คนทรงเจ้า , ความพอดี , ช่วยคนคิดฆ่าตัวตาย , สวดมนต์เป็นการเจริญสติ?

คนทรงเจ้า

   ปุจฉา : กราบนมัสการพระคุณเจ้าด้วยความเคารพอย่างสูง ผมเคยพบคนทรงเจ้ามาคนหนึ่ง เขาสอนให้ผมและศิษย์ของเขาปฏิบัติธรรมตามแนวทางของพระพุทธเจ้า เทพที่มาลงเขาบอกว่าเขาคือพระอินทร์ และเท่าที่ได้ติดตามเขามา เขาทำกุศล สร้างวัดวาอาราม ศาลา และทำทานแก่ผู้ยากจนอยู่เป็นนิจ ผมสงสัยว่า เขาทรงจริงไหมครับ และเท่าที่ติดตามเขามา เขาก็ไม่เรียกร้องเงินทองอันใด ผมจะสามารถตรวจสอบอย่างไรว่าเขาทรงจริง หรือผมกำลังเดินผิดทางครับหลวงปู่ โปรดอนุเคราะห์กระผมด้วยว่าผมควรทำอย่างไรครับ
   ขอกราบนมัสการด้วยความเคารพยิ่ง

   วิสัชนา: คุณไม่จำเป็นต้องสงสัยว่า พระอินทร์จะมาเข้าทรงอยู่ในตัวเขาหรือไม่ ถ้าเขาสอนหรือแนะนำให้คุณคิด พูด ทำดี ก็ใช้ได้ เพราะมนุษย์ธรรมดาๆ ก็สามารถบอกแนะนำคุณให้คิดทำพูดดีได้ ไม่ต้องถึงอินทร์ พรหม เทวดา หน้าไหนหรอก

   การที่เขาอ้างเอาองค์อินทร์ มาเป็นผู้แนะนำให้คุณและผู้อื่นทำดี แสดงว่าเขาคงจะไม่ภูมิใจในตัวมนุษย์ที่มีอยู่กับเขา หรือไม่เขาก็ไม่มั่นใจในตัวเอง จึงต้องไปยกเอาฟ้า ขอร้องให้เทวดาให้มาเข้าทรง แล้วเช่นนี้จะเป็นผู้นำผู้อื่นได้กระนั้นหรือ

   คุณก็ต้องเลือกด้วยปัญญาของคุณเองแล้วว่า คุณจะเชื่อคนอ่อนแอ หรือเชื่อคนแข็งแรง

   ความพอดี

   ปุจฉา: กราบนมัสการหลวงปู่ ผมกราบเรียนถามหลวงปู่ว่าการที่เราเกิดมาแต่ละคนย่อมเป็นไปตามเหตุปัจจัยที่ได้สั่งสมกันมา ซึ่งขณะเดียวกันเราใช้ชีวิตอยู่ในสมมติบัญญัติ ซึ่งหลวงปู่ได้สอนสั่งเสมอมาว่า ให้รู้จักใช้สมมติให้เป็นประโยชน์ และสุดท้ายก็ไม่ยึดติดในสมมติ การดำเนินชีวิตของคนเราในโลกสมมตินั้น ดูเหมือนเราจะต้องมีความเพียรพยายามในการสร้างสมสิ่งต่างๆ มากมาย สร้างครอบครัว สร้างสังคม สร้างชาติ สร้างสมฐานะของเรา ของสังคม และของประเทศให้มั่นคง

   แต่ในขณะเดียวกันในทางธรรม เราก็ต้องมีความเพียรพยายามที่จะ ละ วาง ลด ซึ่งบ่อยครั้งมากที่ดูมันช่างเป็นสิ่งที่สวนทางกัน แต่ในความรู้สึกลึกๆ แล้ว ผมยังรู้สึกว่ามันย่อมต้องมีจุดดุลยภาพที่สองสิ่งนี้จะผสานกันได้อย่างพอเหมาะอย่างพอดี เพียงแต่ความพอดีที่ต้องไม่เกิน หรือน้อยไป แต่ดูมันไม่ง่ายเลย

   จึงกราบเรียนถามหลวงปู่ว่า ความพอดีของการที่จะอยู่ทั้งในโลกสมมติ คือ การมีหน้าที่ภาระต่อสังคมที่เราอยู่ และขณะเดียวกัน เรียนรู้เข้าใจในปรมัตถ์เพื่อละวาง ควรจะต้องทำอย่างไรถึงจะพอดี

   วิสัชนา: มันมิได้สวนทางกันอย่างที่คุณคิดหรอก เพราะเมื่อมีชีวิต เป็นไปไม่ได้ที่จะไม่อิงอาศัยอะไรแล้วจะอยู่รอด สิ่งมีชีวิตก็ต้องอิงอาศัยสรรพสิ่ง สรรพชีวิต สรรพสัตว์ สรรพธรรมชาติ เพื่อให้ชีวิตนี้ตั้งมั่นดำรงอยู่ แล้วสุดท้ายเมื่อมีแรงกาย แรงใจพร้อมพอที่จะ ลด ละ วาง สรรพสิ่งทั้งภายนอกและภายใน เพื่อความผ่อนคลายโปร่งเบาสบายและอิสระ

   ช่วยคนคิดฆ่าตัวตาย

   ปุจฉา: กรณีคนที่เคยฆ่าตัวตายแต่ยังไม่ตาย และขณะนี้ก็กำลังคิดฆ่าตัวตายอีก กราบเรียนถามหลวงปู่ว่าจะใช้ธรรมะข้อใดหรือต้องปฏิบัติต่อเขาอย่างไร จึงจะช่วยไม่ให้ เขาคิดฆ่าตัวตายอีกตลอดไป

   วิสัชนา: บอกให้เขารู้ว่า กว่าจะได้มาเป็นมนุษย์นั้น ไม่ใช่เรื่องง่าย ต้องรักษาศีล บริจาคทาน ฟังธรรม เจริญสติ มีความปรารถนาที่จะได้เกิดมาเป็นมนุษย์ต่อก่อนตาย เมื่อตายแล้วจึงจะมาบังเกิดเป็นมนุษย์ได้อีก

   แต่เพื่อนของคุณได้อัตภาพมนุษย์มาแล้วอย่างยากยิ่ง แทนที่จะนำอัตภาพมนุษย์มาเพียรพยายามสร้างคุณงามความดี สะสมเหตุที่จะทำให้ได้อัตภาพที่ดีในภพภูมิหน้า แต่นี่กลับปฏิเสธอัตภาพที่ได้มายากเช่นนี้

   บอกล่วงหน้าได้เลยว่า เมื่อฆ่าตัวตายแล้ว เขาจะไม่มีสิทธิ์ได้เกิดเป็นมนุษย์อีกตราบนานเท่านาน จนกว่าจะระลึกได้ว่าเคยทำดี พูดดี คิดดี แล้วตั้งความปรารถนาจะเป็นมนุษย์

   สวดมนต์เป็นการเจริญสติ?

   ปุจฉา: กราบนมัสการหลวงปู่ การสวดมนต์ถือเป็นการเจริญสติใช่หรือไม่ และถ้าใช่ แล้วจะสามารถทำจนถึงขั้นได้ฌานได้ไหม อย่างไร

   วิสัชนา: ใช่เป็นบางโอกาส ถ้าคุณสวดหรือสาธยายด้วยความตั้งใจจดจ่อจริงจัง จิตไม่ส่งส่าย ไม่หลุกหลิก หยุดนิ่งอยู่กับการสวด เช่นนี้ก็ถือว่าเจริญสติ เมื่อจิตนิ่งสงบก็เป็นสมาธิ จนถึงขั้นมั่นคงก็จัดได้ว่าเป็นองค์ฌานแล้วแหละคุณ ส่วนจะอยู่ที่ฌานไหน ก็ขึ้นอยู่กับกำลังของสมาธิขณะนั้น

   (จากหนังสือธรรมลีลา ฉบับที่ 114 พฤษภาคม 2553 โดย หลวงปู่พุทธะอิสระ วัดอ้อน้อย จ.นครปฐม)

http://www.manager.co.th/Dhamma/ViewNews.aspx?NewsID=9530000062198