กวีประชาไท: เฉลยใจในวัยเกษียณ
<span class="submitted-by">Submitted on Thu, 2024-02-22 22:32</span><div class="field field-name-field-byline field-type-text-long field-label-hidden"><div class="field-items"><div class="field-item even"><p>ธุลีดาวหาง</p>
<p> </p>
</div></div></div><div class="field field-name-body field-type-text-with-summary field-label-hidden"><div class="field-items"><div class="field-item even" property="content:encoded"><div class="poet-box">
<p> </p>
<p> </p>
<p>อวัยวะไฉนถูกใจกำหนด
สั่งให้คดหรือตรงบ่งบอกสาร
ทั้งใบหน้าท่าทางสร้างเหตุการณ์
ให้เปรียบปานสถานใดในเลว,ดี</p>
<p>บนใบหน้าสรรพสัตว์ให้ตัดสิน
ตาปากลิ้นคิ้วจมูกอยู่ถูกที่
หูขวาซ้ายไม่ย้ายข้างอย่างที่มี
แสงเสียงสีรสกลิ่นดินน้ำลมไฟ</p>
<p>ทั้งหมดรวมศูนย์ใส่เข้าในสมอง
กะโหลกป้องประคองมีศรีษะใส่
จมูกดมผสมลมเข้าไป
สู่หัวใจให้เต้นเป็นตัวตน</p>
<p>ชวนสับสนบนใบหน้ามีสารพัด
อารมณ์จัดตามจิตคิดเหตุผล
สลับซับซ้อนย้อนยอกหลอกลวงจน
คนกับคนด้วยกันไม่ทันเกม</p>
<p>ภาษาคนน่าสนใจในความคิด
อำมหิตไม่น่าใช่ในหน้าเข้ม
ขณะปากเอ่ยเอื้อนเหมือนเกษม
แววตาเปรมเอมโอษฐ์โคตรไพเราะ</p>
<p>ยิ่งภาษานำพาไปใช้ชิวหา
ชื่อดาราพาใช้ให้เสนาะ
บนนภาคณานับฤกษ์กับเคราะห์
ชื่อพ้องเพราะกับราศีเคราะห์ดีร้าย</p>
<p>สะเดาะเคราะห์ซะดีไหมใช้เก็บตะวัน
ชวนพรึงพรั่นหวั่นไหวในที่หมาย
เยาวชนคนรุ่นใหม่หนาวใจกาย
สบถสยายสยดสยองการมองเห็น</p>
<p>พูดยิ้มๆ ดูแววตามาฝีปาก
สัมผัสรากหฤโหดได้โดดเด่น
ผู้พิทักษ์สันติราษฎร์ขาดกระเด็น
มืดมนเป็นสมองใครไม่เกษียณเลย!</p>
</div>
</div></div></div><div class="field field-name-field-variety field-type-taxonomy-term-reference field-label-hidden"><div class="field-items"><div class="field-item even"><a href="/category/%E0%B8%9A%E0%B8%97%E0%B8%84%E0%B8%A7%E0%B8%B2%E0%B8%A1" typeof="skos:Concept" property="rdfs:label skos:prefLabel" datatype="">บทคว
https://fb.me/prachatai : ทวิตเตอร์
https://twitter.com/prachatai : LINE ไอดี = @prachatai</div></div></div>
https://prachatai.com/journal/2024/02/108179