยอยู่ชุกชุมมาก จนมีคนเรียกจระเข้นี้ว่า “จระเข้ปราณ” จนมีเรื่องเล่าที่น่าสนใจของตำนานพญาจระเข้ อันเป็นต้นกำเนิด “ธงจระเข้” วัดเขากะโหลก ดังนี้

ในสมัยโบราณเชื่อกันว่า ณ ดินแดนแห่งนี้ มีมหาเศรษฐีคนหนึ่งมีฐานะร่ำรวยมากแต่ไม่ชอบทำบุญทำทาน เงินทองหามาได้เท่าไหร่ก็จะเก็บฝังเอาไว้ในไหบริเวณหน้าบ้าน

อยู่มาวันหนึ่ง เศรษฐีผู้นี้ก็ได้ตายจากโลกนี้ไป แล้วก็กลับชาติไปเกิดเป็นจระเข้ ระลึกได้ว่าตนนั้นเคยฝังสมบัติทรัพย์สินเงินทองเอาไว้ ก็ยังคงวนเวียนยึดติดกับทรัพย์สมบัติของตัวเอง คอยเฝ้าไม่ห่างอยู่ท่าน้ำหน้าบ้านของตน ต่อมาด้วยมีอะไรดลใจไม่ทราบได้จึงไปเข้าฝันลูกชาย ให้เอาสมบัติเหล่านั้นไปทอดกฐิน สร้างกุศลอันเป็นประโยชน์แก่พระพุทธศาสนา

ลูกชายก็ทำตามฝัน ไปขุดเอาสมบัติทั้งหมดที่เศรษฐีฝังไว้ไปทอดกฐินตามคำสั่งของพ่อในความฝัน ตั้งขบวนพายเรือแห่ต้นกฐินไปตามลำน้ำ จระเข้ผู้เป็นพ่อก็ว่ายน้ำตามไปด้วย แต่ด้วยระยะทางที่ไกลโข ว่ายอยู่ได้พักใหญ่ก็บอกว่าไปต่อไม่ไหวแล้ว เมื่อลูกชายเห็นท่าทางอันเหนื่อยล้าอ่อนแรงก็เอ่ยปากให้ว่ายกลับไปก่อน แล้วบอกว่าเดี๋ยวจะทำ “ธง” เป็นรูป “จระเข้” เป็นสัญลักษณ์ให้ว่า ได้นำสมบัติไปทอดกฐินแล้วด้วยกัน

จระเข้ผู้เป็นพ่อก็ตัดสินใจว่ายน้ำกลับไป แต่ทว่าระหว่างทางกลับสิ้นลมไปเสียก่อน เมื่อถึงวัดลูกชายจึงได้นำสมบัติไปทอดกฐินที่วัดเขากะโหลก และอีกหลายวัดระหว่างทางตามประสงค์ของผู้เป็นพ่อ ผลบุญกุศลแรงกล้าทำให้ “พ่อ” ได้ไปเกิดเป็น “เทวดา” ที่ร่ำรวยอยู่ในสรวงสวรรค์ชั้นฟ้า ด้วยเหตุนี้เองดินแดนแห่งนี้จึงเชื่อศรัทธากันเกี่ยวกับ “จระเข้” เป็นหนึ่งในสิ่งศักดิ์สิทธิ์ยึดเหนี่ยวทางใจ นำมาซึ่งทรัพย์สินเงินทองด้วยเช่นกัน

พระอุโบสถวัดเขากะโหลก

ศิลปกรรมงดงามมาก : วิหารประดิษฐานรูปหล่อ หลวงพ่อหว่าง อุตฺตโม

หลวงพ่อหว่าง อุตฺตโม
อดีตเจ้าอาวาสรูปแรกของวัดปากคลองปราณหลวงพ่อหว่างอุตฺตโม

หลวงพ่อหว่างอุตฺตโม เกิดปี พ.ศ.๒๓๙๕ ที่หมู่บ้าหนองไม้แดง ต.หนองข้าวเหนียว อ.กุยบุรี จ.ประจวบคีรีขันธ์ มีพี่น้องท้องเดียวกัน ๓ คน ท่านเป็นบุตรชายคนเดียว ทางบ้านมีฐานะดีจึงได้รับการตามใจ นิสัยจึงออกไปทางนักเลงไม่กลัวใคร ท่านไม่เรียนหนังสือจึงไม่สามารถอ่านเขียนได้ แต่ท่านมีความสามารถพิเศษคือการเขียนตัวหนังตลุงที่สวยงามมาก ได้เข้าอุปสมบทเมื่ออายุได้ ๓๕ ปี ที่วัดนาห้วย ท่านเป็นคนมีความจำแม่นทั้งที่อ่านหนังสือไม่ออก

ท่านพยายามท่องจำตามคำบอกของพระ จนสามารถท่องจำการขานนาคและบวชได้ในพรรษานั้น และเริ่มศึกษาพระธรรมวินัย อีกทั้งเรียนหนังสือไทยขอม (หนังสือใหม่) สวดมนต์ต่างๆ ได้อย่างแตกฉาน

ต่อมาท่านได้ย้ายมาอยู่วัดบ้านคอยเดิม จากนั้นได้ย้ายมาสร้างวัดใหม่คือ วัดปากคลองปราณ โดยมีชาวบ้านถิ่นนั้นได้ถวายที่ดินให้สร้างวัดขึ้น โดยความร่วมมือร่วมใจกัน ท่านนับเป็นยอดหนึ่งในสามร้อยยอดของจังหวัดประจวบคีรีขันธ์ ซึ่งจะมีหลวงพ่อนาค วัดหัวหิน หลวงพ่อเปี่ยม วัดเกาะหลัก และหลวงพ่อหว่าง วัดปากคลองปราณ ซึ่งทั้งสามรูปเป็นศิษย์วัดนาห้วยทั้งสิ้น

หลวงพ่อหว่างได้มีวิชาพุทธาคมมาก โดยเรียนกับหลวงพ่อมาก (หลวงพ่อในกุฏิ) วัดกุยบุรี และพ่อศุข (วัดปากคลองมะขามเฒ่า) จ.ชัยนาท ท่านได้เรียนวิชาแพทย์ มหาประสานคงกระพันชาตรี แคล้วคลาดมหาอทุตยดและมหายาศาสตร์ต่างๆ อีกทั้งยังเรียนวิชาเสื้อยันดี จากหลวงพ่อจู วัดนาห้วย วิชาจินดามนต์ จากหลวงพ่อแก้ว วัดพวงมาลัย ที่แม่กลอง จนได้วิชาเก่งกล้าและแตกฉาน หลวงพ่อหว่างจึงเป็นที่เคารพนับถือของชาวเมืองปราณบุรี และชาวจังหวัดประจวบคีรีขันธ์เป็นอย่างมาก

หลวงพ่อหว่าง มรณภาพเมื่อปี พ.ศ.๒๔๖๐ รวมอายุได้ ๖๕ ปี ๓๐ พรรษา เป็นการสูญเสียครั้งยิ่งใหญ่ของชาวปากน้ำปราณและชาวประจวบคีรีขันธ์

วิหารเซียน

ในวิหารเซียน มีเทพเจ้าในคติความเชื่อของชาวจีนไว้สักการะบูชาเพื่อเสริมความเป็นสิริมงคลอยู่หลายองค์.

คติระลึก ให้พิจารณาความประพฤติของตัวเราเอง
เทวรูปพญายมราช เทพแห่งความตาย ผู้เป็นใหญ่ในนรก ประดิษฐานในวิหารเซียน

ภูเขาไม่สูงมากนัก ขนานกับแนวถนนด้านหน้าวัด และเทลาดสู่ทะเล

แนวเขื่อนหินกันทราย สร้างขึ้นเพื่อป้องกันทรายไม่ให้ทับถมเข้ามาในร่องน้ำ เพื่อความสะดวกในการเดินเรือ

เรือประมงทอดสมอ บริเวณฝั่งตรงข้ามด้านข้างวัดเขากะโหลก

ทิวเขาที่ทอดยาวจากหน้าวัดเขากะโหลก แล้วลาดเทลงทะเล
ชาวประมงข้างวัดเขากะโหลก กำลังแกะกุ้งหอยปูปลาจากอวนขนาดใหญ่
วิถีชีวิตของชาวปากน้ำปราณมีความผูกพันกับการทำประมงตั้งแต่อดีตมาจนถึงปัจจุบัน
ทำให้ประชากรส่วนใหญ่ประกอบอาชีพประมง อาชีพแปรรูป จากผลิตภัณฑ์จากทะเล เช่น ปลาทะเลแดดเดียว ปลาหมึกแห้ง

โคพันธุ์ Brahman ได้เห็นพระสงฆ์เลี้ยงในวัดประมาณสองสามตัว
เป็นโคขนาดใหญ่ มีถิ่นกำเนิดดั้งเดิมในประเทศอินเดีย โดยคำว่าบราห์มัน เชื่อว่ามาจากคำว่า Bramini
ซึ่งเป็นประเพณีทางศาสนาพราหมที่มีพ่อโคศักดิ์สิทธิ์ชื่อพราหมณี