มง-แซ็ง-มีแชล (Mont-Saint-Miche) แหล่งมรดกโลกโดยยูเนสโก

วิวจากทิศตะวันออกเฉียงใต้ตอนพระอาทิตย์ขึ้น

มงต์-แซงต์-มิเชล (Mont-Saint-Michel)
From Wikipedia, the free encyclopedia

มงต์-แซงต์-มิเชล (Mont-Saint-Michel) เป็นเกาะที่มีน้ำขึ้นน้ำลงและเป็นชุมชนบนแผ่นดินใหญ่ในบริเวณจังหวัดม็องช์ แคว้นนอร์ม็องดี ประเทศฝรั่งเศส เกาะนี้อยู่ห่างจากชายฝั่งตะวันตกเฉียงเหนือของฝรั่งเศสประมาณ ๑ กิโลเมตร (ครึ่งไมล์ทะเล) ที่ปากแม่น้ำคูสนอน (Couesnon) ใกล้กับอาฟรานเชส (Avranches) และมีพื้นที่ประมาณ ๔๓ ไร่ จากสถิติ ณ ปี ค.ศ.๒๐๑๕ มีประชากรอาศัยอยู่บนเกาะ ๕๐ คน และในปี ๒๐๑๙ เกาะนี้มีประชากรอาศัย ๒๙ คน

ตัวเกาะเป็นที่ตั้งของวิหาร จากหินแกรนิต โดยมีเส้นรอบวงเกาะประมาณ ๙๖๐ เมตร และสูง ๙๒ เมตร (๓๐๒ ฟุต) เหนือระดับน้ำทะเล แล้วถ้าบวกกับความสูงของตัววิหารนั้นแล้วก็จะมีความสูงถึง ๑๕๕ เมตร ถือเป็นปราการธรรมชาติตั้งแต่สมัยยุคกลาง ตัวเกาะตั้งชื่อตามวิหารที่ตั้งตระหง่านอยู่บนยอดเขานั่นเอง บนยอดวิหารเป็นรูปปั้นทองของอัครทูตสวรรค์มีคาเอล (นักบุญมิคาเอล) สร้างโดยแอมานุแอล เฟรมีเย (Emmanuel Frémiet) กระแสน้ำในบริเวณนี้มีความแตกต่างกันอย่างมาก ที่ประมาณ ๑๔ เมตร (๔๖ ฟุต) ระหว่างระดับน้ำสูงสุดและต่ำสุด ดังนั้น ผู้แสวงบุญในยุคกลางที่เดินทางข้ามเข้ามายังตัวเกาะ จึงมีชื่อเรียกว่า "นักบุญไมเคิล ในห้วงอันตรายแห่งท้องทะเล"

ก่อนที่จะมีการสถาปนาราชวงศ์แรกของฝรั่งเศสขึ้นในช่วงคริสต์ศตวรรษที่ ๘ เกาะนี้เคยถูกเรียกว่า มงตงบ์ (Mont Tombe) และตามตำนาน วิหารที่อยู่บนเกาะนี้ถูกสร้างโดยการแนะนำของเทวดามีแชล ที่ได้เข้าฝันนักบุญโอแบร์ บิชอปแห่งมาฟร็องช์เมื่อปี พ.ศ.๑๒๑๕ แต่เขาก็มิได้ปฏิบัติตาม เนื่องจากนึกว่าปีศาจได้มาเข้าฝัน เขาจึงได้เพิกเฉยไป จนมาถึงการฝันครั้งที่ ๓ มีแชลได้ใช้นิ้วของเขาจิ้มที่หัวของโอแบร์ และเมื่อเขาตื่นขึ้นมา เขาก็ได้ตะลึงว่ามีรูอยู่บนหัวจริงๆ จากนั้นมาเขาจึงตัดสินใจสร้างวิหารบนยอดเขา บนเกาะที่ห่างจากแผ่นดินเพียงไม่กี่ร้อยเมตร ทำให้ผู้แสวงบุญจำนวนมากที่จะเดินทางไปยังวิหารสามารถเข้าถึงได้ในช่วงน้ำลง และมีกำแพงหินอันมั่นคงแข็งแรงยืนหยัดต้านกระแสน้ำอันเชี่ยวกรากที่ซัดเข้ามา เกาะนี้ยังคงไม่มีใครพิชิตได้ ในช่วงสงครามร้อยปี กองทหารรักษาการณ์ขนาดเล็กได้ทำหน้าที่ป้องกันการโจมตีเต็มรูปแบบของอังกฤษ

เนื่องจากไม่มีบาทหลวงอยู่ประจำ พระเจ้าหลุยส์ที่ ๑๑ แห่งฝรั่งเศส (Louis XI of France) ตระหนักถึงประโยชน์ของการป้องกันโดยอาศัยธรรมชาติ ตัววิหารจึงได้ถูกเปลี่ยนเป็นที่คุมขังนักโทษสำคัญการเมืองในสมัยราชวงศ์โบราณ จนกระทั่งวิกตอร์ อูโก ได้มีบทบาทสำคัญในการรณรงค์เพื่อคืนความเป็นสิ่งก่อสร้างสำคัญทางสถาปัตยกรรมของชาติ ในที่สุดได้มีการยกเลิกการเป็นคุมขังนักโทษ และได้ถูกเปลี่ยนสถานะเป็นสถานที่สำคัญทางประวัติศาสตร์ในปี พ.ศ.๒๔๑๗ เนื่องจากเกาะนี้มีความสวยงามและมีความสำคัญเป็นเอกลักษณ์ในฐานะคริสต์ศาสนสถานคาทอลิก ในปี พ.ศ.๒๕๒๒ มงต์-แซ็ง-มีแชล และอ่าวโดยรอบจึงได้รับการขึ้นทะเบียนเป็นมรดกโลกทางวัฒนธรรม ประวัติศาสตร์ และสถาปัตยกรรม โดยองค์การยูเนสโก

มงต์-แซ็ง-มีแชล มีผู้คนมาเยี่ยมชมมากกว่าสามล้านคนในแต่ละปี และเป็นสถานที่ท่องเที่ยวที่มีผู้เข้าชมมากที่สุดในฝรั่งเศสนอกจากปารีส อาคารมากกว่า ๖๐ หลังภายในชุมชนได้รับการคุ้มครองให้เป็นอนุสรณ์สถานทางประวัติศาสตร์