บทสนทนาธรรมระหว่าง หลวงพ่อเกษม เขมโก และ สมเด็จพระเจ้าอยู่หัว

<table class="maeva" cellpadding="0" cellspacing="0" border="0" style="width: 800px" id="sae1"> <tr><td style="width: 800px; height: 576px" colspan="2" id="saeva1"><script type="text/javascript"><![CDATA[ var oldLoad = window.onload; window.onload = function() { if (typeof(oldLoad) == "function") oldLoad(); if (typeof(aevacopy) == "function") aevacopy(); } // ]]></script><embed type="application/x-mplayer2" src="http://www.se-ed.com/ads/pr/sile/song/08.%20Track%208.wma" width="800px" height="576px" wmode="transparent" quality="high" allowFullScreen="true" allowScriptAccess="never" ShowControls="True" autostart="false" autoplay="false" /></td></tr> <tr><td class="aeva_t"><a href="http://www.se-ed.com/ads/pr/sile/song/08.%20Track%208.wma" target="_blank" class="aeva_link bbc_link new_win">http://www.se-ed.com/ads/pr/sile/song/08.%20Track%208.wma</a></td><td class="aeva_q" id="aqc1"></td></tr></table>

(:88:)กระทู้นี้ขอไว้ที่<ห้องธรรมมะ>ล่ะกันน๊า ยิ้ม

ต่อไปนี้เป็นพระราชดำรัสของ พระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัว ฯ ที่ทรงปฏิสันถารกับ พระอินทรวิชยาจารย์

เจ้าอาวาสวัดคะตึกเชียงมั่น

และ หลวงพ่อ เกษม เขมโก ซึ่งข้าพเจ้า(พระครูปลัดจันทร์ กตปุญโญ)ได้มีโอกาสช่วยหลวงพ่อถวายพระพรด้วย

ข้อความนี้ข้าพเจ้าบันทึกไว้หลังจากเสด็จพระราชดำเนินกลับแล้วดังนี้..............................

ในหลวง-> หลวงพ่อประจำอยู่ที่วัดนี้หรือ

หลวงพ่อเกษม-> ขอถวายพระพร อาตมาประจำอยู่ที่สุสานไตรลักษณ์

ในหลวง ->อยากไปหาหลวงพ่อเหมือนกัน แต่หาเวลาไม่ค่อยได้ ได้ทราบว่าเข้าพบหลวงพ่อยาก

หลวงพ่อเกษม -> พระราชาเสด็จไปป่าช้าเป็นการไม่สะดวก เพราะสถานที่ไม่เรียบร้อย อาตมาภาพจึงมารอเสด็จที่นี่

ขอถวายพระพร ->มหาบพิตรสบายดีหรือ ?

ในหลวง -> สบายดี

หลวงพ่อเกษม ->ขอถวายพระพรมหาบพิตรพระชนมายุเท่าไร

ในหลวง ->ได้ ๕๐ ปี

หลวงพ่อเกษม -> อาตมาภาพได้ ๖๗ ปี

ในหลวง ->หลวงพ่ออยู่ตามป่ามีความสงบ ย่อมจะมีโอกาสปฏิบัติธรรมได้มากกว่าพระที่วัดในเมือง ซึ่งมีภารกิจเกี่ยวกับการปกครองแ

ละงานอื่น ๆ จะเป็นอย่างนั้นหรือเปล่า

หลวงพ่อเกษม ->ขอถวายพระพร อาจจะเป็นอย่างนั้นก็ได้ เพราะอยู่ป่าไม่มีภารกิจอย่างอื่น แต่ก็ขึ้นอยู่กับศีลบริสุทธิ์ด้วย

เพราะเมื่อศีลบริสุทธิ์จิตใจไม่ฟุ้งซ่าน นิวรณ์ไม่ครอบงำก็ปฏิบัติได้

ในหลวง ->การปฏิบัติอย่างพระมีเวลามากย่อมจะได้ผลเร็ว ส่วนผู้ที่มีเวลาน้อยมีภารกิจมากจะปฏิบัติอย่างหลวงพ่อก็ไม่อาจทำได้

แล้วจะมีวิธีปฏิบัติอย่างไรเราจะหั่นแลกช่วงเวลาช่วงเช้าให้สั้นเข้าจะได้ไหม คือ ซอยเวลาออกจากหนึ่งชั่วโมงเป็น

ครึ่งชั่วโมง จากครึ่งชั่วโมงเป็นสิบนาที หรือห้านาที แต่ให้ได้

ผล คือ ได้รับความสุขเท่ากัน ยกตัวอย่างเช่น นั่งรถยนต์จากเชียงใหม่มาลำปางก็สามารถปฏิบัติได้ หรือระหว่างที่มาอยู่ใน

พิธีนี้มีช่วงที่ว่างอยู่ ก็ปฏิบัติเป็นระยะไปอย่างนี้จะถูกหรือเปล่าก็ไม่ทราบอยากจะเรียนถาม

หลวงพ่อเกษม ->ขอถวายพระพรจะปฏิบัติอย่างนั้นก็ได้ถ้าแบ่งเวลาได้

ในหลวง ->ไม่ถึงแบ่งเวลาต่างหากออกมาทีเดียว ก็อาศัยเวลาขณะที่ออกมาทำงานอย่างอื่นอยู่นั้นแหละ

ได้หรือไม่ คือ ใช้สติอยู่ทุกขณะจิตที่เกิดดับ ทำงานด้วยความรอบคอบให้สติตั้งอยู่ตลอดเวลา

หลวงพ่อเกษม ->ขอถวายพระพรมหาบพิตรทรงปฏิบัติอย่างนั้นถูกแล้ว การที่มหาบพิตรเสด็จพระราชดำเนินมาปฏิบัติงานอย่างนี้ ก็เรียกว่าได้ทรง

เจริญเมตตาในพรหมวิหารอยู่

ในหลวง ->ก็คิดว่าเป็นอย่างนั้น เช่นว่ามาตัดลูกนิมิตนี้ ก็ถือว่าเป็นการปฏิบัติธรรมด้วยขี้เกียจมาจึงมีกำลังใจมา

และเมื่อได้โอกาสได้เรียนถามพระสงฆ์ว่า

การปฏิบัติธรรมเป็นระยะเวลาสั้น ๆ เป็นตอน ๆ อย่างนี้จะได้ผลไหม อุปมาเหมือนช่างทาสีผนังโบสถ์ เขาทาทางนี้ดีแล้วพัก ทาทางโน้นดีแล้วพัก

ทำอยู่อย่างนี้ก็เสร็จได้ แต่ต้องใช้เวลาหน่อย จึงอยากเรียนถามว่าปฏิบัติอย่างนี้ จะมีผลสำเร็จไหม ?

หลวงพ่อเกษม ->ปฏิบัติอย่างนั้นก็ได้โดยอาศัยหลัก ๓ อย่าง คือ มีศีลบริสุทธิ์ ทำบุญในชาติปางก่อนไว้มาก มีบาปน้อย ขอถวายพระพร