สุนทรภู่ ๔ "นิทานคำกลอน

งานของสุนทรภู่
ประเภทนิทานคำกลอน - สิงหไตรภพ

สิงหไตรภพ เป็นกลอนนิทานเรื่องหนึ่ง ผลงานประพันธ์ของ สุนทรภู่ มักนิยมเรียกกันในชั้นหลังว่า สิงหไกรภพ เชื่อว่าสุนทรภู่แต่งขึ้นเพื่อถวายเจ้าฟ้าอาภรณ์เมื่อครั้งถวายพระอักษร และในภายหลังได้แต่งต่อเพื่อถวายกรมหมื่นอัปสรสุดาเทพ

เนื้อเรื่องของสิงหไตรภพ เกี่ยวกับตัวละครเอก ชื่อ สิงหไตรภพ ที่พลัดบ้านเมืองแต่เล็ก ถูกลักพาตัวไปและเลี้ยงดูเติบโตขึ้นมาในบ้านพราหมณ์จินดา สิงหไตรภพเรียกพราหมณ์ว่าพี่ชาย เนื้อเรื่องส่วนใหญ่เป็นการผจญภัยของสองพี่น้องนี้ และมีมนตร์วิเศษน่าตื่นตาตื่นใจ เหมาะแก่การเป็นวรรณกรรมสำหรับเด็ก จึงเป็นกลอนนิทานที่ถูกนำมาดัดแปลงเป็นละครหลายครั้ง และมักใช้ชื่อเรื่องว่า "สิงหไกรภพ" ......ภาพและข้อมูล จากวิกิพีเดีย สารานุกรมเสรี

๑.
ดำริธรรมกรรมฐานสังหารรัก
ด้วยไตรลักษณ์หักธุระพระฤาษี
อันรูปทรงหลงเห็นว่าเป็นดี
คือซากผีพองเน่าเสียเปล่าดาย

   ๒.
   เหมือนหิ่งห้อยน้อยแสงจะแข่งแข
   จะมีแต่อัปภาคย์ยากนักหนา
   ถึงได้อยู่สู่สมภิรมยา
   เหมือนเป็นข้าเมียตัวย่อมกลัวเกรง

   ๓.
ซึ่งสัจจังที่ตั้งเมตตาจิต
มิได้คิดแสร้งเสกอุเบกษา
ด้วยเลี้ยงคงคาประลัยจนใหญ่มา
ทั้งเวลากินนอนไม่ร้อนรน
   มันกลับขวิดคิดร้ายทำลายล้าง
   ฆ่าผู้สร้างสืบสายฝ่ายกุศล
   เสียชีวิตก็เพราะคิดเมตตาคน
   ทั้งสากลจงเห็นเป็นพยาน

   ๔.
เหมือนคำพระเทศนาท่านว่าขาด
ใครคบปราชญ์ก็เป็นปราชญ์ในสัณฐาน
ใครคบพาลก็จริตติดเป็นพาล
เหมือนนิทานช้างทรงกษัตรา
   มีโจรไพรมาอาศัยในโรงช้าง
   พูดแต่ข้างหุนหันจะฟันฝ่า
   จนช้างพลายร้ายตามไอ้โจรา
   ครั้นเสนาขับโจรเสียทันที
ให้ชีพราหมณ์รามราชมาอยู่ชิด
กระทำกิจส่วนศีลพระชินสีห์
พระยาช้างได้สดับก็กลับดี
พระบาลีทรงตัวไม่กลัวไย

สุนทรภู่ ๔ "นิทานคำกลอน - สิงหไตรภพ"