[ สุขใจ ดอท คอม บ้านหลังเล็กอันแสนอบอุ่น ] ธรรมะ พุทธประวัติ ฟังธรรม ดูหนัง ฟังเพลง เกมส์ เบาสมอง ดูดวง สุขภาพ สารพันความรู้

[Kimleng]

Tweet

เรื่องน่ารู้ : ชนิดของปลา (Types of fish)

ปลาหลากหลายสายพันธุ์ได้รับการปรับให้เข้ากับแหล่งน้ำจืดและแหล่งอาศัยทางทะเลที่หลากหลาย

ชนิดของปลา (Types of fish)  

ปลา จัดอยู่ในไฟลัมสัตว์มีกระดูกสันหลัง อาศัยอยู่ในแหล่งน้ำ เป็นสัตว์เลือดเย็น หายใจด้วยเหงือกและมีกระดูกสันหลัง สามารถเคลื่อนไหวไปมาด้วยครีบและกล้ามเนื้อของลำตัว บางชนิดมีเกล็ดปกคลุมทั่วตัว บางชนิดไม่มีเกล็ดแต่ปกคลุมด้วยเมือกลื่นๆ หรือแผ่นกระดูก มีหัวใจสองห้องและมีขากรรไกร

สัตว์ที่อาศัยอยู่ในแหล่งน้ำบางประเภท ถูกเรียกติดปากว่าปลาเช่นเดียวกัน เช่น ปลาดาว, โลมา, วาฬ และหมึก ซึ่งสัตว์ทั้งหมดนี้ก็มีแหล่งอาศัยอยู่ในน้ำด้วยกันทั้งสิ้น แต่ไม่ได้จัดอยู่ในจำพวกเดียวกันกับปลา ด้วยลักษณะทางกายวิภาคและสรีรวิทยาที่แตกต่างกัน เช่น ปลาดาวเป็นสัตว์ที่ไม่มีกระดูกสันหลังเช่นเดียวกับปลา มีโครงสร้างที่เป็นหินปูน โลมาและวาฬถูกจัดเป็นสัตว์เลี้ยงลูกด้วยนมที่สามารถหายใจได้ทางปอดไม่ใช่ทางเหงือก และปลาหมึกจัดเป็นสัตว์ที่ไม่มีกระดูกสันหลัง แต่ถูกจัดรวมอยู่กับสัตว์ประเภทเดียวกันกับหอย

ลักษณะทั่วไป
ปลาเป็นสัตว์ที่อาศัยอยู่ในแหล่งน้ำ มีหลายจำนวนมากมายหลากหลายสายพันธุ์ บางชนิดมีเกล็ดและไม่มีเกล็ด ปลาส่วนมากมีการผสมพันธุ์นอกร่างกาย แต่บางชนิดก็จะมีการผสมพันธุ์ภายในร่างกายของปลาตัวเมีย มีลักษณะลำตัวด้านซ้ายและขวาเท่ากัน สามารถแบ่งกลุ่มทางอนุกรมวิธานของปลาได้เป็นชั้นใหญ่ๆ ดังนี้

ปลาไม่มีขากรรไกร (Agnatha) แบ่งเป็น แฮคฟิช พบในปัจจุบันประมาณ ๖๕ ชนิด และ ปลาแลมป์เพรย์ พบในปัจจุบันประมาณ ๔๐ ชนิด

ปลากระดูกอ่อน (Cartilaginous fish) ได้แก่ ปลาโรนัน, ปลาฉนาก, ปลากระเบน และปลาฉลาม พบในปัจจุบันประมาณ ๔๐๐ ชนิด

ปลากระดูกแข็ง (Bony fish) คือปลาอื่น ๆ ที่เหลือทั้งหมด ปลากระดูกแข็งเป็นปลาส่วนใหญ่ของโลก พบในปัจจุบันประมาณ ๒๑,๐๐๐ ชนิด

ปลาครีบเป็นพู่ (Lobe-finned fish) คือ ปลาที่มีครีบต่าง ๆ เป็นพู่หรือกลีบ ใช้ในการเคลื่อนไหวใต้น้ำเหมือนเดิน ได้แก่ ปลาซีลาแคนท์, ปลาปอด เป็นต้น

ปลามีเกราะ (Armoured fish) เป็นปลาในยุคก่อนประวัติศาสตร์ ถือเป็นบรรพบุรุษของปลาทั้งหมด ปัจจุบันสูญพันธุ์หมดแล้ว มีเกล็ดหนาหุ้มตลอดลำตัวเหมือนชุดเกราะ

ปลาเป็นสัตว์น้ำที่สามารถดำรงชีพอยู่ได้ในสภาพของดินฟ้าอากาศที่มีความแปรปรวนและแตกต่างกันอย่างมาก ตราบใดที่ในบริเวณนั้นยังคงมีแหล่งน้ำอยู่ เนื่องจากปลาในแต่ละชนิดจะมีคุณสมบัติเฉพาะตัวในการปรับสภาพของตัวเองให้สามารถมีชีวิตต่อไปได้ เช่น ปลาที่อาศัยในมหาสมุทรแอนตาร์กติก ซึ่งปกคลุมไปด้วยน้ำแข็งและอุณหภูมิที่ต่ำกว่าจุดเยือกแข็ง จึงต้องปรับสภาพร่างกายของตัวเองโดยการสร้างสารความต้านทานของเม็ดเลือด หรือปลาที่อาศัยอยู่ในน้ำที่มีอุณหภูมิสูง แหล่งน้ำที่จืดสนิทจนถึงแหล่งน้ำที่มีความเค็มค่อนข้างมาก ก็จะปรับสภาพการดำรงชีพที่แตกต่างกันรวมไปถึงวิธีการว่ายน้ำด้วยลักษณะวิธีการที่แตกต่างกัน การปรับตัวและการดิ้นรนเพื่อการดำรงชีพของปลา ทำให้ลักษณะทางสรีรวิทยารวมถึงพฤติกรรมต่างๆ มีความแตกต่างกันอย่างสิ้นเชิง

ลักษณะทางกายวิภาค
ปลาโดยทั่วไปจะเคลื่อนไหวร่างกายในน้ำด้วยครีบ โดยจะใช้ครีบบริเวณหลังและครีบบริเวณก้นสำหรับว่ายน้ำ ซึ่งปลาในชนิดต่างๆ อาจจะใช้ครีบบริเวณหูและครีบบริเวณก้นในการเคลื่อนตัวไปด้านหน้า ปลาบางชนิดอาจจะใช้อวัยวะบางส่วน เช่น ครีบบริเวณท้อง เพื่อสำหรับทำหน้าที่ให้เหมือนกับเท้าของสัตว์ชนิดอื่นๆ เช่น ปลาตีน เพื่อไว้สำหรับการเคลื่อนไหวไปมา สามารถปีนป่ายก้อนหินและรากไม้ได้อย่างอิสรเสรีภาพ โดยรวมแล้วอวัยวะต่างๆ ของปลาประกอบด้วย ปาก จมูก ดวงตา กระพุ้งแก้ม ครีบหู ครีบท้อง ครีบหลัง ครีบก้น ครีบหาง ช่องก้น เส้นข้างลำตัว ซึ่งนอกจากครีบแล้วปลายังมีอวัยวะต่างๆ ที่มีประสาทในการรับรู้ความรู้สึกด้านต่างๆ รวมอยู่ด้วย ได้แก่ เส้นข้างลำตัว, เกล็ด เป็นต้น

          
          ภาพวาดปลาที่มีเกล็ดหนาหุ้มตัวที่เรียกว่า "ออสตราโคเดิร์ม" ในยุคก่อนประวัติศาสตร์
          ปัจจุบันสูญพันธุ์หมดแล้ว (รูปด้านบน) ภาพวาดของ "ปลามีเกราะ" หรือ "พลาโคเดิร์ม"
          ในยุคก่อนประวัติศาสตร์ ที่ปัจจุบันสูญพันธุ์หมดแล้วเช่นเดียวกัน (รูปด้านล่าง)

วิวัฒนาการ
ปลาจัดได้ว่าเป็นสัตว์มีกระดูกสันหลังจำพวกแรกที่ถือกำเนิดมาบนโลกและปัจจุบันก็ยังถือได้ว่าเป็นสัตว์มีกระดูกสันหลังที่มีความหลากหลายและจำนวนสมาชิกมากที่สุดในโลก ซึ่งนักวิทยาศาสตร์ได้จัดประเภทของปลาได้เป็นชนิดแล้วในปัจจุบันไม่ต่ำกว่า ๒๕,๐๐๐ ชนิด และยังมีชนิดใหม่ๆ ที่ค้นพบเพิ่มขึ้นทุกปี โดยเฉลี่ยปีละไม่ต่ำกว่า ๑๐ ชนิด ทั้งจากน้ำจืดและทะเล

ปลาถือกำเนิดมาตั้งแต่ยุคออร์โดวิเชียน (๕๐๐ ล้านปีก่อน) โดยมีวิวัฒนาการมาจากสัตว์ที่มีกระดูกอ่อนเป็นกระดูกสันหลัง เรียกว่า แอมฟิออกซัส และกลายมาเป็นปลาปากกลมที่ไม่มีขากรรไกร หลังจากนั้นก็กลายมาเป็นปลาที่มีเกล็ดแข็งเหมือนเกราะหนาหุ้มตัว อาศัยและแหวกว่ายในทะเลในยุคก่อนประวัติศาสตร์

จากนั้นในยุคดีโวเนียน (๓๖๐ ล้านปีก่อน) จึงปรากฏมีปลากระดูกอ่อนเกิดขึ้นมา พร้อมกับวิวัฒนาการของปลากระดูกแข็งและปลาน้ำจืดต่างๆ จนถึงปัจจุบัน

          
                                       ปลานกแก้วกินสาหร่ายตามแนวปะการัง

แหล่งที่อยู่อาศัย
ปลาเป็นสัตว์ที่ต้องอาศัยอยู่ในน้ำเท่านั้น โดยพบได้ทั้งแหล่งน้ำจืด, น้ำกร่อย และน้ำเค็ม แต่พบได้ในภูมิประเทศที่หลากหลายแตกต่างกันโดยสิ้นเชิง ตั้งแต่ลำธารเชิงเทือกเขาหิมาลัยที่สูงกว่า ๔,๐๐๐ เมตรจากระดับน้ำทะเล, ในถ้ำที่มืดมิดไร้แสง จนถึงแม่น้ำ หนองบึงต่างๆ ทะเลสาบบนปากปล่องภูเขาไฟ จนมาถึงชายฝั่งทะเล ไหล่ทวีป จนถึงใต้ทะเลที่ลึกกว่าหมื่นเมตร แสงไม่อาจส่องไปได้ถึง

ซึ่งปลาจะปรับรูปร่างและพฤติกรรมให้สอดคล้องกับสภาพแวดล้อมที่อยู่อาศัยที่แตกต่างกัน เช่น ปลาอะโรวาน่า หรือปลาเสือพ่นน้ำ ที่เป็นปลาที่หากินอยู่บริเวณผิวน้ำ ก็จะมีลักษณะปากที่เฉียงขึ้นด้านบนเพื่อถนัดในการจับแมลงเป็นอาหาร ขณะที่ปลากระเบน ซึ่งเป็นปลาหากินบริเวณพื้นน้ำ ก็จะมีปากอยู่บริเวณด้านล่างลำตัวจะมีฟันเป็นแบบแทะเล็ม หรือกลุ่มปลาทูน่า จะมีสีบริเวณหลังเป็นสีคล้ำ แต่ขณะที่ด้านท้องจะเป็นสีจางอ่อน เพื่อใช้สำหรับพรางตาเมื่อมองจากบนผิวน้ำและใต้น้ำให้พ้นจากนักล่า เป็นต้น


ความสัมพันธ์กับมนุษย์
สัญลักษณ์แทนราศีมีน ซึ่งเป็น ๑ ใน ๑๒ จักรราศีทางโหราศาสตร์ที่เป็นรูปหางปลาคู่ผูกเข้าด้วยกัน

ปลาเป็นสัตว์ที่มีความสัมพันธ์กับมนุษย์มาตั้งแต่ยุคก่อนประวัติศาสตร์ ด้วยใช้เนื้อเป็นอาหารหลัก มีหลักฐานทางโบราณคดีต่างๆ มากมาย ที่แสดงให้เห็นว่ามนุษย์ในยุคก่อนประวัติศาสตร์มีการจับหรือล่าปลาเป็นอาหาร เช่น อุทยานแห่งชาติผาแต้ม ในจังหวัดอุบลราชธานี ของประเทศไทย มีภาพเขียนสีที่เป็นรูปปลาบึก

เนื้อปลายังถือได้ว่าเป็นโปรตีนที่มีประโยชน์ต่อร่างกายมนุษย์ ด้วยอุดมไปด้วยสารอาหารอย่างครบถ้วน เช่น เกลือแร่, แคลเซียม, ฟอสฟอรัส และวิตามินชนิดต่างๆ ทั้ง วิตามินดี, วิตามินเอ เป็นต้น อีกทั้งไขมันในเนื้อปลายังถือว่าเป็นไขมันที่ไม่ก่อให้เกิดเป็นโรคไขมันอุดตันในเส้นเลือด เพราะเป็นกรดไขมันประเภท โอเมกา 3 ซึ่งช่วยลดคอเลสเตอรอลในเส้นเลือดได้ อีกทั้งยังถือว่าเป็นโปรตีนที่ย่อยได้ง่าย จึงเหมาะมากโดยเฉพาะกับทารกและผู้สูงอายุ

ความที่ปลาผูกพันกับมนุษย์มานาน จนเกิดเป็นประเพณีและความเชื่อในวัฒนธรรมของชนชาติต่างๆ อาทิ ชาวอีสานหรือชาวลาวก่อนจะทำการล่าปลาบึกจะมีการทำพิธีบวงสรวงต่อสิ่งศักดิ์สิทธิ์ หรือเป็นปกรณัมต่างๆ เช่น พระวิษณุที่อวตารเป็นปลากรายทองเพื่อทำการปราบทุกข์เข็ญ ในความเชื่อของชาวญี่ปุ่นนั้น เชื่อว่าปรากฏการณ์แผ่นดินไหวเกิดขึ้นเพราะมีปลาใหญ่ที่หนุนโลกอยู่ขยับตัว คือ ปลาดุกขนาดใหญ่ ชื่อ นะมะสุ (鯰) เคลื่อนตัว เป็นต้น

นอกจากนี้แล้ว ในทางการศึกษา ศาสตร์ที่เกี่ยวกับปลาโดยเฉพาะ จะเรียกว่า มีนวิทยา และเรียกนักวิทยาศาสตร์ที่ศึกษาศาสตร์ประเภทนี้ว่า นักมีนวิทยา

ปลายังถือได้ว่าเป็นสัตว์เลี้ยงที่ถูกเพาะเลี้ยงเป็นสัตว์เศรษฐกิจมาอย่างยาวนานแล้ว ตั้งแต่ยุคสุเมเรียน คือ ปลาไนที่เพาะเลี้ยงกันในบ่อ และยังมีการเลี้ยงเพื่อความเพลิดเพลินใจด้วย ได้แก่ ปลาสวยงามชนิดต่างๆ เช่น ปลากัด, ปลาทอง, ปลาปอมปาดัวร์, ปลาการ์ตูน เป็นต้น

เรื่องน่ารู้ : ชนิดของปลา (Types of fish)

ปลาสไนป์ฟิช (snipefishes) ว่ายรวมฝูงเป็นวงกลม เกิดขึ้นจากการถ่ายทอดมาทางพันธุกรรม
การว่ายรวมฝูงเป็นวงกลมจะช่วยให้ปลอดภัยจากผู้ล่าและการวางไข่ และช่วยให้หาอาหารได้ง่ายขึ้น

เรื่องน่ารู้ : ชนิดของปลา (Types of fish)

กายวิภาคของปลาโดยทั่วไป
1) ฝาครอบเหงือก 2) เส้นด้านข้าง 3) ครีบหลัง 4) ครีบไขมัน 5) ก้านหาง 6) ครีบหาง 7) ครีบก้น 8) โฟโตฟอร์ 9) ครีบเชิงกราน 10) ครีบครีบอก

เรื่องน่ารู้ : ชนิดของปลา (Types of fish)

หัวใจของปลาสูบฉีดเลือดไปที่เหงือกเพื่อดูดซับออกซิเจน จากนั้นเลือดจะไหลโดยไม่ต้องสูบฉีดเข้าสู่ร่างกายอีกต่อไป และจากจุดนั้นกลับไปสู่หัวใจ


มัตสยาวตาร - พระวิษณุอวตารเป็นปลา


ร้านพ่อค้าปลา, บาร์โตโลเมโอ ปาสเซรอตติ (Bartolomeo Passerotti), คริสต์ทศวรรษ 1580

[Kimleng]

ปลาตกเบ็ด หรือ ปลาแองเกลอร์ (anglerfish)
From Wikipedia, the free encyclopedia

ปลาตกเบ็ด หรือ ปลาแองเกลอร์ (anglerfish) คือปลาทะเลลึกในอันดับเทลอส Lophiiformes เป็นปลากระดูกแข็งที่ตั้งชื่อตามลักษณะเฉพาะของการล่า โดยรังสีครีบเรืองแสงที่ได้รับการดัดแปลง (esca หรือ illicium) ทำหน้าที่เป็นเหยื่อล่อของปลาชนิดอื่น การเรืองแสงมาจากแบคทีเรียทางชีวภาพซึ่งได้มาจากน้ำทะเลที่อาศัยอยู่และรอบๆ ทะเล

คำว่า แองเกลอร์ (Angler) มีความหมายว่า ผู้ตกปลา อันเป็นรูปแบบการล่าเหยื่อของมัน พวกมันมีสายพันธุ์มากกว่า ๒๐๐ ชนิด สามารถพบได้ทั่วโลกบริเวณน้ำเขตร้อนตื้นๆ บริเวณไหล่ทวีปจนถึงทะเลลึก

นอกจากจะมีติ่งเนื้อเรืองแสงที่คล้ายเบ็ดตกปลาไว้ใช้ในการล่อเหยื่อแล้วมันยังมีสิ่งที่น่าสนใจอีกอย่างหนึ่งก็คือกรณีเพศสัณฐานของปรสิตเพศผู้ที่จะรวมตัวกันกับตัวเมีย  ปลาตกเบ็ดบางชนิดมีความโดดเด่นในเรื่องความหลากหลายทางเพศที่รุนแรงและความสัมพันธ์ทางเพศระหว่างตัวผู้ตัวเล็กกับตัวเมียที่ใหญ่กว่ามาก ดังที่เห็นในลำดับย่อย Ceratioidei ซึ่งเป็นปลาตกเบ็ดในทะเลลึก ในสายพันธุ์เหล่านี้ ตัวผู้อาจมีขนาดเล็กกว่าตัวเมียหลายขนาด

ปลาตกเบ็ดเกิดขึ้นทั่วโลก บางชนิดเป็นสัตว์ทะเล (อาศัยอยู่ห่างจากพื้นทะเล) ในขณะที่บางชนิดเป็นสัตว์หน้าดิน (อาศัยอยู่ใกล้กับพื้นทะเล) บางตัวอาศัยอยู่ในทะเลน้ำลึก (เช่น Ceratiidae) ในขณะที่บางตัวอาศัยอยู่บนไหล่ทวีป เช่น ปลากบ และโลฟีแด (Lophiidae) (ปลามังค์ฟิชหรือปลาห่าน) รูปแบบที่อาศัยในทะเลมักถูกบีบอัดด้านข้าง ในขณะที่รูปแบบอาศัยตามหน้าดินมักถูกบีบอัดทางด้านหลังอย่างมาก

วิวัฒนาการ
จากการศึกษาเกี่ยวกับยีนของปลาตกเบ็ดชี้ให้เห็นถึงความหลากหลายในระยะเวลาสั้นๆ ตั้งแต่ต้นกำเนิดในยุดครีเทเชียสระหว่าง ๑๓๐-๑๐๐ ล้านปีก่อน  พวกมันมีการวิวัฒนาการให้มีรูปร่างแตกต่างจากปลาชนิดอื่นคือการเปลี่ยนแปลงครีบหน้าของมันให้มีลักษณะคล้ายเบ็ดตกปลาที่มีติ่งเนื้อไว้ใช้ในการล่อเหยือซึ่งการวิวัฒนาการมีมาตั้งแต่ยุคครีเทเชียสและยังคงรูปร่างเดิมแบบนี้มาจนถึงปัจจุบัน

anglerfish มีสีแตกต่างกันจากสีเทาเข้มถึงน้ำตาลเข้ม ปลาที่กินเนื้อเป็นอาหารเหล่านี้มีหัวขนาดมหึมาที่มีรูปร่างขนาดใหญ่มีปากเป็นรูปพระจันทร์เสี้ยวยาวเต็มไปด้วยฟันเขี้ยวด้านในเพื่อใช้ในการงับเหยื่อและมีติ่งเนื้อเรืองแสงที่คล้ายเบ็ดตกปลาซึ่งเอาไว้ใช้ในการล่อเหยื่อ anglerfishมีความยาวประมาณ ๒๐ ซม. (๘.๐ นิ้ว) ถึง ๑ เมตร (๓ ฟุต) น้ำหนัก ๔๕ กิโลกรัม (๑๐๐ ปอนด์)

(A) Centrophryne spinulosa, 136 mm SL		(B) Cryptopsaras couesii, 34.5 mm SL
(C) Himantolophus appelii, 124 mm SL		(D) Diceratias trilobus, 86 mm SL
(E) Bufoceratias wedli, 96 mm SL		(F) Bufoceratias shaoi, 101 mm SL
(G) Melanocetus eustalus, 93 mm SL		(H) Lasiognathus amphirhamphus, 157 mm SL
(I) Thaumatichthys binghami, 83 mm SL		(J) Chaenophryne quasiramifera, 157 mm SL.

เรื่องน่ารู้ : ชนิดของปลา (Types of fish)

ปลาค้างคาวปากแดง (Red-lipped batfish)

เรื่องน่ารู้ : ชนิดของปลา (Types of fish)

โครงกระดูกของปลาตกเบ็ด โลเฟียส พิสคาทอเรียส (Lophius piscatorius)
กระดูกสันหลังแรกของครีบหลังของปลาตกเบ็ดทำหน้าที่เป็นคันเบ็ดพร้อมเหยื่อ


Linophrynidae: ปลาตกเบ็ดแฮโพลฟรีน มอลลิส (Haplophryne mollis) ตัวเมียที่มีตัวผู้ติดอยู่


ปลากบ Antennariidae: striated frogfish, Antennarius striatus

[Kimleng]

ปลาแอนโชวี่ (European anchovy)

ปลาแอนโชวี่ (Anchovy)
From Wikipedia, the free encyclopedia

ปลาแอนโชวี่ (Anchovy) เป็นปลาขนาดเล็กที่พบได้ทั่วไป ส่วนใหญ่จะพบได้ในน่านน้ำทะเล แต่หลายสายพันธุ์จะอยู่ในน้ำกร่อย และบางชนิดในอเมริกาใต้ก็ถูกจำกัดให้อยู่ในน้ำจืดเท่านั้น

เป็นวงศ์ปลากระดูกแข็ง ในอันดับ Clupeiformes อันเป็นอันดับเดียวกับวงศ์ปลาหลังเขียว (Clupeidae) ใช้ชื่อวงศ์ว่า Engraulidae มีมากกว่า ๑๔๐ สายพันธุ์ใน ๑๖ สกุล; พบในมหาสมุทรแอตแลนติก มหาสมุทรอินเดีย แปซิฟิก ทะเลดำ และทะเลเมดิเตอร์เรเนียน ปลาแอนโชวี่มักจัดเป็นปลาที่มีน้ำมัน

มีรูปร่างโดยรวม คือ รูปร่างเรียวยาวแบนข้าง จะงอยปากทู่ ตำแหน่งปากอยู่ด้านล่างและเฉียงขึ้น ไม่มีเส้นข้างลำตัว ท้องมีสันกระดูกแหลมคมคล้ายฟันเลื่อย ในปากบางสกุลมีฟันขนาดเล็กแหลมคม ว่ายน้ำเคลื่อนที่โดยใช้ครีบก้นที่ยาวต่อเป็นแผ่นเป็นหลัก ในบางสกุลหรือบางชนิดก้านครีบอกมักยื่นยาวเป็นเส้นคล้ายหนวดแมว อันเป็นที่มาของชื่อเรียก ตามีลักษณะกลมใหญ่ อยู่บริเวณค่อนไปทางด้านหน้าของส่วนหัว  มีพฤติกรรมอยู่รวมกันเป็นฝูงใหญ่ อาศัยหากินโดยกินแพลงก์ตอนและสัตว์น้ำขนาดเล็กต่างๆ เป็นอาหาร คล้ายปลาในวงศ์ปลาหลังเขียว พบได้ทั้งน้ำจืด, น้ำกร่อย และทะเล และบางชนิดก็เป็นปลาน้ำกร่อย มีขนาดตั้งแต่ ๒ เซนติเมตร จนถึง ๔๐ เซนติเมตร

ถิ่นที่อยู่ : พบกระจายไปในทะเลทั่วโลก เป็นปลาเศรษฐกิจที่สำคัญอีกวงศ์หนึ่งของโลก มีความสำคัญในห่วงโซ่อาหารในทะเล เพราะใช้เป็นอาหารของปลาหรือสัตว์น้ำขนาดใหญ่กว่า เช่น โลมา หรือ ปลาฉลาม

ในทางเศรษฐกิจ : ใช้แปรรูปเป็นอาหารต่างๆ ได้หลากหลาย ทั้งปลากระป๋อง, ปลาแห้ง หรือปลาป่น และในภูมิภาคเอเชียอาคเนย์ ปลาในวงศ์นี้เป็นที่รู้จักและนิยมกันดีในการทำน้ำปลา

เรื่องน่ารู้ : ชนิดของปลา (Types of fish)

เรื่องน่ารู้ : ชนิดของปลา (Types of fish)

แอนโชวี่ที่ตลาด ประเทศตุรกี

เรื่องน่ารู้ : ชนิดของปลา (Types of fish)

Tapenade-ทาเปนาด, ปลาแอนโชวี่ในน้ำมันมะกอกกับมะกอกดำสับละเอียดและเคเปอร์ (ฝรั่งเศส)

เรื่องน่ารู้ : ชนิดของปลา (Types of fish)

Sambal teri kacang, ปลาแอนโชวี่ทอดกับถั่วลิสงและพริก (อินโดนีเซีย)

เรื่องน่ารู้ : ชนิดของปลา (Types of fish)

Ginataang dilis, ปลาแอนโชวี่กับถั่วปีกและหมูตุ๋นในกะทิพร้อมเครื่องเทศ (ฟิลิปปินส์)

เรื่องน่ารู้ : ชนิดของปลา (Types of fish)

ปลาแอนโชวี่ตากแห้ง (ญี่ปุ่น)

[Kimleng]

 

เรื่องน่ารู้ : ชนิดของปลา (Types of fish)

ปลาไหลยุโรป เป็นปลาไหลที่หนักที่สุด
ขนาดสูงสุดของสายพันธุ์นี้ได้รับการรายงานว่ามีความยาว ๓ เมตร (๑๐ ฟุต) และน้ำหนัก ๑๑๐ กิโลกรัม (๒๔๐ ปอนด์)

ปลาไหล (Eel fish)
From Wikipedia, the free encyclopedia

ปลาไหล (Eel fish) มักเป็นสัตว์นักล่า เป็นปลากระเบนที่อยู่ในอันดับ Anguilliformes ซึ่งประกอบด้วยอันดับย่อยแปดอันดับ ๒๐ วงศ์ ๑๖๔ สกุล และประมาณ ๑,๐๐๐ สปีชีส์ ปลาไหลมีการพัฒนาอย่างมากตั้งแต่ระยะตัวอ่อนระยะแรกจนถึงระยะตัวเต็มวัย

คำว่า "ปลาไหล" ยังใช้กับปลาที่มีรูปร่างเหมือนปลาไหลอื่นๆ เช่น ปลาไหลไฟฟ้า (สกุล Electrophorus), ปลาไหลหนองน้ำ (ในลำดับ Synbranchiformes) และปลาไหลหนามในทะเลลึก (วงศ์ Notacanthidae) ปลาไหลส่วนใหญ่เป็นสัตว์ทะเล ข้อยกเว้นคือสกุล Catadromous Anguilla และปลาหลดน้ำจืด ซึ่งใช้ชีวิตส่วนใหญ่อยู่ในน้ำจืด ปลาไหลข้าวเปลือก Anadromous ซึ่งวางไข่ในน้ำจืด และปลาไหลงูน้ำจืด Stictorhinus

ปลาไหลเป็นปลาที่มีความยาวตั้งแต่ ๕ เซนติเมตร (๒ นิ้ว) ในปลาไหลขากรรไกรเดียว (Monognathus ahlstromi) ถึง ๔ เมตร (๑๓ ฟุต) ในปลาไหลมอเรย์ยักษ์เรียวยาว มีน้ำหนักตั้งแต่ ๓๐ กรัม (๑ ออนซ์) จนถึงมากกว่า ๒๕ กิโลกรัม (๕๕  ปอนด์) พวกมันไม่มีครีบเชิงกราน และหลายชนิดก็ขาดครีบครีบอกด้วย ครีบหลังและครีบทวารจะหลอมรวมกับครีบหาง ทำให้เกิดเป็นริบบิ้นเส้นเดียวพาดยาวตามความยาวของสัตว์ ปลาไหลว่ายน้ำโดยการสร้างคลื่นที่เคลื่อนที่ไปตามความยาวของลำตัว พวกมันสามารถว่ายถอยหลังได้โดยการกลับทิศทางของคลื่น

ปลาไหลส่วนใหญ่อาศัยอยู่ในน้ำตื้นของมหาสมุทรและขุดลงไปในทราย โคลน หรือตามโขดหิน ปลาไหลส่วนใหญ่เป็นสัตว์หากินในเวลากลางคืน จึงไม่ค่อยพบเห็นมากนัก บางครั้งพบเห็นพวกมันอาศัยอยู่รวมกันในหลุมหรือ "บ่อปลาไหล" ปลาไหลบางชนิดยังอาศัยอยู่ในน้ำลึกบนไหล่ทวีปและบนเนินเขาลึกถึง ๔,๐๐๐ เมตร (๑๓,๐๐๐ ฟุต) มีเพียงสมาชิกของแองกวิลลาเท่านั้นที่อาศัยอยู่ในน้ำจืดเป็นประจำ แต่พวกเขาก็กลับไปสู่ทะเลเพื่อผสมพันธุ์เช่นกัน

ปลาไหลแท้ที่หนักที่สุดคือปลาไหลยุโรป ขนาดสูงสุดของสายพันธุ์นี้ได้รับการรายงานว่ามีความยาว ๓ เมตร (๑๐ ฟุต) และน้ำหนัก ๑๑๐ กิโลกรัม (๒๔๐ ปอนด์) ปลาไหลอื่นๆ มีความยาวกว่าแต่ไม่ได้หนักมากนัก เช่น ปลาไหลมอเรย์ยักษ์ที่เรียวยาว ซึ่งยาวถึง ๔ เมตร (๑๓ ฟุต)

เรื่องน่ารู้ : ชนิดของปลา (Types of fish)

วงจรชีวิต
ปลาไหลเริ่มต้นชีวิตด้วยตัวอ่อนที่มีลักษณะแบนและโปร่งใส เรียกว่าเลปโตเซฟาลี ตัวอ่อนของปลาไหลลอยอยู่ในผิวน้ำของทะเล กินหิมะในทะเล และอนุภาคขนาดเล็กที่ลอยอยู่ในน้ำ จากนั้นตัวอ่อนของปลาไหลจะแปรสภาพเป็นปลาไหลแก้วและกลายเป็นเอลเวอร์ก่อนที่จะออกตามหาที่อยู่อาศัยของพวกมันในช่วงวัยรุ่นและระยะตัวโตเต็มที่ในที่สุด พวกเอลฟ์แองกิลิดบางตัวยังคงอยู่ในพื้นที่ทะเลกร่อยใกล้กับชายฝั่ง แต่ส่วนใหญ่ลงไปในน้ำจืดเพื่อเดินทางทวนน้ำ และถูกบังคับให้ปีนขึ้นไปบนสิ่งกีดขวาง เช่น ฝาย กำแพงเขื่อน และน้ำตกธรรมชาติ

เกอร์ทรูด เอลิซาเบธ บลัด (Gertrude Elizabeth Blood) พบว่าการประมงปลาไหลที่เมืองบัลลิโซแดร์ ในประเทศไอร์แลนด์ ได้รับการปรับปรุงอย่างมากโดยการแขวนบันไดหญ้าที่ถักอย่างหลวมๆ ไว้เหนือแผงกั้น ทำให้เอลฟ์สามารถขึ้นได้ง่ายขึ้น

เรื่องน่ารู้ : ชนิดของปลา (Types of fish)

เรื่องน่ารู้ : ชนิดของปลา (Types of fish)

Saccopharynx ampullaceus  

เรื่องน่ารู้ : ชนิดของปลา (Types of fish)

Cyema atrum = Cyema atrum กุนเธอร์ (Günther), พ.ศ.๒๔๒๑

เรื่องน่ารู้ : ชนิดของปลา (Types of fish)

ปลาไหลมอเรย์ ในโคนา ฮาวาย (in Kona, Hawaii)


Anguilla rostrata GLERL 1 แองกวิลลา รอสตราต้า เกลอร์ล 1

เรื่องน่ารู้ : ชนิดของปลา (Types of fish)

Conger, a Congridae

เรื่องน่ารู้ : ชนิดของปลา (Types of fish)

Paranguilla ปลาไหลอีโอซีน (Eocene) จาก Monte Bolca

เรื่องน่ารู้ : ชนิดของปลา (Types of fish)

เรือพิเศษสำหรับขนส่งปลาไหล

เรื่องน่ารู้ : ชนิดของปลา (Types of fish)

กับดักปลาไหลในเดนมาร์กราวปี ๑๙๐๐

เรื่องน่ารู้ : ชนิดของปลา (Types of fish)

ปลาไหลรมควัน

[Kimleng]

 

ปลาทรายแดง (Bream fish)

ปลาทรายแดง (Bream Fish) เป็นปลาน้ำจืดที่อยู่ในสกุลต่างๆ ได้แก่ Abramis, Ballerus, Blicca, Brama, Chilotilapia, Etelis, Lepomis, Gymnocranius, Lethrinus, Nemipterus, Pharyngochromis, Rhabdosargus, Scolopsis หรือ Serranochromis  เป็นปลาน้ำจืดชนิดหนึ่งที่อาศัยอยู่ในเขตน่านน้ำทางตอนใต้ที่มีอากาศหนาวเย็น

ปลาทรายแดง มีสองประเภทหลักที่จับได้ในบริเวณปากแม่น้ำ ได้แก่ ปลาทรายแดงสีเงินและปลาทรายแดงดำ ปลาทั้งสองชนิดสังเกตได้ง่ายตามชื่อของมัน บ่งบอกว่าปลาทรายแดงดำมีสีเกือบเป็นสีเทาชาร์โคล ในขณะที่ปลาที่มีสีสว่างกว่านั้นส่วนใหญ่เป็นสีเงินสว่างและมีครีบสีเหลือง เรียกว่า ปลาทรายแดงสีเงิน

แม้ว่าสายพันธุ์จากสกุลเหล่านี้ทั้งหมดจะเรียกว่า "ทรายแดง" แต่ปลาที่เรียกว่า "ทรายแดง" มักจะเป็นปลาที่มีลำตัวแคบ ลึก    

ชื่อ “breme” นี้เป็นที่มาจากคำภาษาอังกฤษยุคกลาง ซึ่งมีต้นกำเนิดจากภาษาฝรั่งเศสโบราณ   ปลาเหล่านี้มักพบเห็นได้ทั่วไปในน่านน้ำในช่วงเดือนที่อากาศเย็นตั้งแต่เดือนมิถุนายนถึงกันยายน ซึ่งเป็นช่วงที่ฝูงปลาขนาดใหญ่รวมตัวกันบริเวณปากแม่น้ำที่มีน้ำขึ้นน้ำลงเพื่อวางไข่  

ปลาทรายแดงเป็นปลาต่อสู้ที่ยอดเยี่ยม มีน้ำหนักประมาณ ๓-๖ กิโลกรัม เมื่ออยู่ในช่วงก่อนวางไข่ พวกมันจะโจมตีกินเหยื่อด้วยความเอร็ดอร่อย แม้กระทั่งเหยื่อขนาดใหญ่ เช่น ปลาซาร์ดีน ปลากระบอก ฯลฯ และปลาที่ใหญ่กว่ามาก และกุ้งสดเป็นเหยื่ออันดับหนึ่งของปลาทรายแดง

[Kimleng]

เรื่องน่ารู้ : ชนิดของปลา (Types of fish)

ปลาแซลมอนชินูก ขนาดโตเต็มวัย

ปลาแซลมอนชินูก (Chinook salmon)

ปลาแซลมอนชินูก (ชื่อวิทยาศาสตร์: Oncorhynchus tshawytscha) เป็นสปีชีส์ที่ใหญ่ที่สุดในบรรดาสกุลปลาแซลมอนแปซิฟิก ตั้งชื่อตามชาวชินูก ซึ่งเป็นชนพื้นเมืองที่เคยอาศัยอยู่ชายฝั่งแปซิฟิกด้านตะวันตกเฉียงเหนือของสหรัฐอเมริกา ปลาแซลมอนชินูกยังมีชื่อเรียกอื่นๆ อีก คือ คิงแซลมอน, ปลาแซลมอนควินแนต และปลาแซลมอนใบไม้ผลิ

ปลาแซลมอนชินูกเป็นปลาน้ำกร่อยซึ่งกระจายพันธุ์อยู่ในมหาสมุทรแปซิฟิกตอนเหนือ ตลอดจนเครือข่ายแม่น้ำในภาคตะวันตกของอเมริกาเหนือ ตั้งแต่รัฐแคลิฟอร์เนียไปจนถึงรัฐอะแลสกา และยังกระจายพันธุ์อยู่ในทวีปเอเชียบริเวณตอนเหนือของญี่ปุ่นไปจนถึงบริเวณทะเลไซบีเรียตะวันออกของรัสเซีย อย่างไรก็ตาม ปลาสายพันธุ์นี้ก็ยังพบได้ในส่วนอื่น ๆ ของโลกได้เช่นกัน อาทิในนิวซีแลนด์, ภูมิภาคปาตาโกเนีย เป็นต้น

ปลาแซลมอนชินูกถือเป็นปลาเศรษฐกิจอย่างหนึ่ง และมีกรดไขมันโอเมกา-3 ในปริมาณที่สูงซึ่งเป็นประโยชน์ต่อร่างกาย นิวซีแลนด์เป็นประเทศที่ผลิตปลาแซลมอนชินูกได้มากที่สุดโดยทำตลาดในชื่อว่า "คิงแซลมอน" ใน พ.ศ.๒๕๕๔ และประเทศนิวซีแลนด์ยังส่งออกแซลมอนชินูกคิดเป็นมูลค่าราวสองพันล้านบาท ซึ่งคิดเป็นส่วนแบ่งเกือบครึ่งหนึ่งในตลาดโลก

เรื่องน่ารู้ : ชนิดของปลา (Types of fish)

เรื่องน่ารู้ : ชนิดของปลา (Types of fish)

ไข่ปลาชินูก


คนงานโรงงานบรรจุกระป๋องจาก Metlakatla กับปลาปลาแซลมอนชินูกตัวใหญ่

[Kimleng]

เรื่องน่ารู้ : ชนิดของปลา (Types of fish)

ปลาคาร์พทั่วไป (Common Carp) ภาพวาดโดย อเล็กซานเดอร์ ฟรานซิส ลีดอน (Alexander Francis Lydon)

ปลาคาร์พทั่วไป (Common Carp)

ปลาคาร์พทั่วไป (Common Carp) หรือที่รู้จักกันในชื่อปลาคาร์พยุโรปหรือปลาคาร์พยูเรเชียน เป็นปลาน้ำจืดที่แพร่หลายในน่านน้ำยูโทรฟิก ในทะเลสาบ และแม่น้ำสายใหญ่ในยุโรปและเอเชีย ได้รับการพิจารณาว่าเสี่ยงต่อการสูญพันธุ์โดยสหภาพนานาชาติเพื่อการอนุรักษ์ธรรมชาติ (IUCN) แต่สายพันธุ์ดังกล่าวยังได้รับการเลี้ยงและนำเข้าสู่สภาพแวดล้อมทั่วโลก และมักถูกมองว่าเป็นสายพันธุ์ที่รุกรานทำลายล้าง ถูกรวมอยู่ในรายชื่อ ๑๐๐ สายพันธุ์และสายพันธุ์ที่รุกรานที่เลวร้ายที่สุดในโลก เป็นชื่อวงศ์ปลาคาร์พ Cyprinidae

ปลาคาร์พทั่วไปมีถิ่นกำเนิดในยุโรปและเอเชีย และได้รับการแนะนำให้รู้จักกับทุกส่วนของโลกบ่อยที่สุดเป็นอันดับสามของโลก และประวัติของพวกมันในฐานะปลาเลี้ยงมีมาตั้งแต่สมัยโรมัน  

ปลาคาร์พถูกนำมาใช้เป็นอาหารในหลายพื้นที่ และยังถือเป็นศัตรูพืชในหลายภูมิภาค ปลาคาร์ปธรรมดาดั้งเดิมถูกพบในบริเวณสามเหลี่ยมปากแม่น้ำดานูบเมื่อประมาณ ๒,๐๐๐ ปีที่แล้ว มีรูปร่างคล้ายตอร์ปิโดและมีสีเหลืองทอง มันมีบาร์เบลสองคู่และมีลวดลายคล้ายตาข่าย แม้ว่าในตอนแรกปลาชนิดนี้จะไม่เป็นที่น่าสนใจ แต่ต่อมาก็ได้รับการดูแลในบ่อน้ำขนาดใหญ่ที่สร้างขึ้นเป็นพิเศษโดยชาวโรมันในยุโรปตอนใต้ ตอนกลาง (มีหลักฐานจากการค้นพบซากปลาคาร์พทั่วไปในการตั้งถิ่นฐานที่ขุดพบในพื้นที่สามเหลี่ยมปากแม่น้ำดานูบ)  พันธุ์พื้นเมืองของปลาคาร์พยังขยายไปถึงทะเลดำ ทะเลแคสเปียน และทะเลอารัล

ที่อยู่อาศัย : แม้ว่าจะทนต่อสภาวะส่วนใหญ่ได้ แต่ปลาคาร์พทั่วไปชอบแหล่งน้ำนิ่งหรือน้ำนิ่งขนาดใหญ่และมีตะกอนที่อ่อนนุ่ม พวกมันชอบอยู่เป็นกลุ่มตั้งแต่ห้าตัวขึ้นไป โดยธรรมชาติแล้วพวกมันอาศัยอยู่ในสภาพอากาศอบอุ่นในน้ำจืดหรือน้ำกร่อยเล็กน้อย โดยมีค่า pH ๖.๕-๙.๐ และความเค็มสูงถึงประมาณ ๐.๕% และอุณหภูมิ ๓ ถึง ๓๕°C (๓๗-๙๕ °F) อุณหภูมิที่เหมาะสมคือ ๒๓ ถึง ๓๐°C (๗๓-๘๖°F) โดยเริ่มวางไข่ที่ ๑๗ ถึง ๑๘°C (๖๓-๖๔°F) พวกมันสามารถอยู่รอดในฤดูหนาวได้อย่างง่ายดายในบ่อน้ำที่กลายเป็นน้ำแข็ง ตราบใดที่ยังมีน้ำเหลืออยู่ด้านล่างน้ำแข็ง ปลาคาร์พสามารถทนต่อน้ำที่มีระดับออกซิเจนต่ำมากได้โดยการกลืนอากาศที่ผิวน้ำ

อาหาร : ปลาคาร์พทั่วไปกินไม่เลือก พวกมันสามารถกินพืชเป็นอาหาร ได้แก่ พืชน้ำ หัวพืช และเมล็ดพืช แต่ชอบที่จะไล่แมลง สัตว์น้ำที่มีเปลือกแข็ง (รวมทั้งแพลงก์ตอนสัตว์และกุ้งน้ำจืด) หอย หนอนหน้าดิน ไข่ปลา และซากปลา ปลาคาร์พทั่วไปจะกินอาหารตลอดทั้งวันโดยจะกินอย่างเข้มข้นที่สุดในเวลากลางคืนและช่วงพระอาทิตย์ขึ้น

ปลาคาร์พทั่วไปกินอาหารหน้าดินและในตะกอน หนวดของพวกมันช่วยให้รู้สึกถึงอาหารที่ฝังอยู่ในตะกอน เช่น หัวพืชหรือปล่องภูเขาไฟ ปลาคาร์พจะดูดซับตะกอนโดยการดูดเข้าปาก เลือกรายการอาหารตามรสชาติและขนาด เครื่องร่อนเหงือกจะสร้างตะแกรงแยกแขนงซึ่งอาจช่วยในการแยกอาหาร แต่ปลาคาร์ปยังสามารถจับรายการอาหารที่ตรวจพบได้โดยใช้แผ่นเพดานปากของกล้ามเนื้อและอวัยวะหลังลิ้น ตะกอนจะถูกส่งไปมาระหว่างปากและคอหอยซ้ำๆ เมื่อพบอาหาร ปลาคาร์ปอาจจะคายตะกอนออกมาในที่สุด ซึ่งส่งผลให้น้ำขุ่น   แม้ว่าปลาคาร์ปทั่วไปจะไม่มีฟันในช่องปาก แต่ฟันคอหอย ๑๐ ซี่ก็ใช้ในการบดอาหาร ปลาคาร์พไม่มีท้อง และความยาวของลำไส้อาจแตกต่างกันไป ขึ้นอยู่กับองค์ประกอบของอาหารในวัยเด็ก

การสืบพันธุ์ : ชั้นไข่ ซึ่งเป็นตัวเมียที่โตเต็มวัยสามารถวางไข่ได้ ๓๐๐,๐๐๐ ฟองในการวางไข่ครั้งเดียว แม้ว่าโดยทั่วไปแล้วปลาคาร์พจะวางไข่ในฤดูใบไม้ผลิ แต่เพื่อตอบสนองต่ออุณหภูมิน้ำและปริมาณน้ำฝนที่สูงขึ้น ปลาคาร์พสามารถวางไข่ได้หลายครั้งในหนึ่งฤดูกาล ในการดำเนินการเชิงพาณิชย์ การวางไข่มักถูกกระตุ้นโดยใช้กระบวนการที่เรียกว่าภาวะขาดออกซิเจน (hypophysation) โดยที่สารสกัดต่อมใต้สมองที่ผ่านการไลโอฟิไลซ์จะถูกฉีดเข้าไปในปลา สารสกัดจากต่อมใต้สมองประกอบด้วยฮอร์โมน gonadotropic ซึ่งกระตุ้นการเจริญเติบโตของอวัยวะสืบพันธุ์และการผลิตสเตียรอยด์ทางเพศ ซึ่งในที่สุดจะส่งเสริมการสืบพันธุ์

ปลาคาร์พมีโครงสร้างที่แข็งแกร่ง โดยมีสีทองเข้มเป็นเงาที่โดดเด่นที่สุดบนหัว ตัวของมันประดับด้วยเกล็ดขนาดใหญ่ที่เห็นได้ชัดเจนและเป็นมันเงามาก มีครีบอกขนาดใหญ่และครีบหลังเรียวยาวลงมาในช่วงสองในสามส่วนสุดท้ายของลำตัว และจะสูงขึ้นเรื่อยๆ เมื่อเข้าใกล้หัวของปลาคาร์พ ครีบหางและครีบทวารอาจเป็นสีบรอนซ์เข้มหรือสีส้ม มีหนามสองหรือสามหนามบนครีบทวาร ครีบแรกเป็นฟันปลา และครีบหลังมีหนามด้านหน้าสามหรือสี่ซี่ ครีบแรกเป็นฟันปลาด้วย ปากของปลาคาร์ปจะคว่ำลง โดยมีหนวด ๒ คู่ ข้างหนึ่งอยู่ที่มุมริมฝีปากบน และอีกคู่อยู่ที่มุมล่าง ปลาคาร์พในป่าโดยทั่วไปจะมีรูปร่างผอมกว่าปลาบ้าน โดยมีความยาวลำตัวประมาณสี่เท่าของความสูงลำตัว เนื้อสีแดง และปากที่ยื่นออกมาข้างหน้า

ปลาคาร์พทั่วไปสามารถเติบโตจนมีขนาดใหญ่มากได้หากได้รับพื้นที่และสารอาหารเพียงพอ อัตราการเติบโตโดยเฉลี่ยโดยน้ำหนักคือประมาณครึ่งหนึ่งของอัตราการเติบโตของปลาคาร์พเลี้ยงในบ้าน พวกมันมีความยาวและน้ำหนักไม่ถึงขนาดปลาคาร์ปเลี้ยงในบ้าน ซึ่งสามารถโตได้ยาวสูงสุด ๑๒๐ เซนติเมตร (๔๗ นิ้ว) น้ำหนักสูงสุดมากกว่า ๔๐ กิโลกรัม (๘๘ ปอนด์)  ปลาคาร์ปธรรมดาที่มีอายุยาวนานที่สุดที่บันทึกไว้นั้นมีต้นกำเนิดจากป่า (ในแหล่งที่อยู่อาศัยที่ไม่ใช่ถิ่นของทวีปอเมริกาเหนือ) และมีอายุ ๖๔ ปี ปลาคาร์พที่ใหญ่ที่สุดที่บันทึกไว้ ซึ่งนักตกปลาชาวอังกฤษ โคลิน สมิธ (Colin Smith) จับได้ในปี ๒๐๑๓ ที่เอตองลาโซเซ (Etang La Saussaie) ประเทศฝรั่งเศส มีน้ำหนัก ๔๕.๕๙ กิโลกรัม (๑๐๐.๕ ปอนด์) ขนาดเฉลี่ยของปลาคาร์พทั่วไปอยู่ที่ประมาณ ๔๐-๘๐ ซม. (๑๖-๓๑ นิ้ว) และ ๒-๑๔ กก. (๔.๔-๓๐.๙ ปอนด์)

เรื่องน่ารู้ : ชนิดของปลา (Types of fish)

ปลาคาร์พ ป่าดัตช์ (Dutch wild carp)

เรื่องน่ารู้ : ชนิดของปลา (Types of fish)

โครงกระดูกของปลาคาร์ปยุโรป

เรื่องน่ารู้ : ชนิดของปลา (Types of fish)

เอ็กซเรย์ (x-ray) ปลาคาร์พยุโรป

เรื่องน่ารู้ : ชนิดของปลา (Types of fish)

ปลาคาร์ปที่เลี้ยงประดับในบ้าน

เรื่องน่ารู้ : ชนิดของปลา (Types of fish)

ปลาคาร์ปที่นำไปปรุงเป็นอาหาร จากทะเลสาบเปรสป้า (Prespa)
พวกเรารู้จักปลาคาร์ปในฐานะปลาเลี้ยงประดับบ้านที่มีมาตั้งแต่สมัยโรมัน แต่ปลาคาร์พยังถูกนำมาใช้เป็นอาหารในหลายพื้นที่ของโลก

[Kimleng]

เรื่องน่ารู้ : ชนิดของปลา (Types of fish)

ปลาค็อดแอตแลนติก (Atlantic cod)

ปลาค็อด (Cod fish)

ปลาค็อด (Cod fish) เป็นชื่อสามัญของสกุลปลาเดเมอร์ซัล Gadus จากวงศ์ Gadidae ปลาค็อดยังใช้เป็นชื่อสามัญปลาอื่น ๆ อีกหลายชนิด และปลาชนิดหนึ่งที่อยู่ในสกุล Gadus มักไม่เรียกว่าปลาค็อด (ปลาพอลล็อกอะแลสกา, Gadus chalcogrammus)

ปลาค็อดที่พบบ่อยที่สุดสองชนิดคือปลาค็อดแอตแลนติก (Gadus morhua) ซึ่งอาศัยอยู่ในน่านน้ำเย็นและบริเวณใต้ทะเลลึกตลอดมหาสมุทรแอตแลนติกเหนือ และปลาค็อดแปซิฟิก (Gadus macrocephalus) ซึ่งพบได้ทั้งในพื้นที่ตะวันออกและตะวันตกของตอนเหนือของมหาสมุทรแปซิฟิก

ปลาค็อดเป็นที่นิยมในฐานะอาหารที่มีรสชาติอ่อนๆ มีเนื้อสีขาวหนาแน่นและเป็นขุย มีการนำตับปลาค็อดมาแปรรูปเป็นน้ำมันตับปลา ซึ่งเป็นแหล่งสำคัญของวิตามินเอ วิตามินดี วิตามินอี และกรดไขมันโอเมก้า 3 (EPA และ DHA) ในสหราชอาณาจักร ปลาค็อดแอตแลนติกเป็นหนึ่งในส่วนผสมที่พบบ่อยในฟิชแอนด์ชิปส์เช่นเดียวกันกับปลาแฮดด็อกและปลาเพลซ

ปลาคอดในสกุล Gadus มีครีบหลังโค้งมน ๓ อันและครีบทวาร ๒ อัน ครีบเชิงกรานมีขนาดเล็ก โดยแผ่ออกไปและอยู่ใต้แผ่นเหงือก (เช่น บริเวณลำคอ) ด้านหน้าครีบอก กรามบนยื่นออกไปเหนือกรามล่างซึ่งมีแถบคางที่ได้รับการพัฒนามาอย่างดี ดวงตามีขนาดกลาง ประมาณเท่ากับความยาวของคาง ปลาค็อดมีเส้นด้านข้างสีขาวเด่นชัดตั้งแต่ช่องเหงือกเหนือครีบอกไปจนถึงโคนหางหรือครีบหาง ด้านหลังมีแนวโน้มที่จะเป็นสีเขียวถึงน้ำตาลปนทราย และมีจุดด่างมากมาย โดยเฉพาะบริเวณด้านที่สว่างกว่าและท้องสีขาว สีน้ำตาลเข้มที่ด้านหลังและด้านข้าง โดยเฉพาะอย่างยิ่งปลาที่อาศัยอยู่ในบริเวณชายฝั่งที่เป็นโขดหิน


              ภาพลายเส้นการประมงปลาค็อด

ปลาค็อดแอตแลนติกสามารถเปลี่ยนสีได้ที่ระดับความลึกของน้ำ มี ๒ ช่วงสีที่แตกต่างกัน: สีเทา-เขียว และสีน้ำตาลแดง น้ำหนักเฉลี่ยอยู่ที่ ๕-๑๒ กิโลกรัม (๑๑-๒๖ ปอนด์) แต่มีการบันทึกตัวอย่างที่มีน้ำหนักมากถึง ๑๐๐ กิโลกรัม ๒๒๐ ปอนด์) ไว้แล้ว ปลาค็อดแปซิฟิกมีขนาดเล็กกว่าปลาค็อดแอตแลนติก และมีสีเข้มกว่า

ปลาค็อดแอตแลนติก (Gadus morhua) อาศัยอยู่ในน่านน้ำที่เย็นกว่าและบริเวณทะเลลึกทั่วมหาสมุทรแอตแลนติกเหนือ ปลาคอดแปซิฟิก (Gadus macrocephalus) พบได้ทั้งในภูมิภาคตะวันออกและตะวันตกของมหาสมุทรแปซิฟิก รวมถึงอาร์คโต-นอร์เวย์ ทะเลเหนือ ทะเลบอลติก แฟโร ไอซ์แลนด์ กรีนแลนด์ตะวันออก กรีนแลนด์ตะวันตก นิวฟันด์แลนด์ และลาบราดอร์  

ปลาค็อดแอตแลนติกอาศัยอยู่ในแหล่งที่อยู่อาศัยที่หลากหลาย โดยนิยมอาศัยพื้นที่ขรุขระ โดยเฉพาะชายฝั่ง และอาศัยอยู่ในความลึกระหว่าง ๖ ถึง ๖๐ เมตร (๒๐ ถึง ๒๐๐) โดยเฉลี่ย ๘๐ ม. (๒๖๐ ฟุต) แม้ว่าจะไม่ใช่เรื่องแปลกที่ความลึก ๖๐๐ ม. (๒,๐๐๐ ฟุต) นอกชายฝั่งนอร์เวย์และนิวอิงแลนด์และบนแกรนด์แบ๊งส์แห่งนิวฟันด์แลนด์ ปลาคอดจะรวมตัวอยู่กันเป็นฝูงในบางฤดูกาลในน้ำลึก ๓๐-๗๐ เมตร (๑๐๐-๒๐๐ ฟุต) และการอพยพไปยังพื้นที่เพาะพันธุ์ของพวกมันอาจเป็นระยะทาง ๓๐๐ กิโลเมตร หรือมากกว่านั้น

วงจรชีวิต : การวางไข่ของปลาค็อดแอตแลนติกตะวันออกเฉียงเหนือเกิดขึ้นระหว่างเดือนมกราคมถึงเมษายน ที่ระดับความลึก ๒๐๐ เมตร (๖๖๐ฟุต) ในพื้นที่วางไข่โดยเฉพาะที่อุณหภูมิของน้ำระหว่าง ๔ ถึง ๖°C (๓๙ และ ๔๓°F) ทั่วสหราชอาณาจักร พื้นที่วางไข่หลักอยู่ที่กลางถึงใต้ของทะเลเหนือ จุดเริ่มต้นของช่องแคบบริสตอล (ทางเหนือของนิวคีย์) ช่องแคบไอริช (ทั้งตะวันออกและตะวันตกของเกาะแมน) รอบสตอร์โนเวย์ และทางตะวันออกของเฮล์มสเดล

การเกี้ยวพาราสี ตัวผู้จะโชว์ครีบและคำราม ซึ่งนำไปสู่การจับคู่กัน ตัวผู้จะพลิกตัวอยู่ใต้ตัวเมีย และทั้งคู่จะว่ายเป็นวงกลมขณะวางไข่ ไข่เป็นแพลงก์ตอนและฟักออกมาระหว่าง ๘ ถึง ๒๓ วัน โดยตัวอ่อนจะมีความยาวได้ถึง ๔ มิลลิเมตร (๕⁄๓๒ นิ้ว) ระยะแพลงก์ตอนนี้กินเวลาประมาณ ๑๐ สัปดาห์ ทำให้ปลาค็อดสามารถเพิ่มน้ำหนักตัวได้ ๔๐ เท่า และขยายได้ประมาณ ๒ ซม. (๓/๔ นิ้ว) จากนั้นลูกค็อดจะย้ายไปที่ก้นทะเลและเปลี่ยนอาหารเป็นสัตว์จำพวกครัสเตเชียนหน้าดินขนาดเล็ก เช่น ไอโซพอดและปูตัวเล็ก โดยจะเพิ่มขนาดเป็น ๘ ซม. (๓ นิ้ว) ในช่วงหกเดือนแรก, ๑๔-๑๘ ซม. (๕.๕–๗ นิ้ว) ภายในสิ้นปีแรก และเพิ่มเป็น ๒๓-๓๕ ซม. (๑๐-๑๔ นิ้ว) ภายในสิ้นปีที่สอง การเจริญเติบโตมีแนวโน้มที่จะลดลง  ปลาคอดโตเต็มที่มีขนาด ๕๐ ซม. (๒๐ นิ้ว) เมื่ออายุประมาณ ๓ ถึง ๔ ปี

เรื่องน่ารู้ : ชนิดของปลา (Types of fish)

พ่อค้าปลาชาวเฟลมิช (Flemish fishmonger) สมัยศตวรรษที่ ๑๖ กำลังจัดแสดงปลาค็อด
ภาพโดย Joachim Beuckelaer

ปลาคอดแอตแลนติกหรือปลาแฮดด็อก นำไปทำเป็นเส้นสำหรับทำอาหารเรียกว่าสร็อด ในสหราชอาณาจักร ปลาค็อดแอตแลนติกเป็นหนึ่งในส่วนผสมที่พบมากที่สุดในฟิชแอนด์ชิปส์ เช่นเดียวกับปลาแฮดด็อกและเพลส ตับอ่อนของปลาคอดสามารถบรรจุกระป๋อง (กระป๋อง) และรับประทานได้

ปลาค็อดเป็นสินค้าโภคภัณฑ์ทางเศรษฐกิจที่สำคัญในตลาดต่างประเทศตั้งแต่สมัยไวกิ้ง (ประมาณคริสตศักราช ๘๐๐) ชาวนอร์เวย์เดินทางไปพร้อมกับปลาคอดแห้ง และในไม่ช้าตลาดปลาค็อดแห้งก็พัฒนาขึ้นในยุโรปตอนใต้ ตลาดนี้ดำเนินมายาวนานกว่า ๑,๐๐๐ ปี แม้จะเกิดเหตุการณ์กาฬโรค สงคราม และวิกฤตอื่นๆ ปลาค็อดยังคงเป็นสินค้าที่สำคัญของนอร์เวย์    

ชาวโปรตุเกสเริ่มจับปลาค็อดในศตวรรษที่ ๑๕ ปลาคลิปฟิชเป็นที่นิยมกันอย่างแพร่หลายในโปรตุเกส ชาวบาสก์มีบทบาทสำคัญในการค้าปลาค็อด และถูกกล่าวหาว่าเป็นผู้ค้นพบการทำประมงปลาค็อดของแคนาดาก่อนการค้นพบอเมริกาของโคลัมบัส  ชายฝั่งตะวันออกของอเมริกาเหนือพัฒนาขึ้นส่วนหนึ่งเนื่องจากมีปลาค็อดจำนวนมาก หลายเมืองในพื้นที่นิวอิงแลนด์ตั้งอยู่ใกล้กับบริเวณจับปลาค็อด ปลามีความสำคัญอย่างยิ่งต่อประวัติศาสตร์และการพัฒนาของรัฐแมสซาชูเซตส์ สภาผู้แทนราษฎรของรัฐแขวนไม้แกะสลักรูปปลาค็อดหรือที่รู้จักในชื่อปลาคอดศักดิ์สิทธิ์แห่งแมสซาชูเซตส์ไว้ในห้องของเขา

เรื่องน่ารู้ : ชนิดของปลา (Types of fish)

ปลาค็อดตากแห้ง

เรื่องน่ารู้ : ชนิดของปลา (Types of fish)

การประมงปลาค็อดในนิวฟันด์แลนด์เมื่อปี พ.ศ.๒๔๐๑ โดยผลิตน้ำมันปลาค็อด




แสตมป์ปลาคอด (นิวฟันด์แลนด์)

[Kimleng]

เรื่องน่ารู้ : ชนิดของปลา (Types of fish)

นักล่าวาฬชาวดัตช์ใกล้กับเมืองสปิตสเบอร์เกน Spitsbergen ซึ่งเป็นท่าเรือที่ประสบความสำเร็จมากที่สุด

วาฬ (whale)

วาฬ (whale) หรือที่นิยมเรียกกันติดปากว่า ปลาวาฬ เป็นสัตว์เลี้ยงลูกด้วยนมขนาดใหญ่อาศัยอยู่แต่เฉพาะในทะเลหรือมหาสมุทร เป็นสัตว์ที่มีรูปร่างคล้ายปลา คือ รูปร่างเพรียวยาว มีครีบและมีหางเหมือนปลา แต่หางของวาฬจะเป็นไปในลักษณะแนวนอน ไม่ใช่แนวตั้งเหมือนปลา วาฬไม่ใช่ปลา แต่เป็นสัตว์เลี้ยงลูกด้วยนมที่มีสายรก จัดอยู่ในอันดับฐานวาฬและโลมา (Cetacea) ในอันดับ Artiodactyla

วาฬ เป็นสัตว์ที่มีขนาดใหญ่ที่สุดในโลก แม้จะอาศัยอยู่แต่เฉพาะในทะเล มีรูปร่างคล้ายปลา แต่ไม่ใช่ปลา ด้วยเป็นสัตว์เลี้ยงลูกด้วยนม แม้จะไม่มีขนปกคลุมลำตัวเหมือนสัตว์เลี้ยงลูกด้วยนมอันดับอื่น ๆ แต่วาฬจะรักษาความอบอุ่นในร่างกายด้วยไขมันในชั้นใต้ผิวหนัง เป็นสัตว์ที่หายใจด้วยปอด เหมือนสัตว์เลี้ยงลูกด้วยนมอันดับอื่น ๆ วาฬสามารถกลั้นหายใจใต้น้ำได้นานนับชั่วโมง (โดยเฉลี่ยประมาณ ๒๐ นาที) ด้วยการเก็บออกซิเจนปริมาณมากไว้ในปอด เมื่อใช้ออกซิเจนหมด วาฬจะขึ้นมาหายใจบนผิวน้ำเพื่อปล่อยลมหายใจออก ซึ่งขณะที่ปล่อยลมหายใจออกนั้นจะมีไอน้ำและฝอยน้ำพ่นออกมาจากอวัยวะพิเศษที่อยู่ตรงส่วนหัวเป็นรูกลม ๆ เหมือนน้ำพุด้วย เพราะวาฬมีกล้ามเนื้อพิเศษปิดรูจมูกไว้แน่นเพื่อกันไม่ให้น้ำเข้าไปจมูกซึ่งเป็นอวัยวะที่ติดต่อกับปอดโดยตรง ส่วนปากนั้นไม่มีทางติดต่อกับปอดและจมูกเลย ทั้งนี้เพื่อจะกันไม่ให้น้ำเข้าสู่ปอดในขณะที่ดำน้ำ ในวาฬขนาดใหญ่อย่าง วาฬสีน้ำเงิน สามารถพ่นน้ำได้สูงถึง ๙ เมตร

วาฬ อาศัยอยู่รวมกันเป็นฝูง ออกลูกครั้งละ ๑ ตัว ลูกของวาฬจะกินนมจากเต้านมของแม่เหมือนสัตว์เลี้ยงลูกด้วยนมทั่วไป เต้านมของวาฬมี ๑ คู่ อยู่ในร่องท้องของวาฬตัวเมีย ขณะที่กินนมลูกวาฬจะว่ายน้ำเคียงข้างไปพร้อมกับแม่ จึงจำเป็นต้องใช้เวลาให้น้อยที่สุด โดยเพียงแค่จ่อปากที่หัวนม แม่วาฬจะปล่อยน้ำนมเข้าปากลูก เป็นระยะเวลาสั้น ๆ เพียงแค่ไม่กี่วินาทีเท่านั้น เมื่อลูกวาฬคลอดออกมาใหม่ ๆ จะพุ่งตัวขึ้นผิวน้ำเพื่อหายใจทันที แม่วาฬจะช่วยดันลูกขึ้นสู่ผิวน้ำด้วยส่วนหัว และขณะที่แม่วาฬคลอดลูกนั้น วาฬตัวอื่น ๆ ในฝูง โดยเฉพาะวาฬตัวเมียจะช่วยกันปกป้องแม่และลูกวาฬไม่ให้ได้รับอันตราย ลูกวาฬเมื่อแรกเกิดจะมีลำตัวประมาณร้อยละ ๔๐ ของแม่วาฬ และในบางชนิดจะมีขนติดตัวมาด้วยในช่วงแนวปากบนเมื่อแรกเกิด และจะหายไปเมื่อโตขึ้น

วาฬ เป็นสัตว์ที่มีนัยน์ตาขนาดเล็ก จึงไม่ได้ใช้ประสาทการมองเห็นเท่าใดนัก อีกทั้งระบบประสาทการรับกลิ่นก็ไม่มีประสิทธิภาพที่ดีด้วย หากแต่วาฬจะใช้ระบบการรับฟังเสียงเป็นประสาทสัมผัสเป็นหลัก คล้ายกับระบบโซนาร์ หรือเอคโคโลเคชั่น ที่ส่งคลื่นเสียงไปกระทบกับวัตถุต่าง ๆ แล้วสะท้อนกลับมาสู่ประสาทหูของวาฬเพื่อคำนวณระยะทางและขนาดของวัตถุ นอกจากนี้แล้ววาฬยังใช้เสียงต่าง ๆ ในการติดต่อสื่อสารกันในฝูงและในกลุ่มเดียวกัน สามารถร้องได้ด้วยเสียงต่าง ๆ กันมากมาย มีการศึกษาจากนักวิชาการพบว่า วาฬหลังค่อมสามารถส่งเสียงต่าง ๆ ได้มากถึง ๓๔ ประเภท เหมือนกับการร้องเพลง และก้องกังวาลไปไกลนับเป็นร้อย ๆ กิโลเมตร และอยู่ได้นานถึงชั่วโมง และในการศึกษาวาฬนั้น ผู้ศึกษาจะสังเกตจากครีบหางและรอยแผลต่าง ๆ บนลำตัวซึ่งจะแตกต่างกันออกไปเป็นลักษณะเฉพาะ

วาฬ เป็นสัตว์ที่มนุษย์รู้จักและผูกพันมาตั้งแต่สมัยโบราณ ในอดีตเคยมีความเชื่อว่าวาฬเป็นปลา เช่น นักปราชญ์อย่างอริสโตเติล แต่ในปี ค.ศ.๑๖๙๓ จอห์น เรย์ นักชีววิทยาชาวอังกฤษเป็นนักวิทยาศาสตร์คนแรกที่ตระหนักว่าวาฬเป็นสัตว์เลี้ยงลูกด้วยนม มิใช่ปลา ด้วยมีการคลอดลูกเป็นตัว และมีระยะเวลาตั้งท้องนานกว่าปี เหมือนสัตว์เลี้ยงลูกด้วยนมขนาดใหญ่ทั่วไป วาฬเป็นสัตว์ที่มนุษย์นิยมล่าเพื่อนำเนื้อ, หนัง, บาลีน, ฟัน, กระดูก รวมทั้งน้ำมันและไขมันในชั้นผิวหนังในการอุตสาหกรรมประเภทต่าง ๆ จนกระทั่งถึงในปี ค.ศ.๑๙๖๖ ประชากรวาฬลดลงเหลือเพียง ๑๒,๐๐๐ ตัวเท่านั้น จึงมีกฎหมายและการอนุรักษ์วาฬขึ้นมาอย่างจริงจัง

วาฬสามารถจำแนกออกได้เป็น ๒ กลุ่ม (อันดับย่อย) ใหญ่ ๆ ได้แก่

วาฬบาลีน (Mysticeti ): วาฬกลุ่มนี้มีลักษณะคือใช้แผ่นกระดูกเรียกว่า "บาลีน" มีลักษณะเป็นซี่คล้ายหวีกรองอาหารซึ่งได้แก่ แพลงก์ตอนต่าง ๆ จากน้ำทะเล วาฬที่อยู่ในกลุ่มนี้เป็นวาฬขนาดใหญ่ เช่น วาฬสีน้ำเงิน ที่มีความยาวได้ถึง ๘๐ ฟุต ซึ่งเป็นสัตว์ที่มีขนาดใหญ่ที่สุดในโลกเท่าที่เคยมีมาด้วย เป็นวาฬที่มีช่องหายใจ ๒ช่อง

วาฬมีฟัน (Odonceti) : ลักษณะโดยทั่วไปจะมีขนาดเล็กกว่าวาฬบาลีน รวมทั้งโลมาทุกชนิด, วาฬเพชฌฆาต และนาร์วาฬ เป็นวาฬที่มีช่องหายใจเพียงช่องเดียว เป็นวาฬที่เป็นสัตว์นักล่า ล่าสัตว์น้ำต่าง ๆ เป็นอาหาร ในวาฬเพชฌฆาตมีพฤติกรรมรวมฝูงกันล่าปลาขนาดใหญ่ อย่าง ฉลามขาว และแม้แต่วาฬด้วยกันหรือโลมาเป็นอาหารด้วย

คุณสมบัติของวาฬสีน้ำเงิน

เรื่องน่ารู้ : ชนิดของปลา (Types of fish)

โครงกระดูกวาฬสเปิร์ม

เรื่องน่ารู้ : ชนิดของปลา (Types of fish)

โครงกระดูกของวาฬหัวโค้ง สังเกตกระดูกเชิงกรานเป็นร่อง

เรื่องน่ารู้ : ชนิดของปลา (Types of fish)

โครงกระดูกวาฬสเปิร์ม

เรื่องน่ารู้ : ชนิดของปลา (Types of fish)

การตกปลาปลาวาฬ: ภาพพิมพ์แกะไม้ โดย Thevet, ปารีส, ๑๕๗๔

เรื่องน่ารู้ : ชนิดของปลา (Types of fish)

ภาพลายเส้นโดยกิลเลียม วาน เดอร์ กูเวน (Gilliam van der Gouwen) เป็นภาพวาฬสเปิร์มเกยตื้นถูกเชือดบนชายฝั่งเนเธอร์แลนด์ ในปี ๑๕๙๘

[Kimleng]

เรื่องน่ารู้ : ชนิดของปลา (Types of fish)

ปลาแซลมอนซ็อคอายตัวผู้ - Male sockeye salmon  

ปลาแซลมอนซ็อกอาย (Sockeye salmon)

ปลาแซลมอนซ็อกอาย หรือ ปลาแซลมอนแดง (Sockeye salmon, Red salmon, Blueback salmon; ชื่อวิทยาศาสตร์: Oncorhynchus nerka) เป็นปลาน้ำกร่อยชนิดหนึ่ง จำพวกปลาแซลมอน พบในตอนเหนือของมหาสมุทรแปซิฟิกและแม่น้ำที่ไหลสู่บริเวณดังกล่าว และพบประชากรจำนวนหนึ่งในแหล่งน้ำบนแผ่นดินซึ่งไม่ไหลออกสู่ทะเล โดยรู้จักกันในชื่อโคคานี kokanee) หรือ "ปลาเทราต์สีเงิน"  ปลาแซลมอนแดงเป็นปลาในสกุลปลาแซลมอนแปซิฟิกที่พบได้มากเป็นอันดับสามรองจากปลาแซลมอนสีชมพู (O. gorbuscha) และปลาแซลมอนชัม (O. keta)

โดยที่คำว่าชื่อซ็อกอาย "Sockeye" แผลงมาจาก suk-kegh (sθə́qəy̓) ซึ่งเป็นชื่อในภาษาแฮลโคเมเลม ซึ่งเป็นภาษาของชนพื้นเมืองที่อาศัยตามแนวแม่น้ำเฟรเซอร์ตอนล่าง โดยคำว่า Suk-kegh หมายถึง "ปลาสีแดง" เนื่องจากปลาแซลมอนซ็อกอายตัวผู้ จะเปลี่ยนสีลำตัวเป็นสีแดงเข้มและส่วนหัวมีโหนกในฤดูผสมพันธุ์

ปลาแซลมอนสายพันธุ์ Anadromous ที่พบในมหาสมุทรแปซิฟิกตอนเหนือและแม่น้ำที่ไหลลงสู่มหาสมุทร สายพันธุ์นี้เป็นปลาแซลมอนแปซิฟิกที่มีสีแดงเป็นหลักระหว่างการวางไข่ สามารถโตได้ยาวสูงสุด ๘๔ ซม. (๒ ฟุต ๙ นิ้ว) และหนัก ๒.๓ ถึง ๗ กก. (๕-๑๕ ปอนด์) ปลาขนาดเล็กยังคงอยู่ในน้ำจืดจนกว่าพวกเขาจะพร้อมอพยพลงสู่มหาสมุทรในระยะทางไกลถึง ๑,๖๐๐ กม. (๑,๐๐๐ ไมล์) อาหารประกอบด้วยแพลงก์ตอนสัตว์เป็นหลัก ปลาแซลมอนซ็อกอายจะตายหลังจากวางไข่ ประชากรบางกลุ่มเรียกว่าโคคานี ไม่ได้อพยพไปยังมหาสมุทรและใช้ชีวิตทั้งชีวิตในน้ำจืด

ขอบเขตและแหล่งที่อยู่อาศัย : ปลาแซลมอน Sockeye มีแหล่งที่อยู่ทอดยาวไปทางใต้ถึงแม่น้ำโคลัมเบียในมหาสมุทรแปซิฟิกตะวันออก และทางตอนเหนือของเกาะฮอกไกโดในญี่ปุ่นในมหาสมุทรแปซิฟิกตะวันตก ไปทางเหนือจนถึงปากน้ำบาทเฮิร์สต์ (Bathurst) ในอาร์กติกของแคนาดาทางตะวันออก และแม่น้ำอนาเดียร์ (Anadyr )ในไซบีเรียตะวันตก การเดินทางของปลาแซลมอนซอกอายภายในประเทศที่ไกลที่สุดคือไปยังทะเลสาบเรดฟิช ไอดาโฮ ห่างจากมหาสมุทรมากกว่า ๑,๔๐๐ กิโลเมตร (๙๐๐ ไมล์) และอยู่ในระดับความสูง ๒,๐๐๐ เมตร (๖,๕๐๐ ฟุต)   ในสหรัฐอเมริกา ประชากรปลาแซลมอนซ็อกอายได้สูญพันธุ์ไปจากไอดาโฮและโอเรกอนแล้ว

เรื่องน่ารู้ : ชนิดของปลา (Types of fish)

ปลาแซลมอนซ็อกอาย ตัวผู้ สีลำตัวเปลี่ยนเป็นสีแดงเข้มและส่วนหัวมีโหนกในฤดูผสมพันธุ์  

เรื่องน่ารู้ : ชนิดของปลา (Types of fish)

ปลาแซลมอนซ็อกอาย - ตัวเมีย (บน) และตัวผู้ (ล่าง) มีสีแดงในฤดูวางไข่

[Kimleng]

เรื่องน่ารู้ : ชนิดของปลา (Types of fish)

โลมาหัวขวด เล่นน้ำตามร่องรอยของเรือวิจัย
บนแม่น้ำบานานา (Banana River) ใกล้กับศูนย์อวกาศเคนเนดี (Kennedy Space Center.)  

โลมา (dolphin)

โลมา เป็นสัตว์เลี้ยงลูกด้วยน้ำนมจำพวกหนึ่ง อาศัยอยู่ทั้งในทะเล, น้ำจืด และน้ำกร่อย มีรูปร่างคล้ายปลา คือ มีครีบ มีหาง แต่โลมามิใช่ปลา เพราะเป็นสัตว์เลี้ยงลูกด้วยน้ำนมที่มีรก จัดอยู่ในอันดับ Artiodactyla ในอันดับฐานวาฬและโลมา (Cetacea) ซึ่งประกอบไปด้วย วาฬ และโลมา ซึ่งโลมาจะมีขนาดเล็กกว่าวาฬมาก และจัดอยู่ในกลุ่มวาฬมีฟัน (Odontoceti) เท่านั้น

โลมา เป็นสัตว์ที่รับรู้กันเป็นอย่างดีว่าเฉลียวฉลาด มีความเป็นมิตรกับมนุษย์ โดยเฉพาะอย่างยิ่งจะช่วยชีวิตมนุษย์เมื่อยามเรือแตก จนกลายเป็นตำนานหรือเรื่องเล่าขานทั่วไป มีอุปนิสัยอยู่รวมกันเป็นฝูง บางฝูงอาจมีจำนวนมากถึงหลักพันถึงหลายพันตัว ว่ายน้ำได้อย่างคล่องแคล่วรวดเร็ว รวมถึงสามารถกระโดดหมุนตัวขึ้นเหนือน้ำได้ ชอบว่ายน้ำขนาบข้างหรือว่ายแข่งไปกับเรือ  ลำตัวของปลาโลมาจะเพรียวบางและยาว โดยมีครีบหลังที่ทอดยาวจากหัวจรดหาง ตัวผู้ที่โตเต็มวัยจะมีหน้าผากที่โดดเด่นและลาดเอียง ในขณะที่ตัวเมียที่โตเต็มวัยจะมีหน้าผากที่ลาดเอียงน้อยกว่า หางที่มีลักษณะเป็นวงพระจันทร์ (แฉก) จะทำให้ปลาชนิดนี้ว่ายน้ำได้เร็ว

คำว่า "Dolphin" ซึ่งเป็นชื่อสามัญในภาษาอังกฤษที่ใช้เรียกโลมา มาจากภาษากรีกโบราณคำว่า "เดลฟิส" (Delphis) คำว่า "โลมา" ในภาษาไทย มีรากฐานมาจากคำว่า "ลูมบาลูมบา" (Lumba-lumba) ในภาษามลายู ในภาษาในทวีปเอเชียอื่น ๆ โลมามักมีการเปรียบเทียบกับหมู เช่น ในภาษาจีน โลมามีความหมายตรงตัวว่า "ลูกหมูทะเล" และ ในภาษาเวียดนาม โลมามีความหมายตรงตัวว่า "ปลาหมู"

โลมา อาศัยอยู่กระจัดกระจายทั่วไปในมหาสมุทรโดยทั่วไป ลักษณะของโลมาที่เป็นที่รู้จักกันดี คือ มีรูปร่างเพรียวยาวคล้ายตอร์ปิโดหรือกระสวย ส่วนใหญ่มีปลายปากยื่นแหลม แต่ก็มีบางชนิดที่มีส่วนหัวกลมมนคล้ายแตงโมหรือบาตรพระ มีหางแบนในแนวนอน ไม่ใช่แนวตั้งเหมือนปลา เพื่อช่วยในการพุ้ยน้ำในแนวขึ้น-ลง ไม่มีขนปกคลุมลำตัว ไม่มีเกล็ด รวมทั้งไม่มีเมือกด้วย นอกจากนี้แล้วยังมีอวัยวะต่าง ๆ ทุกส่วนเหมือนกับสัตว์เลี้ยงลูกด้วยนมทั่วไป หากแต่ละส่วนของอวัยวะจะปรับเปลี่ยนต่างไปจากสัตว์เลี้ยงลูกด้วยนมทั่วไป ดังนี้ จมูกของโลมามีไว้เพื่อหายใจ แต่จมูกนั้นต่างไปจากจมูกของสัตว์อื่น ๆ เพราะตั้งอยู่กลางกระหม่อมเป็นรูกลม เพื่อให้สะดวกต่อการเชิดหัวขึ้นหายใจเหนือน้ำ จากจมูกมีท่อหายใจต่อลงมาถึงปอดในตัว จึงไม่จำเป็นต้องให้น้ำผ่านเหงือกเข้าไปในปอดเพื่อช่วยหายใจเหมือนปลาหรือสัตว์น้ำอย่างอื่น และจมูกของโลมาตรงส่วนนี้ไม่สามารถใช้ในการรับกลิ่นได้เหมือนกับสัตว์อื่นทั่วไป ซึ่งในบรรดาวาฬมีฟันทุกชนิดต่างก็เป็นเช่นนี้เหมือนกันหมด หูของโลมานั้นเป็นเพียงแค่รูขนาดเล็กติดอยู่ด้านข้างของหัวเท่านั้น มีประสิทธิภาพสูงมาก สามารถรับคลื่นเสียงใต้น้ำได้อย่างยอดเยี่ยม เพราะโลมาเหมือนวาฬตรงที่เป็นสัตว์ที่ติดต่อสื่อสารกันด้วยคลื่นเสียงที่ปล่อยออกมา โดยเฉพาะกับภาษาที่โลมาสื่อสารกันด้วยเสียงที่มีคลื่นความถี่สูง โลมามีดวงตาไม่เล็กเหมือนอย่างวาฬ แววตาแจ่มใส เหมือนตาสัตว์เลี้ยงลูกด้วยนมประเภทอื่น มีเปลือกตาปิดได้ และในเวลากลางคืนตาก็จะเป็นประกาย คล้ายตาแมว ตาของโลมาไม่มีเมือกหุ้มเหมือนตาปลา และมองเห็นได้ไกลถึง ๕๐ ฟุต เมื่ออยู่ในอากาศ สีผิวของโลมาแต่ละชนิดจะแตกต่างกัน ส่วนมากจะออกไปในโทนสีเทา ตั้งแต่เข้มเกือบดำ จนกระทั่งถึงเกือบขาว แต่โดยทั่วไปโลมาจะมีสีผิวแบบ ๓ สีตัดกัน ด้านบน เป็นสีเทาเข้ม ด้านล่างเป็นสีเกือบขาว เพื่อพรางตัวในทะเล ไม่ให้ศัตรูเห็น เพราะเมื่อมองจากด้านบน สีเข้มจะกลืนกับสีน้ำทะเล และถ้ามองจากด้านล่างขึ้นไป สีขาวก็จะกลืนเข้ากับแสงแดดเหนือผิวน้ำ

โลมาถือเป็นสัตว์ที่ว่ายน้ำได้อย่างคล่องแคล่วรวดเร็ว มีอัตราความเร็วในการว่ายน้ำประมาณ ๕๕-๕๙ กิโลเมตร/ชั่วโมง

โลมานั้นเป็นสัตว์ที่มีความเฉลียวฉลาดมาก เชื่อว่า ความฉลาดของโลมานั้นเทียบเท่าเด็กตัวเล็ก ๆ เลยทีเดียว หรือเป็นไปได้ว่าอาจจะฉลาดกว่าชิมแปนซี ซึ่งเป็นสัตว์ที่มีความใกล้เคียงกับมนุษย์มากที่สุดด้วยซ้ำ ที่เป็นเช่นนี้เพราะโลมามีขนาดของสมองเมื่อเทียบกับลำตัวแล้วนับว่าใหญ่มาก แถมภายในสมองยังซับซ้อนอีกด้วย โดยเฉพาะโลมาปากขวดนั้นถึงกับมีขนาดของสมอง เมื่อเทียบกับลำตัวใหญ่แล้ว ถือเป็นสัตว์ที่มีขนาดสมองใหญ่เป็นที่สองรองจากมนุษย์ และสมองส่วนซีรีบรัม อันเป็นส่วนของความจำและการเรียนรู้ ก็มีขนาดใหญ่มาก เป็นศูนย์รวมของประสาทการรับกลิ่น, การมองเห็น และการได้ยิน จนอาจเชื่อได้ว่าแท้จริงแล้ว โลมาอาจมีความฉลาดเทียบเท่ากับมนุษย์ก็เป็นได้ ซึ่งจากความฉลาดแสนรู้ของโลมา จึงทำให้เป็นที่นิยมนำมาฝึกแสดงโชว์ต่าง ๆ ตามสวนสัตว์และสถานแสดงพันธุ์สัตว์น้ำต่าง ๆ

นอกจากนี้แล้ว โลมายังเป็นสัตว์ที่มีพฤติกรรมชอบช่วยเหลือมนุษย์ยามเมื่อเรือแตกหรือใกล้จะจมน้ำ ทั้งนี้เพราะโลมาเป็นสัตว์ที่รักสนุกและขี้เล่น ที่โลมาช่วยชีวิตมนุษย์อาจเป็นเพราะต้องการเข้ามาเล่นสนุกเท่านั้น หรือไม่เช่นนั้นก็อาจเป็นสัญชาตญาณความเป็นแม่ที่มักจะดุนลูกขึ้นไปหายใจบนผิวน้ำอยู่เสมอ โดยเฉพาะถ้าลูกโลมาเสียชีวิตระหว่างคลอด จะพบว่าแม่โลมาจะพยายามดุนศพลูกเอาไว้ให้ใกล้ผิวน้ำมากที่สุด โดยปกติแล้ว เนื้อโลมาไม่ใช่อาหารหลักเหมือนสัตว์เศรษฐกิจทั่วไป แต่ก็มีบางประเทศ อาทิ ญี่ปุ่นนิยมบริโภคเนื้อโลมาและวาฬ เดิมญี่ปุ่นนั้นล่าวาฬเป็นหลัก แต่ต่อมาได้มีการอนุรักษ์และกฎหมายที่เข้มงวดขึ้น จึงหันมาล่าโลมาแทน โดยเพิ่มปริมาณการล่าโลมาขึ้นเป็นสี่เท่า ทำให้โลมาในทะเลญี่ปุ่นลดน้อยลงเป็นอันมาก

[Kimleng]

เรื่องน่ารู้ : ชนิดของปลา (Types of fish)

ปลาหมอ (Pla mo) ณ ตลาดริมแม่น้ำ จ.ราชบุรี  

ปลาสลิดหิน (ปลาหมอ)

ปลาสลิดหินสกุล Anabas เป็นปลาสลิดหินชนิดหนึ่งที่มีถิ่นกำเนิดในเอเชียใต้และเอเชียตะวันออก ปลาสลิดหินชนิดนี้จะเติบโตได้ยาวถึง ๓๐ ซม. (๑ ฟุต) อาศัยอยู่ในน้ำกร่อยและน้ำจืด มีอวัยวะที่มีลักษณะคล้ายเขาวงกต ซึ่งเป็นโครงสร้างที่ส่วนหัวของปลา ช่วยให้ปลาสามารถหายใจเอาออกซิเจนในบรรยากาศเข้าไปได้ ทำให้ปลาสามารถอยู่นอกน้ำได้เป็นเวลานาน (๖-๘ ชั่วโมง) จึงได้ชื่อมาจากภาษากรีก anabainein ซึ่งแปลว่า "เดินขึ้น" จาก ana- ซึ่งแปลว่า "ขึ้น" + bainein ซึ่งแปลว่า "ไป"

ปลาสลิดหินชนิดนี้เป็นสัตว์กินเนื้อ โดยกินสัตว์ไม่มีกระดูกสันหลังในน้ำและตัวอ่อนเป็นอาหาร และแตกต่างจากปลาในวงศ์เดียวกันส่วนใหญ่ตรงที่พวกมันวางไข่แบบกระจัดกระจายโดยไม่มีพ่อแม่คอยดูแล พบได้ในเอเชียใต้ รวมทั้งอินเดีย ศรีลังกา บังกลาเทศ พม่า อินโดนีเซีย มาเลเซีย ไทย กัมพูชา และฟิลิปปินส์

[Kimleng]

เรื่องน่ารู้ : ชนิดของปลา (Types of fish)

เรื่องน่ารู้ : ชนิดของปลา (Types of fish)

ปลาบลูแทง (Blue Tang)  

ปลาบลูแทง - Blue Tang

ปลาบลูแทง (Blue Tang) หรือ ปลาขี้ตังเบ็ดฟ้า เป็นปลาทะเลที่อาศัยตามแนวปะการังที่มีสีสันสดใส จึงนิยมเลี้ยงเป็นปลาสวยงาม จัดอยู่ในวงศ์ปลาขี้ตังเบ็ด (Acanthuridae) จัดเป็นปลาเพียงชนิดเดียวในสกุล Paracanthurus

ปลาขี้ตังเบ็ดฟ้ามีลำตัวสีน้ำเงินเข้ม หางสีเหลือง มีลายสีดำคล้ายจานสี ปลาที่มีลำตัวส่วนล่างเป็นสีเหลืองพบในตะวันตกจนถึงกลางมหาสมุทรอินเดีย มีลำตัวยาว ๓๑ เซนติเมตร มีการกระจายพันธุ์กว้าง พบได้ตลอดภูมิภาคอินโด-แปซิฟิก อย่างตามแนวปะการังในแอฟริกาตะวันออก, ประเทศญี่ปุ่น, ประเทศซามัว, นิวแคลิโดเนีย และเกรตแบร์ริเออร์รีฟ

ปลาขี้ตังเบ็ดฟ้ายังไม่ได้รับการประเมินสถานะการอนุรักษ์โดยสหภาพนานาชาติเพื่อการอนุรักษ์ธรรมชาติและทรัพยากรธรรมชาติ (IUCN)

ในตู้เลี้ยง ปลาขี้ตังเบ็ดฟ้าได้รับความนิยมไม่ใช่เฉพาะแค่ความสวยงาม แต่ยังสามารถกำจัดตะไคร่น้ำประเภทต่าง ๆ ที่ขึ้นในตู้ (ซึ่งทำให้แลดูสกปรกและอาจส่งผลต่อการเจริญเติบโตของปะการัง) ได้เป็นอย่างดีอีกด้วย เนื่องจากเป็นปลาที่กินพืชเป็นอาหารหลัก และในธรรมชาติ ถือเป็นปลาที่มีความสำคัญต่อระบบนิเวศ

ในวัฒนธรรมร่วมสมัย ในภาพยนตร์การ์ตูนเรื่อง นีโม...ปลาเล็ก หัวใจโต๊...โต ในปี พ.ศ.๒๕๔๖ (รวมถึงภาคต่อ คือ ผจญภัยดอรี่ขี้ลืม ในปี พ.ศ.๒๕๕๙) ปลาขี้ตังเบ็ดฟ้าเป็นตัวละครตัวหนึ่งชื่อ ดอรี่ (เสียงพากย์โดย เอลเลน ดีเจนเนอเรส) เป็นปลาเพศเมียที่ออกตามหานีโม่ ลูกปลาการ์ตูนส้มขาว ลูกชายของมาร์ลิน ปลาการ์ตูนส้มขาวที่เป็นตัวละครเอกของเรื่องด้ว
 

[Kimleng]

ปลาบาซา หรือ ปลาเผาะ, ปลาคางคก (Basa Fish)  

ปลาบาซา - Basa Fish

ปลาบาซา (Basa Fish) หรือปลาคางคก เป็นปลาน้ำจืดชนิดหนึ่งในวงศ์ปลาคางคก (Pangasiidae ) มีถิ่นกำเนิดในลุ่มแม่น้ำโขงและแม่น้ำเจ้าพระยาในเอเชียตะวันออกเฉียงใต้แผ่นดินใหญ่  ปลาชนิดนี้เป็นปลาเศรษฐกิจมีความสำคัญในฐานะแหล่งอาหารประจำภูมิภาค และยังเป็นที่ต้องการในตลาดต่างประเทศอีกด้วย

นอกทวีปเอเชียเช่น ในอเมริกาเหนือหรือออสเตรเลียมักเรียกปลาชนิดนี้ว่า "ปลาคางคก" หรือ "ปลาสวาย" ในสหราชอาณาจักร ปลาคางคกทุกสายพันธุ์สามารถเรียกได้ตามกฎหมายว่า ปลาหมอแม่น้ำ,  ปลาบาซา, ปลาคางคก หรือเรียกง่ายๆ ว่า "พังกา"   ในส่วนอื่นๆ ของยุโรปแผ่นดินใหญ่ ปลาเหล่านี้ส่วนใหญ่ขายในชื่อ "pangasius" หรือ "panga"  ใน ตลาดปลาเอเชียชื่อของปลาบาสายังรวมถึง แปซิฟิกดอรี่ (Pacific dory)

ลำตัวของบาซาใหญ่และมีน้ำหนักมาก หัวกลม กว้างกว่าความยาว ปากทู่ มีแถบสีขาวที่ปาก สายพันธุ์นี้สามารถเติบโตได้ยาวสูงสุด ๑๒๐ เซนติเมตร (๔๗ นิ้ว)  ปลาบาซากินพืชเป็นอาหาร วางไข่เมื่อถึงฤดูน้ำหลาก และจะพบเห็นลูกปลาครั้งแรกในเดือนมิถุนายน โดยมีขนาดเฉลี่ยประมาณ ๕ เซนติเมตร (๒ นิ้ว) เมื่อถึงกลางเดือนมิถุนายน
 

[Kimleng]

เรื่องน่ารู้ : ชนิดของปลา (Types of fish)

เรื่องน่ารู้ : ชนิดของปลา (Types of fish)

ปลาบาราคูด้า (Baracuda fish) ปลาบาราคูด้ามักเป็นเป้าหมายของผู้ที่ชื่นชอบการตกปลา

เรื่องน่ารู้ : ชนิดของปลา (Types of fish)

ปลาบาราคูด้า - Baracuda fish

ปลาบาราคูด้า (Baracuda fish) เป็นปลาขนาดใหญ่ที่ล่าเหยื่อได้ มีครีบ เป็นปลาทะเลในสกุล Sphyraena ซึ่งเป็นสกุลเดียวในวงศ์ Sphyraenidae ซึ่งได้รับการตั้งชื่อโดยคอนสแตนติน ซามูเอล ราฟิเนสก์ในปี พ.ศ.๒๓๕๘ ปลาชนิดนี้พบได้ในมหาสมุทรเขตร้อนและกึ่งเขตร้อนทั่วโลก ตั้งแต่บริเวณชายแดนด้านตะวันออกของมหาสมุทรแอตแลนติกไปจนถึงทะเลแดง บริเวณชายแดนด้านตะวันตกคือทะเลแคริบเบียน และบริเวณเขตร้อนของมหาสมุทรแปซิฟิก อาศัยอยู่ใกล้ผิวน้ำและใกล้กับแนวปะการังและหญ้าทะเล กินสัตว์อื่นเป็นอาหาร

ปลาบาราคูด้ามีลักษณะคล้ายงู มีฟันแหลมคมเขี้ยวแหลมคมคล้ายปลาปิรันย่า มีขนาดต่างกัน โดยอยู่ในเบ้าของขากรรไกรขนาดใหญ่ ปลาชนิดนี้มีหัวขนาดใหญ่และแหลมคม โดยมีฟันยื่นออกมาในหลายๆ สายพันธุ์ เหงือกของปลาไม่มีหนามแหลมและมีเกล็ดเล็กๆ ปกคลุม ครีบหลังทั้งสองข้างแยกออกจากกันมาก โดยครีบหน้ามีหนามแหลม ๕ อัน และครีบหลังมีหนามแหลม ๑ อันและก้านอ่อน ๙ อัน ครีบหลังด้านหลังมีขนาดใกล้เคียงกับครีบก้นและอยู่เหนือครีบก้น เส้นข้างลำตัวเด่นชัดและทอดยาวจากหัวจรดหาง ครีบหลังที่มีหนามแหลมอยู่เหนือครีบเชิงกรานและโดยปกติจะหดกลับเป็นร่อง ครีบหางแยกเป็นแฉกเล็กน้อย ขอบด้านหลังโค้งงอเป็นสองเท่า และตั้งอยู่ที่ปลายก้านครีบที่แข็งแรง ครีบอกอยู่ต่ำที่ด้านข้าง ถุงลมยางมีขนาดใหญ่ ทำให้ใช้พลังงานน้อยที่สุดขณะว่ายน้ำหรือหยุดนิ่ง



ส่วนใหญ่ ปลาบาราคูด้าจะมีสีเทาเข้ม เขียวเข้ม ขาว หรือน้ำเงินที่ส่วนบนของลำตัว มีด้านข้างสีเงินและท้องสีขาวขุ่น สีจะแตกต่างกันไปบ้างตามสายพันธุ์ สำหรับสายพันธุ์บางสายพันธุ์จะมีจุดสีดำไม่สม่ำเสมอหรือแถบไขว้สีเข้มขึ้นเป็นแถวที่ด้านข้างทั้งสองข้าง ครีบของปลาอาจเป็นสีเหลืองหรือสีคล้ำ ปลาบาราคูด้าอาศัยอยู่ในมหาสมุทรเป็นหลัก แต่สายพันธุ์บางสายพันธุ์ เช่น ปลาบาราคูด้าขนาดใหญ่ อาศัยอยู่ในน้ำกร่อย เนื่องจากมีความคล้ายคลึงกัน บางครั้งปลาบาราคูด้าจึงถูกเปรียบเทียบกับปลาไพค์น้ำจืด แม้ว่าความแตกต่างที่สำคัญระหว่างทั้งสองสายพันธุ์คือ ปลาบาราคูด้ามีครีบหลังแยกกันสองครีบพร้อมหางแฉก ซึ่งต่างจากปลาไพค์น้ำจืด

สายพันธุ์บางสายพันธุ์เติบโตได้ค่อนข้างใหญ่ (ยาวได้ถึง ๖๕ นิ้วหรือ ๑๖๕ ซ.ม.) เช่น ปลาสฟิราเอนา สฟิราเอนา ซึ่งพบในทะเลเมดิเตอร์เรเนียนและแอตแลนติกตะวันออก ปลาสฟิราเอนา พิคูดิลลา ซึ่งพบตามแนวชายฝั่งแอตแลนติกของอเมริกาเขตร้อนตั้งแต่รัฐนอร์ทแคโรไลนาไปจนถึงบราซิลและไปจนถึงเบอร์มิวดา ปลาบาราคูด้าสายพันธุ์อื่นๆ พบได้ทั่วโลก เช่น Sphyraena argentea ซึ่งพบตั้งแต่พิวเจต์ซาวด์ลงไปทางใต้จนถึงกาโบซานลูกัส Sphyraena jello พบในทะเลอินเดีย คาบสมุทรมาเลย์ และหมู่เกาะมาเลย์

[Kimleng]

ปลาเพิร์ชยุโรป (European perch) 

ปลาเพิร์ชยุโรป - European perch

ปลาเพิร์ชยุโรป (European perch) เป็นสายพันธุ์ปลาที่กินสัตว์อื่น ๆ ในวงศ์ปลาเพิร์ชที่พบในยุโรปและเอเชียเหนือ สปีชี่ส์นี้นิยมใช้เป็นเหยื่อสำหรับนักตกปลาและได้รับการนำเข้าอย่างกว้างขวางนอกถิ่นกำเนิดของมัน ไปยังออสเตรเลีย นิวซีแลนด์ และแอฟริกาใต้ พวกมันสร้างความเสียหายอย่างมากต่อประชากรปลาพื้นเมืองในออสเตรเลียและได้รับการประกาศให้เป็นสายพันธุ์ซึ่งเป็นอันตรายในนิวเซาธ์เวลส์

ปลาเพิร์ชยุโรปมีสีเขียวและมีกระดูกเชิงกรานครีบทวารและหางสีแดง มีแถบแนวตั้งสีเข้มห้าถึงแปดแถบอยู่ด้านข้าง เมื่อปลาเพิร์ชเติบโตหนอกขนาดใหญ่จะขึ้นระหว่างหัวและครีบหลัง

ปลาเพิร์ชยุโรปอาจมีขนาดแตกต่างกันอย่างมากระหว่างแหล่งน้ำ พวกมันสามารถมีชีวิตอยู่ได้ถึง ๒๒ ปี และปลาเพิร์ชที่มีอายุมากมักจะมีขนาดใหญ่กว่าค่าเฉลี่ยมาก ความยาวสูงสุดที่บันทึกได้คือ ๖๐ เซนติเมตร (๒๔นิ้ว) สถิติของอังกฤษอยู่ที่ ๒.๘ กิโลกรัม ปลาเพิร์ชที่มีน้ำหนัก ๓.๗๕ กิโลกรัม  ถูกจับในแม่น้ำมิวส์ เนเธอร์แลนด์ เนื่องจากระดับความเค็มต่ำของทะเลบอลติกโดยเฉพาะบริเวณหมู่เกาะฟินแลนด์ และทะเลบอทเนียนทำให้ปลาน้ำจืดจำนวนมากอาศัยอยู่และเจริญเติบโตที่นั่น โดยเฉพาะอย่างยิ่งปลาเพิร์ชมีจำนวนมากและเติบโตขนาดใหญ่ เนื่องจากมีอาหารอย่างปลาเฮอริ่งบอลติก

ปลาเพิร์ชยุโรปอาศัยอยู่ในแม่น้ำที่ไหลช้า ทะเลสาบลึก และบ่อน้ำ มันมีแนวโน้มที่จะหลีกเลี่ยงน้ำที่เย็นหรือไหลเร็ว แต่มีบางตัวอย่างที่อาศัยในน้ำประเภทนี้ แม้ว่าพวกมันจะไม่ได้ผสมพันธุ์ในแหล่งอาศัยนี้

[Kimleng]

ปลาแมกเคอเรล (Mackerel) 

ปลาแมกเคอเรล - Mackerel

ปลาแมกเคอเรล (mackerel) เป็นชื่อสามัญของปลาทะเลหลายสปีชีส์โดยมากจากวงศ์ปลาอินทรี (Scombridae) ปลาซึ่งคล้ายปลาแมกเคอเรลในวงศ์ปลาหางแข็ง, วงศ์ Hexagrammidae และวงศ์ Gempylidae ก็เรียกว่าปลาแมกเคอเรลด้วย 

ปลาแมกเคอเรล พบทั้งในทะเลเขตอบอุ่นและเขตร้อน ทั้งตามชายฝั่งและนอกชายฝั่งในมหาสมุทร  สปีชีส์ต่าง ๆ ปกติจะมีลายแนวตั้งที่หลังและมีหางเป็นง่าม ผิวเป็นเกล็ดละเอียดสีเงินมันวาว ตัวเรียวยาวกลมคล้ายทรงกระบอก หัวแหลมท้ายแหลม มีครีบกระโดงหนึ่งครีบ ครีบท้องหนึ่งครีบ ครีบข้างหนึ่งคู่ หางสองแฉก อาศัยอยู่ทั่วไปตามชายฝั่งทะเล อยู่รวมเป็นฝูงใหญ่ ปลาทูก็อยู่ในวงศ์ Scombridae ดังนั้นจึงจัดเป็นปลาแมกเคอเรลเช่นกัน ส่วนปลาซาร์ดีนอยู่ในวงศ์ Clupeidae ที่มีขนาดเล็กกว่า จึงไม่จัดเป็นปลาแมกเคอเรล

ปลาอาจอยู่แยกเป็นกลุ่มต่าง ๆ แบ่งโดยภูมิประเทศ ปลาบางส่วนอพยพเป็นฝูงใหญ่ไปตามชายฝั่งเพื่อหาที่วางไข่อันเหมาะสมในน้ำค่อนข้างตื้น หลังวางไข่แล้ว ปลาก็จะกลับไปตามทางที่ตนมาโดยเป็นกลุ่มเล็กลงไปยังที่หาอาหาร บ่อยครั้งใกล้ ๆ กับบริเวณน้ำผุดขึ้น (upwelling) จากที่นั้น ปลาอาจจะย้ายไปอยู่นอกฝั่งในน้ำลึกกว่าแล้วใช้เวลาในฤดูหนาว ปลาฝูงอื่น ๆ อาจอพยพข้ามมหาสมุทร

ปลาแมกเคอเรลเล็ก ๆ เป็นเหยื่อของปลาล่าเหยื่อที่ใหญ่กว่า รวมทั้งปลาแมกเคอเรลที่ใหญ่กว่าและปลาคอดแอตแลนติก ฝูงนกทะเล วาฬ โลมา ฉลาม และปลาที่ใหญ่กว่า เช่น ปลาทูน่าและปลากระโทง  เนื้อปลาแมกเคอเรลมีกรดไขมันโอเมกา-3 สูง ดังนั้น มนุษย์จึงล่ามันมาก สามารถนำมาทำเป็นปลากระป๋อง โดยเก็บเนื้อปลาในซอสมะเขือเทศ ซึ่งเป็นการถนอมอาหารอย่างหนึ่ง


550

[Kimleng]

ปลาเรดดรัม  (Red Drum)  

ปลาเรดดรัม - Red Drum

ปลาเรดดรัม - Red Drum (Sciaenops ocellatus) หรือที่รู้จักกันในชื่อ ปลาเรดฟิช ปลาเบส ปลาดรัมลูกสุนัข ปลาเบสหางจุด หรือเรียกง่ายๆ ว่า ปลาเรด เป็นปลานักล่าที่พบในมหาสมุทรแอตแลนติกตั้งแต่แมสซาชูเซตส์ไปจนถึงฟลอริดา และในอ่าวเม็กซิโกตั้งแต่ฟลอริดาไปจนถึงเม็กซิโกตอนเหนือ เป็นสายพันธุ์เดียวในสกุล Sciaenops

ปลาเรดดรัมมีความเกี่ยวข้องกับปลาดรัมสีดำ (Pogonias cromis) และมักพบปลาทั้งสองสายพันธุ์นี้ใกล้กัน พวกมันสามารถผสมพันธุ์ข้ามสายพันธุ์และกลายเป็นลูกผสมที่แข็งแกร่ง

ปลาเรดดรัมมีสีแดงเข้มที่หลังและจางเป็นสีขาวที่ท้อง มีจุดตาที่เป็นเอกลักษณ์ใกล้หางและมีลักษณะเพรียวลม ปลาเรดดรัมอายุ ๓ ปีโดยทั่วไปมีน้ำหนัก ๒.๗-๓.๖ กิโลกรัม และที่มีขนาดใหญ่ที่สุดเท่าที่มีการบันทึกไว้มีน้ำหนักมากกว่า ๔๓ กิโลกรัม 

เครื่องหมายที่เด่นชัดที่สุดของปลาเรดดรัมคือจุดสีดำขนาดใหญ่จุดหนึ่งบนโคนหางบน การมีจุดหลายจุดไม่ใช่เรื่องแปลกสำหรับปลาชนิดนี้ แต่การไม่มีจุดนั้นหายากมาก นักวิทยาศาสตร์เชื่อว่าจุดสีดำใกล้หางช่วยหลอกนักล่าให้โจมตีหางของปลาแทนที่จะเป็นหัว ทำให้ปลาหนีได้  ปลาเรดดรัมใช้ประสาทสัมผัสในการมองเห็นและสัมผัส รวมถึงปากที่ก้มลง เพื่อค้นหาอาหารโดยการดูดหรือกัด ปลาเรดดรัมโตเต็มวัยจะกินปู กุ้ง และปลากระบอก ในฤดูใบไม้ผลิและฤดูหนาว ปลาโตเต็มวัยจะกินปลาเมนฮาเดน ปลากระบอก ปลาพินฟิช ปลาโรบินทะเล ปลาลิซาร์ด ปลาจุด ปลากะพงแอตแลนติก และปลาน้ำจืดเป็นหลัก

ปลาเรดดรัมพบตามธรรมชาติตามแนวชายฝั่งมหาสมุทรแอตแลนติกตะวันออกและใต้และอ่าวเม็กซิโกในลุยเซียนา เท็กซัส แอละแบมา มิสซิสซิปปี้ ฟลอริดา จอร์เจีย แคโรไลนา และเวอร์จิเนีย ปลาชนิดนี้เป็นปลานักล่าที่มีมูลค่าสูงในอ่าวเม็กซิโก กิจกรรมการเพาะเลี้ยงสัตว์น้ำที่เกี่ยวข้องกับปลาชนิดนี้เกิดขึ้นทั่วโลก เมื่อไม่นานนี้ มีรายงานพบปลาชนิดนี้หลายตัวจากทะเลเมดิเตอร์เรเนียนนอกชายฝั่งอิสราเอลและซิซิลี ซึ่งทั้งหมดน่าจะหนีรอดมาจากฟาร์มเพาะเลี้ยงสัตว์น้ำ

ปลาเรดดรัมที่ยังไม่โตเต็มวัยชอบพื้นที่หนองบึงหญ้าในอ่าวและปากแม่น้ำ ปลาเรดดรัมที่โตเต็มวัยอายุน้อย (๓-๖ปี) และปลาเรดดรัมตัวใหญ่ชอบหินที่ยื่นออกมา เช่น ท่าเทียบเรือและโครงสร้างที่มนุษย์สร้างขึ้น เช่น แท่นขุดเจาะน้ำมันและเสาสะพาน รอบๆ โครงสร้างประเภทนี้ พบปลาชนิดนี้ได้ทั่วทั้งแนวน้ำ




650

[Kimleng]

ปลาเรดเทลแคทฟิช  (Redtail catfish)  

ปลาเรดเทลแคทฟิช - Redtail catfish

ปลาเรดเทลแคทฟิช  (Redtail catfish) เป็นปลาน้ำจืดขนาดใหญ่ชนิดหนึ่ง ในอันดับปลาหนัง มีชื่อวิทยาศาสตร์ว่า Phractocephalus hemioliopterus ในวงศ์ปลากดอเมริกาใต้ (Pimelodidae) จัดเป็นปลาเพียงชนิดเดียวเท่านั้นที่อยู่ในสกุล Phractocephalus ที่ยังคงดำรงเผ่าพันธุ์ ทั้งนี้เนื่องจากชนิดอื่นที่อยู่ร่วมสกุลกันได้สูญพันธุ์ไปตั้งแต่ยุคไมโอซีนตอนต้นแล้ว (ราว ๑๓.๕ ล้านปีก่อน) คือ P. nassi ซึ่งค้นพบซากดึกดำบรรพ์ในปี ค.ศ.๒๐๐๓ จากยูรูมาโค ในเวเนซุเอลา รวมถึงชนิดอื่นจากรัฐอาเกร ในบราซิล

มีรูปร่างส่วนหัวแบนกว้างและใหญ่ ปากมีขนาดใหญ่ และอ้าปากได้กว้าง ภายในช่องปากจะมีฟันหยาบ ๆ สีแดงสด ซึ่งฟันลักษณะนี้จะใช้สำหรับดูดกลืนอาหารเข้าไปทั้งตัว โดยไม่เคี้ยวหรือขบกัด แต่จะใช้งับเพื่อไม่ให้ดิ้นหลุดเท่านั้น บริเวณส่วนหัวมีจุดกระสีน้ำตาลหรือดำกระจายอยู่ทั่ว ลำตัวด้านบนสีน้ำตาลแดง ส่วนท้องและด้านข้างลำตัวสีขาวหรือสีเหลือง ปลายหางและครีบหลังมีสีแดงจัด อันเป็นที่มาของชื่อ มีหนวดทั้งหมดสี่คู่ คู่แรกยาวที่สุดอยู่บริเวณมุมปาก หนวดอื่น ๆ อยู่บริเวณใต้คาง

ปลาเรดเทลแคทฟิช เป็นปลาที่หากินตามท้องน้ำ โดยกินอาหารได้แก่ ปลาขนาดเล็กกว่าและสามารถกินได้ถึงขนาดที่เท่าตัวหรือใหญ่กว่าได้ ด้วยการกลืนเข้าไปทั้งตัวโดยไม่เคี้ยว เป็นปลาที่ตะกละ กินจุ กินไม่เลือก และเจริญเติบโตได้เร็วมาก โดยเฉพาะลูกปลา

พบกระจายพันธุ์ในลุ่มแม่น้ำอเมซอน, โอริโนโค และเอสเซคิวโบ โดยมีชื่อเรียกในภาษาถิ่นว่า Cajaro และ Pirarara หรือ ปลากล้วย

มีขนาดโตเต็มที่ได้ประมาณ ๑-๑.๕ เมตร น้ำหนักหนักได้ถึง ๕๑.๕ กิโลกรัม ซึ่งเป็นน้ำหนักของส่วนหัวมากถึง ๑ ใน ๔

เป็นปลาที่นิยมตกเป็นเกมกีฬา และนิยมบริโภคกันทั่วไป โดยเฉพาะในประเทศไทยมีการเพาะเลี้ยงกันเพื่อบริโภคแทนเนื้อปลาคัง (Hemibagrus wyckioides) ซึ่งเป็นปลาพื้นบ้านทดแทน เนื่องด้วยการที่เพาะขยายพันธุ์ง่ายและเติบโตเร็ว อีกทั้งเนื้อยังมีรสชาติดี และยังนิยมเลี้ยงเป็นปลาสวยงามอีกด้วย ซึ่งจัดว่าเป็นปลาจากต่างประเทศที่มีการเลี้ยงกันมานานกว่า ๓๐ ปีแล้ว มีราคาขายที่ไม่แพง ในปัจจุบัน ยังมีการผสมข้ามพันธุ์กับปลาในวงศ์เดียวกัน เช่น ปลาไทเกอร์โชวเวลโนส (Pseudoplatystoma fasciatum) เกิดเป็นลูกผสมสายพันธุ์ใหม่ หรือมีสีสันที่แตกต่างไปจากปลาดั้งเดิมอีกด้วย เช่น สีขาวล้วน หรือสีดำทั้งลำตัว หรือปลาเผือก ซึ่งปลาที่มีสีสันแปลกเช่นนี้จะมีราคาซื้อขายที่แพงกว่าปลาปกติมาก แต่ขณะเดียวกันก็ก่อให้เกิดเป็นปัญหาชนิดพันธุ์ต่างถิ่น เมื่อมีปลาบางส่วนได้หลุดรอดลงไปในแหล่งน้ำธรรมชาติ

เรื่องน่ารู้ : ชนิดของปลา (Types of fish)

เรื่องน่ารู้ : ชนิดของปลา (Types of fish)

[Kimleng]

ปลาสแนปเปอร์แดงเหนือ  (Northern red snapper)  

ปลาสแนปเปอร์แดงเหนือ - Northern red snapper

ปลาสแนปเปอร์แดงเหนือได้รับการระบุอย่างเป็นทางการครั้งแรกในปี พ.ศ.๒๔๐๓ โดยนักสัตววิทยาชาวคิวบาชื่อ เฟลิเป้ โปเอย์ (Felipe Poey) ในชื่อ Mesoprion campechanus โดยมีการระบุถิ่นกำเนิดเป็น Campeche ในเม็กซิโก ชื่อเฉพาะนี้สะท้อนถึงถิ่นกำเนิด

ลักษณะเฉพาะ
ปลาสแนปเปอร์แดงเหนือมีรูปร่างคล้ายกับปลาสแนปเปอร์ชนิดอื่น เช่น ปลาสแนปเปอร์ป่าชายเลน ปลาสแนปเปอร์แกะ ปลาสแนปเปอร์เลน และปลาสแนปเปอร์หมา  มีรูปร่างลาดเอียง เกล็ดขนาดกลางถึงใหญ่ ครีบหลังมีหนาม และลำตัวกดเข้าด้านข้าง มีฟันสั้น แหลมคมเหมือนเข็ม แต่ไม่มีเขี้ยวบนที่โดดเด่นเหมือนปลาสแนปเปอร์แกะ ปลาสแนปเปอร์หมา และปลาสแนปเปอร์ป่าชายเลน

ปลาสแนปเปอร์แดงเหนือมีขนาดค่อนข้างใหญ่และมีสีแดง จะโตเต็มที่เมื่อมีความยาวประมาณ ๓๙ ซ.ม. (๑๕ นิ้ว) ตัวเต็มวัยทั่วไปมีความยาว ๖๐ ซ.ม. (๒๔ นิ้ว) แต่บางครั้งอาจยาวได้ถึง ๑๐๐ ซ.ม. (๓๙ นิ้ว) น้ำหนักสูงสุดที่บันทึกไว้คือ ๒๒.๗๙ กิโลกรัม และอายุที่รายงานมากที่สุดคือ ๕๗ ปีขึ้นไป  สีสันของปลาสแนปเปอร์แดงเหนือเป็นสีแดงอ่อน โดยมีเม็ดสีที่เข้มข้นกว่าที่ด้านหลัง มีหนามหลัง ๑๐ อัน ก้านอ่อน ๑๔ อัน ก้านอ่อน ๓ อัน และก้านอ่อน ๘-๙ อัน ปลาวัยอ่อน (สั้นกว่า ๓๐-๓๕ ซ.ม.) อาจมีจุดดำที่ด้านข้าง ใต้ก้านอ่อนด้านหน้า ซึ่งจะจางลงตามอายุ

การกระจาย
ปลาสแนปเปอร์แดงเหนือพบได้ที่ความลึก ๓๐ ถึง ๖๒๐ ฟุตในอ่าวเม็กซิโก ทะเลแคริบเบียน และชายฝั่งตะวันออกเฉียงใต้ของมหาสมุทรแอตแลนติกของเม็กซิโกและสหรัฐอเมริกา และพบได้น้อยกว่ามากทางตอนเหนือไปจนถึงแมสซาชูเซตส์ ในภาษาสเปนละตินอเมริกา เรียกว่า เมโร (mero) ฮัวชินันโก (huachinango) ปาร์โก (pargo) หรือชิลโล (chillo)

ปลาสแนปเปอร์แดงเหนือมักอาศัยอยู่ในน้ำลึก ๙-๖๐ เมตร (๓๐-๒๐๐ ฟุต) แต่บางครั้งอาจจับได้ลึกถึง ๙๐ เมตร (๓๐๐ ฟุต) อาศัยอยู่ค่อนข้างใกล้พื้นน้ำ ตามพื้นหิน แนวสันเขาและแนวปะการังเทียม รวมถึงแท่นขุดเจาะน้ำมันนอกชายฝั่ง และซากเรืออับปาง เช่นเดียวกับปลาสแนปเปอร์ชนิดอื่นๆ ปลาสแนปเปอร์แดงเหนือเป็นปลาที่ชอบอยู่รวมกันเป็นฝูงและรวมตัวเป็นฝูงใหญ่รอบ ๆ ซากเรืออับปางและแนวปะการัง ฝูงปลาเหล่านี้มักประกอบด้วยปลาที่มีขนาดใกล้เคียงกันมาก 

อาหารจากปลาสแนปเปอร์แดงเหนือ

650

[คำค้น:]

กระโดดไป: เลือกหัวข้อ: ----------------------------- จากใจถึงใจ ----------------------------- => หน้าบ้าน สุขใจ ===> สุขใจ ป่าวประกาศ (ข้อความจากทีมงาน) ===> สุขใจ เสนอแนะ (ข้อความจากสมาชิก) ===> สุขใจ ให้ละเลง (มุมทดสอบบอร์ด) ----------------------------- สุขใจในธรรม ----------------------------- => พุทธประวัติ - ประวัติพระสาวก ===> พุทธประวัติ แห่งองค์สมเด็จพระสัมมาสัมพุทธเจ้า ===> ประวิติพระอรหันต์ พระสาวก ในสมัยพุทธกาล ===> ประวัติพระผู้ปฏิบัติดีปฏิบัติชอบ ในยุคปัจจุบัน ===> นิทาน - ชาดก =====> ชาดก พระเจ้า 500 ชาติ => ธรรมะทั่วไป ธารธรรม - ธรรมทาน ===> ธรรมะจากพระอาจารย์ ===> เกร็ดครูบาอาจารย์ => ห้องวิปัสสนา - มหาสติปัฏฐาน 4 => สมถภาวนา - อภิญญาจิต => จิตอาสา - พุทธศาสนาเพื่อสังคม => เสียงธรรมเทศนา - เอกสารธรรม - วีดีโอ ===> เอกสารธรรม ===> เสียงธรรมเทศนา =====> ธรรมะจาก สมเด็จโต =====> ธรรมะจาก หลวงปู่มั่น =====> เสียงบทสวดมนต์ =====> เพลงสวดมนต์ =====> เพลงเพื่อจิตสำนึก แด่บุพการี =====> ธรรมะ มิวสิค (เพลงธรรมทั่วไป) ===> ห้อง วีดีโอ => เกร็ดศาสนา => กฏแห่งกรรม - ท่องไตรภูมิ => ไขปัญหาโลก ธรรม และความรัก => บทสวด - คัมภีร์ คาถา - วิชา อาคม => พุทธวัจนะ - ภาษิตธรรม ===> พุทธวัจนะ ในธรรมบท ===> พุทธศาสนสุภาษิต ===> คำทำนายภัยพิบัติที่จะเกิด ===> รวมข่าวภัยพิบัติ ทั้งในอดีต และปัจจุบัน ===> รู้ เพื่อ รอด (การเตรียมการ) => ห้องประชาสัมพันธ์ ทั้งทางโลก และทางธรรม ===> ฐานข้อมูล มูลนิธิต่าง ๆ ในประเทศไทย (Donation Exchange Center) ----------------------------- วิทยาศาสตร์ทางจิต เรื่องลี้ลับ ----------------------------- => วิทยาศาสตร์ - จักรวาล - การค้นพบ ===> เรื่องราว จากนอกโลก =====> ประสบการณ์เกี่ยวกับ UFO =====> หลักฐาน และ การพิสูจน์ยูเอฟโอ =====> คลิปวีดีโอ ยูเอฟโอ => ไขตำนาน - ประวัติศาสตร์ - การค้นพบ อารยธรรม => เรื่องแปลก - ประสบการณ์ทางจิต - เรื่องลึกลับ ===> ร้อยภูติ พันวิญญาณ =====> ประสบการณ์ ผี ๆ =======> เรื่องเล่าในรั้วมหาลัย =====> ประวัติ ต้นกำเนิด ตำนานผี ===> ดูดวง ทำนายทายทัก ===> ไดอะล็อก คือ ดอกอะไร - พลังไดอะล็อก (Dialogue) ===> กระบวนการ NEW AGE => เครื่องราง ของขลัง พุทธคุณ ----------------------------- นั่งเล่นหลังสวน ----------------------------- => สุขใจ จิบกาแฟ => สุขใจ ร้านน้ำชา => สุขใจ ห้องสมุด ===> สุขใจ หนังสือแนะนำ ===> สุขใจ คลังความรู้ลวงโลก ===> สยาม ในอดีต => สุขใจ ใต้เงาไม้ => สุขใจ ตลาดสด => สุขใจ อนามัย => สุขใจ ไปเที่ยว => สุขใจ ในครัว ===> เกร็ดความรู้ งานบ้าน งานครัว => สุขใจ ไปรษณีย์ => สุขใจ สวนสนุก ===> ลานกว้าง (มุมดูคลิป) ===> เวที จำอวด (จำอวดหน้าม่าน) ===> หนังกลางแปลง (ดูหนัง รีวิวหนัง) ===> หน้าเวที (มุมฟังเพลง) =====> เพลงไทยเดิม ===> แผงลอยริมทาง (รวมคลิปโฆษณาโดน ๆ)