สิบนิ้ว จะประนม เหนือเกศา

สิบนิ้ว จะประนม เหนือเกศา
ไหว้พระพุทธ พระธรรม ล้ำโลกา
พระสงฆ์ ทรงศีลา ว่าโดยจง
คงคา ยมนา มาเป็นเกณฑ์
พระสุเมรุ หลักโลก สูงระหง

ดิน น้ำ ลม ไฟ อันมั่นคง
จึงดำรง ได้รอด เป็นกายมา
ลูกจะไหว้ คุณบิดา และมารดร
ครูพัก อักษร สิ้นทั้งหลาย
อนึ่งจะ บังคม องค์นารายณ์

อันสถิต แทบสาย สมุทรธา
อนึ่งจะ บังคม บรมพงศ์
ทรงหงส์ เหิรระเห็จ พระเวหา
ไหว้องค์ พระอิศวร เจ้าโลกา
พระนารายณ์ รามา ธิบดี

ไหว้พระ ฤๅษีสิทธิ์ และคนธรรพ์
พระวิษ ณุกรรณ อันเรืองศรี
สาบสรร เครื่องเล่น ในธรณี
จึงได้มี ปรากฏ แต่ก่อนมา

ที่นี้จะไหว้ตาครูสน เป็นนายประตูครูคน ทุกแหล่งหล้า
ไหว้ครูมี ช่างประทัด ถัดลงมา
ครูเพ็ง เก่งว่า ข้างสุพรรณ
จะไหว้ ตาครูเหล่ ชอบเฮฮา

พันรักษา ราตรี ดีขยัน
ตาทองอยู่ ครูละคร กลอนสำคัญ
ตาหลวงสุวรรณ รองศรี ที่บรรลัย
ทีนี้จะไหว้ครูปี่พาทย์ ของระนาดฤาดี ปี่ไฉน

ทั้งครูแก้ว ครูพัก เป็นหลักชัย
ครูทองอินทร์ นั่นแหล่ะใคร ไม่เทียมทัน
มือก็ตอด หนอดหนัก ขยักขย้อน
ตาพูนมอญ มิใช่ชั่ว ตัวขยัน

ครูมีแขก คนนี้ เขาดีครัน
เป่าทยอย ลอยลั่น บรรเลงลือ
รับตา เจกปลอด ยอดเสภา
ทั้งครูน้อย เจรจา คนนับถือ

อีกครูแจ้ง แต่งอักษร ขจรลือ
ครูอ่อนว่า พิมพ์ระบือ ลือขจร
ครั้นจะร่ำ ไปนัก จะชักช้า
... ทีนี้จะว่า เสภา ตามครูสอน ฯลฯ ...

“หากวิชาความรู้ที่ร่ำเรียนสืบทอดมาทั้งชีวิต เป็นมรดกที่ครูบาอาจารย์ให้จำเพาะเจาะจง
ใช่ว่าจะมีจะได้ทุกคนไป ถึงอยากได้ก็ไม่ได้ ถึงอยากมีก็ไม่มี
เพราะเจ้าของท่านไม่ให้ การมอบมรดกอันหาค่าไม่ได้นี้ ท่านเรียกว่าประสิทธิ
เป็นการให้ด้วยใจ จากจิตถึงจิต ไม่ได้เลื่อนลอย
ขึ้นอยู่กับวิจารณญาณของครูบาอาจารย์ และวาสนาของศิษย์เท่านั้น”

http://www.bloggang.com/viewblog.php?id=lovesiamoldbook&group=1&page=4