นรนารีลักษณะ - ลักษณะคู่ครองที่ดีดังโบราณว่าไว้

ภาพจาก : infoforthai.com

นรนารีลักษณะ

หนังสือเล่มหนึ่งของ พ.อ.ปิ่น มุทุกันต์ คือ เรือนชั้นใน-ชั้นนอก ท่านพูดถึง “นรนารีลักษณะ” ไว้อย่างน่าสนใจ ท่านบอกว่า

“พูดถึงเรื่องเลือกคู่ทีไร นึกถึงแต่ตำราของเก่าทุกที คือผมมีตำราเลือกคู่เป็นของเก่า คนโบราณว่าไว้เกี่ยวกับลักษณะคู่ครองที่ดี เรียกสั้น ๆ ว่า “นรนารีลักษณะ” คือลักษณะของ ชายดี หญิงดี รู้สึกว่าท่านวางกฎเกณฑ์ไว้ครบถ้วนและเหมาะเจาะดีกว่าอีกหลายแบบ ที่เคยเห็นมา ที่จริงผมเคยเผยแผ่มามากแล้วเหมือนกัน แต่เอามาเล่าสู่กันฟังเสียอีกที คืออย่างนี้ แต่นี่พูดฟังเฉย ๆ นะ ท่านผู้ใดมีแล้วก็แล้วกันไป ไม่ต้องเลือกคู่กันใหม่ประเดี๋ยวจะนึกว่า ปาฐกมายุให้เลือกคู่กันใหม่เลยจะยุ่งกันใหญ่ และพลอยทำให้ผมไม่ปลอดภัยไปด้วย การเผยแผ่นี่ก็เพื่อเสนอให้ท่านผู้ฟังลองพิจารณาและจำไว้เผื่อลูกหลานต่อไป เขาทำอะไรจะได้เป็นคนมีหลัก ซึ่งดีกว่าปล่อยให้หลักลอย

   ดี
นรนารีลักษณะที่ว่านั้นมี ๖ อย่าง ผมเรียกง่าย ๆ ว่า “ดี ๖" คือ
   ๑. รูปสวย
   ๒. รวยทรัพย์
   ๓. นับวิชา
   ๔. มารยาท
   ๕. ชาติผู้ดี
   ๖. มีศีลธรรม
จำง่าย ๆ ว่า “รูปสวย-รวยทรัพย์-นับวิชา-มารยาท-ชาติผู้ดี-มีศีลธรรม”
ต้องหัดว่าให้คล่องปากมีอยู่ ๖ อย่างด้วยกัน จะอธิบายความหมายย่อ ๆ พอเป็นทางพิจารณา

๑. รูปสวย

ที่ว่ารูปสวย ก็หมายความว่า เป็นคนงามทางรูปร่างกาย สมสัดสมส่วน แต่ความสวยของคนจะวางเกณฑ์ตายตัวยาก ว่าคนอย่างไรสวย เรื่องนี้ย่อมขึ้นอยู่กับความนิยมของคนในถิ่นนั้น ๆ แม้ในถิ่นเดียวกันก็ยังต้องแยกแยะตามความชอบใจของแต่ละคนอีกด้วย เราจะตั้งเป็นกฎตายตัว เช่นว่า คนขาวสวยคนดำไม่สวยอย่างนี้ไม่ได้ เพราะคนดำขำก็มีคนนิยมมากเหมือนกัน ยิ่งในประเทศคนผิวดำ เขายิ่งนิยมคนผิวดำ ดำเมี่ยมจริง ๆ ยิ่งดำยิ่งดี

รูปร่างผิวพรรณที่ต้องตามความนิยม ทางพุทธศาสนาก็ถือว่า เป็นผลบุญอย่างหนึ่งว่า ดังที่พรรณนาไว้ในนิธิกัณฑสูตรกล่าวถึงรูปลักษณะคนมีบุญว่า
   สุวณฺณตา มีผิวดี
   สุสรตา มีเสียงดี
   สุสณฺฐานํ มีทรวดทรงดี
   สุรูปตา มีร่างกายดี

นี้เป็นการบรรยายความงาม ว่าไว้เป็นกลาง ๆ บอกแต่ว่าดี แต่ก็ไม่จำกัดเด็ดขาดลงไปว่าดีอย่างไร ผิวดีก็คือผิวเกลี้ยงเกลาน่าดู เสียงดี คือเสียงเพราะ เสียงมีเสน่ห์ ทรงดีคือสัดส่วนต่าง ๆ ของร่างกายดี ไม่สูงเกินไป ไม่เตี้ยเกินไป ไม่อ้วนเกินไป ไม่ผอมเกินไป ร่างกายดี คือ ร่างกายสมประกอบไม่ง่อยเปลี้ยเสียขา หูตาไม่พิกลพิการ .... เรื่องรูปสวย แสดงพอเป็นแนวทางพิจารณาเท่านี้ก่อน

๒. รวยทรัพย์

ข้อความบอกชัดอยู่แล้วเหมือนกัน ว่าเป็นคนมีทรัพย์ ความจริงข้าพเจ้าคิดว่า ท่านคงมุ่งสอนให้เพ่งเล็งความแข็งขยันเป็นสำคัญ เพราะข้อเท็จจริงนั้นใครก็รู้ คนหนุ่ม ๆ สาว ๆ ที่อยู่ในวัยเลือกคู่ ส่วนมากก็อยู่ในวัย ๑๘-๒๐ ปี คนวัยนี้ว่ากันทั่ว ๆ ไป ก็เพิ่งจะออกจากโรงเรียน ผู้ชายก็เพิ่งจะนุ่งกางเกงขายาว ผู้หญิงก็เพิ่งจะตัดเปีย จะไปเอาทรัพย์ที่ไหนมาให้อีกฝ่ายหนึ่งดู นอกจากของบรรพบุรุษหรือไม่ก็ยืมเขามาโชว์ การที่เราจะมาตั้งข้อเพ่งเล็งเขาในแง่นี้ จึงดูจะไม่เป็นการยุติธรรม

ความเข้าใจของผมว่า ท่านเจ้าของตำราคงจะไม่ใช่คนงกสมบัติเห็นแก่ได้ แล้วสอนคนอื่นให้เลือกคู่ เพราะเห็นแก่สมบัติของเขา ซึ่งเป็นวิธีขายตัวชัด ๆ แต่ท่านคงจะสอนเราให้สังเกตไว้บ้าง ว่าคนที่เราจะเลือกมาเป็นคู่ครองนั้น มีแววเศรษฐีติดตัวบ้างหรือเปล่า คือ
   อุฏฐานสมฺปทา ขยันหาทรัพย์
   อารกฺขสมฺปทา รู้จักเก็บหอมรอมริบ
   กลฺยาณมิตฺตตา คบแต่คนดีเป็นมิตร
   สมชีวิตา รู้จักจ่ายทรัพย์พอควร

ลักษณะทั้งสี่นี้ บางท่านเรียกว่า “หัวใจเศรษฐี” เพราะคนที่มีลักษณะดังกล่าว ย่อมหวังตั้งตัวได้แน่นอน ดังนั้น นรนารีลักษณะข้อว่า “รวยทรัพย์” นี้ควรจะตั้งเกณฑ์เพียงว่าให้ดูผู้ที่ตนจะเลือกเป็นคู่ครองว่ามีลักษณะของผู้ที่ร่ำรวยทรัพย์หรือเปล่า

๓. นับวิชา

หมายความว่า เป็นคนมีความรู้ความฉลาดไม่ใช่โง่เง่าเซอะซะ แต่จะรู้อะไร รู้แค่ไหน นั่นสุดแล้วแต่ความพอใจของผู้เลือก ที่สำคัญคือ ต้องเป็นคนมีความรู้ ทำมาหากินเป็น เป็นผู้ชายจะเป็นช่างไม้ ช่างเหล็ก ช่างเขียน ช่างเครื่องยนต์ หรือช่างอย่างอื่นก็ได้ ข้อสำคัญให้เป็นวิชาทำมาหากินโดยสุจริตอย่างน้อยที่สุดหนึ่งอย่าง ฝ่ายหญิงก็เหมือนกัน อย่างน้อยที่สุด ทำอะไรไม่เป็นจริง ๆ ทอดขนมขายเป็นก็ยังดี เผื่อถึงคราวจำเป็นจะได้ช่วยกันแก้เหมือนคนสองคนเกาะกันว่ายอยู่ในน้ำ ถ้าว่ายน้ำเป็นทั้งสองคน เมื่อคนหนึ่งหมดแรง อีกคนหนึ่งก็พอพยุงกันไว้ ไม่ให้จมน้ำตาย เรื่องวิชาความรู้นี้เป็นสิ่งจำเป็นไม่น้อย คนที่ทำอะไรไม่เป็น เป็นแต่ทำท่าเจ้าชู้ประตูดินอย่างเดียวไม่ต้องด้วยตำรา ใครเลือกเป็นคู่ครองไม่ดี

๔. มารยาท

หมายความว่า เป็นคนมีกิริยาวาจาสุภาพเรียบร้อยน่ารัก เรื่องนี้ก็เป็นข้อจำเป็นอยู่มากสำหรับผู้ครองเรือน ซึ่งท่านผู้ฟังย่อมทราบอยู่ด้วยกันแล้ว กิริยามารยาทน่ารักนั้น ความจริงไม่ต้องเพิ่มเติมอะไรก็ได้เพียงรักษาระดับเดิมของตนไว้คือให้เท่ากัน หรือใกล้เคียงกับตอนก่อนแต่งงานก็พอแล้ว เมื่อก่อนแต่งงานเราทำไมจึงทำหวานกับคู่รักได้ คำพูดแต่ละคำก็สรรค์แต่คำหวาน ๆ ออกมาให้อีกฝ่ายหนึ่งฟัง ดูเหมือนว่าจะพูดอะไรออกมาแต่ละคำได้คิดร้อยกรองไว้สักสิบครั้งยี่สิบครั้ง ถึงอย่างนั้นก็ยังกลัวเขาจะไม่พอใจ พูดไปแล้วก็นำมาคิดคำนึงอีกตั้งหลายครั้งหลายหนว่า คำที่พูดไปนั้นเหมาะดีแน่นอนแล้วหรืออย่างไร ฝ่ายกิริยาอาการทางกายก็เต็มไปด้วยความละมุนละม่อม น่ารักจริง ๆ รู้สึกว่าเป็นผู้ดีทุกกระเบียดนิ้ว จะไปบ้านคู่รักแต่ละครั้งแต่ละหน เตรียมยิ้มกันไปแต่ปากตรอก

แต่ครั้นแต่งงานกันแล้ว เราทิ้งเสน่ห์เดิมของตนเสีย กลายเป็นคนอัตคัดยิ้ม ตีหน้าบึ้งบอกบุญไม่รับเสียเรื่อย แม้คำพูดก็เปลี่ยนเป็นกระด้างหยาบคาย ซ้ำร้ายบางคนกลายเป็นคนปากเน่าปากเหม็น พูดจาด่าว่าเจ็บ ๆ แสบ ๆ น่ารำคาญจริง ๆ พุทโธ่! ด่ากันอยู่ได้ทุกเช้าทุกเย็น บางคนด่าเองกลัวจะไม่ขลังพอ แถมเรียกห่าเรียกผีมาช่วยด้วย กว่าจะตำน้ำพริกเสร็จสักครกหนึ่งไม่รู้ว่าใส่ห่าใส่ผีลงไปเท่าไร แล้วมันจะมีรสชาติผูกมัดใจของอีกฝ่ายได้อย่างไร นี่แหละความผิดพลาดของผู้ครองเรือน

๕. ชาติผู้ดี

ที่ว่าชาติผู้ดี หมายถึงเป็นหน่อเนื้อเชื้อไขของคนดี ซึ่งตรงกันข้ามกับคนร้ายหรือคนชั่ว ธรรมดาคนดีย่อมอบรมบุตรธิดาของตนแต่ในทางดี

ผมได้กล่าวมาแล้วว่า คนเราเมื่อก่อนแต่งงาน เขาเคลือบไว้ด้วยน้ำผึ้งน้ำตาล ชโลมไว้ด้วยของหอม ไล้ทาไว้ด้วยสิ่งน่าดูน่าชมทั้งสิ้น ยิ่งสมัยนี้บ้านเมืองเต็มไปด้วย “คนวิทยาศาสตร์” ดูยากเหลือเกิน มักจะเข้าตำราว่าเลือกผักกินหนอนเสียแหละมาก แม้คนสมัยโบราณ ก็ตระหนักในเรื่องนี้อยู่มากเหมือนกัน คือการเพ่งเล็งถึงชาติโคตรตระกูลของคนที่จะเลือกเป็นคู่ครอง จนถึงมีคำสอนสืบ ๆ กันมาว่า “ดูช้างให้ดูหาง ดูนางให้ดูแม่ จะดูให้แน่ต้องดูถึงยาย”

ท่านผู้ฟังที่เคารพ ถ้าเราจะซื้อยากินสักขวดหนึ่งแทนที่เราจะดูแค่ฝอยปิดข้างขวด ก็ควรจะดูกันถึงยี่ห้อดูส่วนผสมด้วย เพราะถ้าเชื่อสลากปิดข้างขวดแล้ว มันก็ดีวิเศษด้วยกันทั้งนั้นแหละ สมัยนี้ยาฝรั่งเขาพิมพ์ตำรับไว้ให้ผู้ซื้อดูด้วยว่าในยานั้นมี Vitamin A เท่าไร? B.C.D. เท่าไร? มี Calcium และ Phosphorus อย่างไรบ้าง? สะดวกแก่การใช้มาก เรื่องของคนก็เหมือนกันกับยา คนเหมือนกันก็จริงแต่ส่วนผสมมันไม่เหมือนกัน เปรี้ยวจัดก็มี เค็มจัดก็มี จืดชืดไม่เป็นท่าเลยก็มี ต้องดูให้ดี

๖. มีศีลธรรม

คุณสมบัติข้อสุดท้าย สำคัญมาก ที่ว่ามีศีลธรรมนั้นหมายความว่าเป็นคนมีธรรมะในใจ ไม่ใช่เป็นคนอธรรมและที่ว่า “ธรรมะ ๆ” นั้น ก็คือมีเหตุผล คนมีธรรมะก็คือเป็นคนมีเหตุผล หรือเป็นคนชอบเหตุผลนั่นเอง ตามปกติคู่ครองที่เป็นคนไร้ธรรมะ เป็นคนไม่ชอบเหตุผล ชอบทำอะไรตามอารมณ์ เป็นคนเจ้าทิฐิ ชอบดื้อ ชอบรั้น เถียงกันทีไรเป็นต้องเอาข้างเข้าถูทันที ทะเลาะกันทีไร เราต้องถูกบังคับให้เป็นฝ่ายแพ้เสมอ เล่นกับคนไม่มีเหตุผลในใจแล้วยากจริง ๆ จะเอาแต่ใจตัวท่าเดียว เรื่องนี้ท่านผู้ฟังย่อมทราบอยู่ด้วยแล้ว จึงขอผ่านไปก่อน

อย่างไรก็ตาม ผมขอย้ำอีกนิดว่า ศีลธรรมนั้นเป็นยอดดีของคน ใครได้คู่ครองที่เป็นคนไร้ศีลธรรมไม่พ้นลำบาก เต็มไปด้วยการทะเลาะวิวาทบาดหมาง สามวันดีสี่วันร้ายแย่จริง

ยิ่งกว่านั้น คู่ครองที่ไม่มีศีลธรรมย่อมเป็นเหมือนศัตรูที่แฝงอยู่ในเรือนร่างของมิตร คือชอบแนะนำให้เราทำความผิด คอยกระซิบทุกวี่ทุกวัน พี่เมื่อไรจะโกงเขาสักทีล่ะ? พี่เมื่อไรจะไปปล้นกับเขาล่ะ? พี่เมื่อไรจะไปเล่นงานไอ้คนนั้นสักทีล่ะ? ถูกรบเร้าหนักเข้า เราเป็นผัว มันก็ทนไม่ไหว ตัดสินใจ เอาก็เอา! เพราะเห็นแก่เมียรัก ผลที่สุดล่ะท่าน? เราเองเสวยตะรางไปตามระเบียบ เขาล่ะ? อ๋อดูหนังดูละครต่อไป อย่าลืมว่าเสียงกระซิบแผ่ว ๆ ที่ว่านั้น คือเสียงปิศาจเข้าสิง ไม่ใช่เสียงเมียเราแท้ ก็เท่ากับเขาบอกเราว่า “พี่เมื่อไรจะเข้าตะรางสักทีล่ะ?” นั่นแหละ ระวังให้มาก ๆ ที่ว่านี้ ว่าข้างฝ่ายผู้หญิงไม่มีศีลธรรม

ทีนี้ถ้าหญิงเกิดไปได้ชายที่ไม่มีศีลธรรม ยิ่งร้ายใหญ่ มันจะไม่ใช่เพียงแต่เสียงกระซิบเท่านั้น แต่จะกลายเป็นเสียงขู่คำรามบังคับให้เมียต้องสร้างกรรมทำบาปมากมายหลายเท่านัก เพราะว่า ลงได้ช้างใจร้ายแล้ว ก็มีทางทำความพินาศได้มากกว่ามดใจร้ายหลายร้อยพันเท่าเป็นธรรมดา แต่ถ้าใครได้คู่ครองที่มีศีลธรรมประจำใจ ก็เป็นอันว่าได้กัลยาณมิตรคอยประคองเราให้เดินทางถูก เป็นยอดแห่งประโยชน์ในครอบครัว

ดังนั้น นรนารีลักษณะข้อสุดท้ายนี้ จึงเป็นหลักประกันสันติสุขของครอบครัวอย่างแท้จริง สร้างตึกใหญ่แล้วไม่ติดสายล่อฟ้า ก็น่ากลัวฟ้าผ่า ฝนตกฟ้าร้องนอนไม่หลับ ครอบครัวที่พ่อบ้านแม่เรือนขาดศีลธรรม ก็เหมือนตึกใหญ่ที่ขาดสายล่อฟ้านั่นแหละ ไม่รู้เคราะห์ร้ายจะฟาดโครมลงมาเมื่อไร”