ล.พ.สนอง กตปุญโญ เจ้าอาวาสวัดสังฆทาน มรณะภาพแล้ว

ประวัติ หลวงพ่อสนอง กตปุญโญ
วัดสังฆทาน บ้านไผ่น้อย ตำบลบางไผ่ อำเภอเมือง จังหวัดนนทบุรี

o-o-o-o-o-o-o-o-o

หลวงพ่อสนอง กตปุญฺโญ เกิดเมื่อวันที่ ๕ เมษายน ๒๔๘๗ ตรงกับวันพุธ ขึ้น ๑๓ ค่ำ เดือน ๕ ปีวอก ณ ตำบลหนองผักนาก อำเภอสามชุก จังหวัดสุพรรณบุรี โยมบิดาชื่อ นายเอม โพธิ์สุวรรณ โยมมารดาชื่อ นางแม้น โพธิ์สุวรรณ มีพี่น้องร่วมบิดามารดารวม ๙ คน ท่านเป็นบุตรคนที่ ๗ ซึ่งประกอบด้วย
๑. นางจอง ศรีสำแดง
๒. นางลูกจันทร์ วงกต
๓. นางบรรจง ปานสุวรรณ
๔.ทารกเพศหญิง (เสียชีวิตขณะคลอด)
๕. นายบุญทรง โพธิ์สุวรรณ
๖. นางชะอม บุญประสม
๗. หลวงพ่อสนอง กตปุญฺโญ (ละสังขาร เมื่อวันที่ ๒๔ สิงหาคม ๒๕๕๕)
๘. นายเสนาะ โพธิ์สุวรรณ
๙. พระพงษ์ศักดิ์ สีลเปโม

เมื่ออายุได้ ๑๕ ปี ได้เข้าพิธีบรรพชาเป็นสามเณร ณ วัดไชนาวาส ตำบลท่าพี่เลี้ยง อำเภอเมือง จังหวัดสุพรรณบุรี ได้ศึกษาเล่าเรียนบาลีนักธรรม ๒ ปี จนสอบไล่ได้นักธรรมชั้นตรี เมื่ออายุครบ ๒๐ ปีบริบูรณ์ ได้เข้าพิธีอุปสมบท ณ พัทธสีมาวัดดอนไร่ ตำบลหนองสะเดา อำเภอสามชุก จังหวัดสุพรรณบุรี เมื่อวันที่ ๒๙ เมษายน ๒๕๐๗ โดยมีพระครูสุวรรณวุฒาจารย์ (หลวงพ่อมุ่ย พุทธรักขิโต) วัดดอนไร่ เป็นพระอุปัชฌาย์ พระบุญทรง วัดหนองไผ่ จังหวัดสุพรรณบุรี เป็นพระกรรมวาจาจารย์ และพระบุญยก วัดดอนไร่ เป็นพระอนุสาวนาจารย์ ได้รับนามฉายาว่า กตปุญฺโญ ซึ่งแปลว่า ผู้มีบุญอันได้กระทำแล้ว

หลังจากอุปสมบท ท่านออกธุดงค์ประมาณ ๗ เดือน ได้ข่าวว่าโยมมารดาบวชชี ณ วัดทุ่งสามัคคีธรรม ตำบลหนองผักนาก อำเภอสามชุก จังหวัดสุพรรณบุรี จึงเดินทางมาพบโยมมารดา และได้พบกับหลวงพ่อสังวาลย์ เขมโก ท่านจึงได้ถวายตัวเป็นศิษย์หลวงพ่อสังวาลย์

หลวงพ่อสังวาลย์ได้แนะนำให้หลวงพ่อสนองปฏิบัติกรรมฐานบ่มอินทรีย์เจริญสติปัฏฐาน ๔ ณ ป่าช้าวัดหนองไผ่ เช่นเดียวกับที่ท่านเคยปฏิบัติที่ป่าช้าวัดบ้านทึง โดยสมาทานไม่พูด ไม่เขียน (พูดเขียนได้แต่เฉพาะกับหลวงพ่อสังวาลย์รูปเดียวเท่านั้น) และสมาทานธุดงค์ ๗ ข้อ คือ
๑. เตจีวริกังคะ สมาทานถือไตรจีวรเป็นวัตร
๒. เอกาสนิกังคะ สมาทานนั่งฉันเพียงอาสนะเดียวเป็นวัตร
๓. ปัตตปิณฑิกังคะ สมาทานฉันเฉพาะในบาตรเป็นวัตร ไม่ใช้ภาชนะใส่อาหารเกินหนึ่งอย่าง คือ บาตร
๔. ขลุปัจฉาภัตติกังคะ สมาทานห้ามภัตที่เขานำมาถวายภายหลัง คือ เมื่อลงมือฉันแล้วมีผู้นำอาหารมาถวายอีก ก็ไม่รับ
๕. โสสานิกังคะ สมาทานอยู่ป่าช้าเป็นวัตร ในคัมภีร์หมายถึงป่าช้าเผาศพ ซึ่งต้องเคยมีการเผาศพมาก่อนอย่างน้อยครั้งหนึ่ง แต่ไม่ใช่ป่าช้าฝังผี
๖. ยถาสันถติกังคะ สมาทานอยู่ในที่ตามมีตามได้ เสนาสนคาหาปกะจัดให้อย่างไรก็อยู่ตามนั้น.
๗. เนสัชชิกังคะ สมาทานถืออิริยาบถนั่ง ยืน เดิน เพียง ๓ อิริยาบถ ไม่อยู่ในอิริยาบถนอน
(เฉพาะข้อ ๗ เริ่มปฏิบัติหลังจากอยู่ป่าช้าแล้ว ๓ เดือนแล้วถือมาตลอด จนกระทั่งปี พ.ศ. ๒๕๓๒ โยมมารดาของท่านถึงแก่กรรม จึงได้เลิกเนื่องจากสุขภาพไม่อำนวย)

ส่วนการเดินธุดงค์ หลวงพ่อสนองจะเดินด้วยเท้าเปล่า โดยไม่ใส่รองเท้าไปจนตลอดเส้นทางการธุดงค์

ต่อมา พ.ศ. ๒๕๑๑ ระว่างที่หลวงพ่อออกธุดงค์ในจังหวัดนนทบุรี ได้พบวัดสังฆทาน ซึ่งขณะนั้นเป็นวัดร้าง มีเพียงองค์หลวงพ่อโต ซึ่งเป็นพระประธานในพระอุโบสถวัดสังฆทาน กับฐานอิฐเก่า ๆ เท่านั้น เห็นว่าเป็นสถานที่สัปปายะ เหมาะสมกับการบำเพ็ญเพียรภาวนา จึงคิดสร้างให้เป็นศูนย์กลางในการเผยแผ่พระพุทธศาสนาตามหลักธุดงคกัมมัฏฐาน จึงตั้งใจที่จะบูรณะวัดนี้ขึ้น พร้อมทั้งสร้างอุโบสถแก้ว ซึ่งแล้วเสร็จเมื่อปี พ.ศ. ๒๕๒๑

ผลงานด้านการเผยแผ่พระพุทธศาสนาทั้งในประเทศและต่างประเทศ ของหลวงพ่อสนอง กตปุญฺโญ ได้ดำเนินการในนามของมูลนิธิพุทธอเนกประสงค์วัดสังฆทาน โดยจัดตั้งสถานีวิทยุสังฆทานธรรม เป็นสื่อในการเผยแพร่รายการวิทยุ “ธรรมะสว่างใจ” และ “ธรรมะก่อนนิทรา” ซึ่งมีผู้ติดตามรับฟังจำนวนมาก นอกจากนี้ ท่านยังได้จัดตั้ง สถานีโทรทัศน์ดาวเทียมพุทธภูมิ SBBTV 999 วัดสังฆทาน ในระบบโทรทัศน์ออนไลน์ (TV Online) เพื่อเป็นสื่อเผยแผ่ธรรมะอีกช่องทางหนึ่งไปยังทั่วโลก

ช่วงบั้นปลายของชีวิต หลวงพ่อสนอง กตปุญฺโญ อาพาธ ด้วยโรคไต และโรคความดันโลหิตสูง ต้องเข้าออกโรงพยาบาลรักษาอาการอาพาธบ่อยครั้ง จวบจนวาระสุดท้าย เมื่อวันที่ ๒๔ สิงหาคม ๒๕๕๕ เวลาประมาณ ๒๒.๐๐ นาฬิกา หลวงพ่อสนองได้มรณภาพอย่างสงบในระหว่างกำลังจำพรรษาอยู่ที่ศูนย์ปฏิบัติธรรมกตปุญโญ อำเภอเดิมบางนางบวช จังหวัดสุพรรณบุรี สิริอายุ ๖๘ ปี พรรษา ๔๘

แม้ว่าหลวงพ่อสนอง กตปุญฺโญ จะละสังขารไปแล้วก็ตาม แต่คุณงามความดีที่ได้ประกอบศาสนกิจมาตลอดชีวิต จะเป็นเครื่องเตือนใจให้คณะศิษย์ได้จดจำมิลืมเลือน