[ สุขใจ ดอท คอม บ้านหลังเล็กอันแสนอบอุ่น ] ธรรมะ พุทธประวัติ ฟังธรรม ดูหนัง ฟังเพลง เกมส์ เบาสมอง ดูดวง สุขภาพ สารพันความรู้
15 ธันวาคม 2567 03:29:14 *
ยินดีต้อนรับคุณ, บุคคลทั่วไป กรุณา เข้าสู่ระบบ หรือ ลงทะเบียน

เข้าสู่ระบบด้วยชื่อผู้ใช้ รหัสผ่าน และระยะเวลาในเซสชั่น
 
  หน้าแรก   เวบบอร์ด   ช่วยเหลือ ห้องเกม ปฏิทิน Tags เข้าสู่ระบบ สมัครสมาชิก ห้องสนทนา  

หน้า: [1]   ลงล่าง
  พิมพ์  
ผู้เขียน หัวข้อ: พลายจำเริญ : เรื่องราวของช้างแสนรู้  (อ่าน 507 ครั้ง)
0 สมาชิก และ 1 บุคคลทั่วไป กำลังดูหัวข้อนี้
Kimleng
'อกุศลธรรม' เป็นสิ่งเกิดขึ้นจากการตามใจคนทั้งนั้น อะไรที่ชอบก็บอกของนั้นดี
สุขใจ๊ สุขใจ
นักโพสท์ระดับ 14
*

คะแนนความดี: +5/-0
ออฟไลน์ ออฟไลน์

เพศ: หญิง
Thailand Thailand

กระทู้: 5788


'อกุศลธรรม' เป็นสิ่งเกิดขึ้นจากการตามใจคนทั้งนั้น

ระบบปฏิบัติการ:
Windows NT 10.0 Windows NT 10.0
เวบเบราเซอร์:
Chrome 109.0.0.0 Chrome 109.0.0.0


ดูรายละเอียด เว็บไซต์
« เมื่อ: 10 พฤศจิกายน 2566 18:21:35 »


อนุสรณ์สถานพลายจำเริญ  ซึ่งเป็นรูปปั้นพลายจำเริญ ถนนพลายจำเริญ ถนนสายใหม่เลียบทะเล
จากบ้านเขาพลายดำ อำเภอสิชลถึงอ่าวท้องหยี อำเภอขนอม จุดชมวิวเขาพลายดํา หรือจุดชมวิว
พลายจำเริญ ตั้งอยู่บนเส้นถนนขนอม-สิชล จังหวัดนครศรีธรรมราช


รูปปั้นพลายจำเริญ ตั้งอยู่บนฐาน “คชานุสรณ์” หน้าจวนผู้ว่าราชการจังหวัดนครศรีธรรมราช


รูปปั้นพลายจำเริญ ตั้งอยู่ที่สวนสาธารณะเฉลิมพระเกียรติ ร.9 นครศรีธรรมราช


พลายจำเริญ (ช้างเนียม) เป็นช้างสำคัญ มีลักษณะเป็นมงคลตามตำราคชลักษณ์ คือ มีกายดำ
นิลเล็บดำ ขนทวน และมีหางเป็นพวงยาวกวาดดิน  ปัจจุบัน งาของพลายจำเริญ เก็บรักษาไว้ที่
ศาลากลางจังหวัดนครศรีธรรมราช


องค์ความรู้ เรื่อง  พลายจำเริญ


พลายจำเริญ (คชานุสรณ์) เป็นเรื่องราวของช้างแสนรู้ที่มีความฉลาดและรู้ภาษามนุษย์ เป็นช้างที่มีลักษณะต้องตามตำราคชลักษณ์ “ช้างเนียม” ซึ่งเป็นช้างสงคราม มีลักษณะเป็นมงคล คือ มีกายดำ นิล เล็บดำ ขนทวน และมีหางเป็นพวงยาวกวาดดิน

เป็นช้างของตระกูล ณ นคร ถือกำเนิดในใบบุญของเจ้าพระยานครศรีธรรมราช (พร้อม หรือ หนูพร้อม) เกิดเมื่อปีขาล วันอังคาร เดือนห้า ในฐานโบสถ์ร้างวัดท่าช้าง  เจ้าเมืองนครศรีธรรมราชในสมัยนั้นกลัวว่าพระเจ้าอยู่หัวแห่งกรุงรัตนโกสินทร์ จะทรงโปรด จึงให้ถอนขนหางของลูกช้างให้เป็นหางช้างธรรมดา เพื่อจะได้ไม่ต้องส่งลูกช้างที่มีลักษณะดีไปยังกรุงเทพฯ หลังจากนั้นก็ได้มอบให้ ขุนทิพย์พิมล นำไปเลี้ยงที่บ้านฉลอง ขุนทิพย์พิมล ได้มอบให้นายจันทร์เป็นผู้ฝึกหัด ครั้นลูกช้างโตขึ้นก็ให้ทำพิธีทำขวัญและตั้งชื่อว่า “พลายจำเริญ” ต่อมาเมื่อขุนทิพย์พิมลมีลูกสาวก็ให้ชื่อว่าจำรัส เพื่อให้คล้องจองกับชื่อ พลายจำเริญ วันหนึ่งขณะที่ขุนทิพย์พิมลนำพลายจำเริญไปเล่นน้ำที่คลอง ขุนทิพย์พิมล ว่ายน้ำจนเหนื่อยอ่อนจึงจมน้ำลงไป เมื่อพลายจำเริญเห็นได้ช่วยชีวิตไว้ โดยใช้งาช้อนร่างของขุนทิพย์ตั้งเหนืองานำกลับไปบ้าน ทุกคนต่างสรรเสริญความสามารถของพลายจำเริญ




ต่อมาเจ้าเมืองนครศรีธรรมราช ได้มีหนังสือมาถึงขุนทิพย์พิมลให้นำพลายจำเริญไปให้ท่านดู ขุนทิพย์พิมลพร้อมด้วยจำรัสบุตรีและนายจันทร์ควาญช้างก็นำพลายจำเริญเดินทางไปยังเมืองนครศรีธรรมราช ระหว่างทางพลายจำเริญได้พบช้างป่าดุร้ายจึงได้นำทั้งสามไปไว้ที่ศาลา ส่วนตัวเองได้เข้าต่อสู้กับช้างป่า จนช้างป่าตัวนั้นถึงแก่ความตาย ต่อจากนั้นก็เดินทางเข้าเฝ้าเจ้าเมืองนครฯ




เมื่อถึงวันตรุษไทย (เดือนห้า) เมืองนครศรีธรรมราชได้จัดให้มีการแห่พระขึ้น ขุนทิพย์พิมลได้นำสุราที่ตัวเองดื่ม กรอกให้พลายจำเริญด้วย ทำให้พลายจำเริญเมา ครั้นขุนทิพย์พิมลเกิดทะเลาะกันและสู้ไม่ได้ จึงเรียกให้พลายจำเริญช่วย พลายจำเริญไล่แทงจนหนีไปสิ้น หลังจากนั้นขุนทิพย์พิมลได้ประกาศว่าจะเล่นกีฬากับพลายจำเริญให้ประชาชนดู แต่พลายจำเริญไม่ยอมทำตาม ขุนทิพย์พิมลอับอาย จึงใช้ขอสับพลายจำเริญและด่าด้วยคำหยาบคาย พลายจำเริญโกรธจึงลงงาแทงขุนทิพย์พิมลถึงแก่ความตาย เมื่อพลายจำเริญได้สติก็ล้มตัวลงกลิ้งเกลือกทรายร้องให้ และยกศพใส่งานำกลับไปบ้านของขุนทิพย์พิมล จากนั้นก็ไม่ยอมกินน้ำกินหญ้า อยู่หลายวันจนผอมลง




หลังจากขุนทิพย์พิมลเสียชีวิต เจ้าพระยานครศรีธรรมราช ได้หาควาญคนใหม่ชื่อนายสมบุญ ชาวบ้านท่าศาลาให้เลี้ยงพลายจำเริญ มีอยู่คราวหนึ่งพลายจำเริญตกมัน นายสมบุญตามจับไม่ได้ เจ้าพระยานครศรีธรรมราช ได้ประกาศจ้างมาทำพิธีจับพลายจำเริญ พลายจำเริญได้แทงหมอช้างและช้างล่อตาย แต่ในที่สุดเมื่อนำช้างพังหงส์แม่ของพลายจำเริญมาล่อ ก็สามารถจับพลายจำเริญได้ นายสมบุญเลี้ยงพลายจำเริญได้ ๑๕ ปี ก็สิ้นชีวิต เจ้าพระยานครศรีธรรมราชได้จัดหาควาญและคนเลี้ยงมาดูแลแทน แต่ถูกพลายจำเริญแทงตาย เนื่องจากให้พลายจำเริญทำงานหนักและพูดจาหยาบคาย เจ้าพระยานครศรีธรรมราช จึงจัดหาควาญคนใหม่มาดูแลแทนนานถึง ๑๐ ปี จนกระทั่งเกิดน้ำท่วมตลาดทุ่งสงควาญฉีดนำพลายจำเริญไปรับจ้างขนผ้า โดยสัญญาว่าเมื่อกลับไปบ้านจะให้กินเหล้า แต่ควาญฉีดผิดสัญญาจึงถูกพลายจำเริญแทงตาย

เมื่อเจ้าพระยานครศรีธรรมราช ถึงแก่อนิจกรรม พลายจำเริญก็ตกเป็นมรดกของพระเสน่หามนตรี บุตรเจ้าเมืองนครฯ  พระเสน่หามนตรีได้สั่งให้นายจ่างไปจับพลายจำเริญ แต่ถูกพลายจำเริญแทงตาย ครั้นต่อมาจับได้ มอบให้ควาญช่วยชาวลานสกาดูแล เมื่อควาญช่วยตายก็ได้เปลี่ยนควาญอีกหลายคน จนในที่สุดเจ้าพระยานครศรีธรรมราชได้ให้ควาญปาน ชาวบ้านโพรงหมี ตำบลท้ายสำเภา นำไปเลี้ยง ควาญผู้นี้ชอบเล่นการพนันจึงมักใส่ปลอกเท้าหน้าพลายจำเริญไว้ และปล่อยให้เที่ยวไปในป่า ในที่สุดพลายจำเริญก็ถูกช้างป่า ๒ เชือกรุมแทงล้มลงทับตอไม้ถึงแก่ความตาย



ขอขอบคุณที่มา :
       - (เรื่อง) หอสมุดแห่งชาติ นครศรีธรรมราช
       - (ภาพประกอบ) www.nakhononline.com

Share this topic on AskShare this topic on DiggShare this topic on FacebookShare this topic on GoogleShare this topic on LiveShare this topic on RedditShare this topic on TwitterShare this topic on YahooShare this topic on Google buzz

บันทึกการเข้า



กิมเล้ง @ สุขใจ ดอท คอม
สูตรอาหาร ทำกับข้าว เที่ยวไปทั่ว
คำค้น:
หน้า: [1]   ขึ้นบน
  พิมพ์  
 
กระโดดไป:  


คุณ ไม่สามารถ ตั้งกระทู้ได้
คุณ ไม่สามารถ ตอบกระทู้ได้
คุณ ไม่สามารถ แนบไฟล์ได้
คุณ ไม่สามารถ แก้ไขข้อความได้
BBCode เปิดใช้งาน
Smilies เปิดใช้งาน
[img] เปิดใช้งาน
HTML เปิดใช้งาน

Powered by MySQL Powered by PHP
Bookmark and Share

www.SookJai.com Created By Mckaforce | Sookjai.com Sitemap | CopyRight All Rights Reserved
Mckaforce Group | Sookjai Group
Best viewed with IE 7.0 , Chrome , Opera , Firefox 3.5
Compatible All OS , Resolution 1024 x 768 Or Higher
Valid XHTML 1.0! Valid CSS!
หน้านี้ถูกสร้างขึ้นภายในเวลา 0.3 วินาที กับ 28 คำสั่ง

Google visited last this page 09 ธันวาคม 2567 19:40:29