นิทานก่อนตาย

นิทานก่อนตาย

ไอ้จุกวิ่งหน้าตั้งมานั่งหอบ แล้วดึงขอบชายเสื้อเช็ดเหงื่อไหล
หลวงพ่อนั่งสมาธิกุฏิใน ก็ตกใจเสียงไอ้จุกที่ลุกลน

เปิดประตูออกมาเห็นหน้าศิษย์ หลวงพ่อคิดถึงเจตน์และเหตุผล
จึงนั่งลงที่เหมาะเฉพาะตน มิพร่ำบ่นแต่กลับคอยรับฟัง

“ตะกี้จุกเห็นทางลุงข้างบ้าน ลงไปคลานดิ้นรนเหมือนคนคลั่ง
ร้องมอมอเหมือนวัวน่ากลัวจัง จุกหันหลังหลับตาไม่กล้ามอง

สักครู่จึงดูเหมือนหยุดเคลื่อนไหว หรือแกหยุดหายใจจึงไม่ร้อง
น้ำลายไหลเยิ้มเหม็นอยู่เป็นฟอง ตาลุกพองเบิ่งอ้าอย่างน่ากลัว

จุกขอถามหลวงพ่อพอรู้ไหม ตอนหนุ่มใหญ่แกทำแต่กรรมชั่ว
ชอบเชือดไก่จับปลาชอบฆ่าวัว ตอนนี้ตัวตายไปอยู่ไหนกัน”

หลวงพ่อยิ้มชอบใจตอบไอ้จุก “แกรับทุกขเวทนาก่อนอาสัญ
อาจเกิดเป็นสัตว์นรกตกโลกันตร์ อยู่ในนั้นทรมาณเป็นล้านปี”

จุกฟังยิ่งสนใจถามใหม่ว่า “ยังงี้ถ้าคนตายใช่รายนี้
ถ้าเป็นคนเคยทำแต่กรรมดี อยากรู้ที่เกิดบ้างดูอย่างไร”

“คนย่อมทำดีบ้างทั้งสร้างบาป ยากจะทราบชาติเกิดกำเนิดใหม่
ภาพนิมิตติดจินต์ก่อนสิ้นใจ ย่อมบอกใบ้ให้รู้ทุกผู้คน

จะเห็นภาพแต่หลังเหมือนหนังฉาย ภาพสุดท้ายที่เห็นจะเป็นผล
จึงสุดรู้สุดคาดถึงชาติตน แต่ฝึกฝนเลือกได้และง่ายทำ

ถ้าเห็นภาพไฟฟอนเหล็กร้อนฉ่า สัตว์เคยฆ่าย่างกรายหมายขย้ำ
จนหวาดกลัวร้องกรีดดั่งมีดตำ ย่อมดิ่งล้ำลงนรกไฟลุกแรง

ถ้าเห็นภาพข้าวลีบรวงกลีบหล่น ถ้ำมัวหม่นมืดดับและอับแสง
จะเป็นเปรตเวทนานัยน์ตาแดง ลำคอแห้งดั่งทรายกระหายน้ำ

ถ้าเห็นภาพทุ่งหญ้าและป่ากว้าง เห็นม้า ช้าง กวาง ฯลฯ เล่นลมเย็นฉ่ำ
จะเกิดเป็นเดรัจฉานจากฐานกรรม นิมิตย้ำภาพสัตว์อย่างชัดเจน

ถ้าเห็นภาพเนื้อเหมือนว่าเคลื่อนไหว ก้อนหัวใจในครรภ์ที่มันเต้น
จะเกิดเป็นคนใหม่ไปสร้างเวร หรือเลือกเป็นคนดีอยู่ที่เรา

ถ้าเห็นภาพเทวดาและปราสาท รุกชาติงดงามไร้ความเศร้า
จะเป็นเทพมีวิมานอยู่นานเนา ไม่แก่เฒ่าบนสวรรค์ตราบวันตาย

ถ้าเห็นพระพุทธองค์ผู้ทรงฤทธิ์ อรหันต์สานุศิษย์ทุกทิศสาย
เบื่อขันธ์เบือนเรือนร่างที่วางวาย ย่อมเกิดกายเป็นทิพย์อยู่นิพพาน”

ไอ้จุกฟังทุกข้อหลวงพ่อตอบ จึงถามสอบเพื่อแยกให้แตกฉาน
“ถ้าก่อเวรเข่นฆ่ามาช้านาน ก่อนวายปราณเปลี่ยนพับโจรกลับใจ….”

“เอ็งไม่ต้องถามต่อหลวงพ่อรู้ เรื่องที่อยู่หลังตายแล้วใช่ไหม
มีธรรมเนียมน่าสนของคนไทย คนสมัยก่อนเล่าให้เราฟัง

ถ้าใกล้ตาย..มองพระพุทธ ผู้ผุดผ่อง เขาให้ท่อง “สัมมา อะระหัง”
สมัยนี้ละทิ้งไม่จริงจัง สิ่งปลูกฝังยายย่าก็ว่าเชย

ถ้าเราท่องภาวนา จำหน้าพระ ก่อนเราจะสิ้นใจไปเฉยเฉย
โอกาสไปอเวจีไม่มีเลย และไม่เคยมีใครไม่ไปดี

จะเกิดบนสวรรค์แม้ชั้นต่ำ ถึงก่อกรรมฆ่าสัตว์ทำบัดสี
แต่อารมณ์ก่อนสิ้นชาติอินทรีย์ แหละบ่งชี้ที่เกิดดังกล่าวมา”

แต่ว่ากรรมทั้งหลายไม่หายสาป ที่สร้างซ้ำทำบาปจนหยาบหนา
เมื่อหมดสิ้นผลหนุนจากบุญญา ย่อมมุ่งหน้านรกร้อนกลางฟอนไฟ

ไอ้จุกเอ๋ย..ถ้าใครที่ใกล้ดับ หูเลิกรับรู้เสียงแม้เพียงไหน
แม้แต่ภาพพระรัตนตรัย แม้แต่ใครมาฉุดท่องพุทโธ

ภาพทุกภาพถึงเวลาย่อมปรากฏ เรากำหนดไม่ได้ไม่ให้โผล่
จะจนรวยแค่ไหนหรือใหญ่โต ไม่พ้นโซ่ตรวนกรรมที่ทำเวร

พระพุทธองค์จึงตรัสดำรัสไว้ ให้ตั้งใจทำดีอย่ามีเว้น
ลดละบาปไม่ทำแม้จำเป็น หมั่นบำเพ็ญภาวนาเป็นอาการ

ถ้าจิตติดภาวนา..ก่อนลาลับ จิตจะจับท่องจำถ้อยคำขาน
เสียง “สัมมา อะระหัง” จะกังวาน ในดวงมานเรารู้เพียงผู้เดียว

จะลอยลิบสู่ทิพยสถาน อาจนิพพานสำเร็จถ้าเด็ดเดี่ยว
เป็นความจริงแน่แน่โดยแท้เทียว ข้าถึงเคี่ยวเข็ญจุกอยู่ทุกวัน”

จุกก้มกราบหลวงพ่อ “จุกขอโทษ อย่าได้โกรธที่ว่าจุกก๋ากั่น
จะหมั่นท่อง “พุทโธ” เป็นโล่กัน จะสวดมนต์อย่างขยันจุกสัญญา……”