โอววว ซึ้ง
ทำไมคนเข้าใจยากนัก จริงๆแล้วถ้ารักและเข้าใจมันจริงๆคำพูดเหล่านี้ไม่จำเป็นต้องแต่งขึ้นเลยด้วยซ้ำ
คิดถึงหมาตัวที่หายไป ตัวแรกและตัวเดียวของหนู
ห้าทุ่มมีมันรออยู่ตัวเดียว เปิดประตูเข้ามาปุ๊บมาแล่วว ตะกุย ทำท่าดีใจจัด
เราก็ต้องบอกมันใจเย็นก้วย พี่เก็บของก่อนนะ ขาหนูเหยียบขี้มาป่าว เลอะโปรงพี่นะ
มันไม่ตอบตะกุยลูกเดียว แล้วเราก็มานั่งคุยกับมันแป้บนึง มีมันตัวเดียวฟังหมดทุกเรื่อง
หน้าตาก็บอกอยู่ว่าไม่เข้าใจ บางทีถามขำๆ ก้วยแกเป็นแมวใช่ป่าว มันตอบใช่ มันไม่ได้ตอบแต่เราตอบให้
ฮ่าๆๆๆ เห็นมั้ยมันฟังไม่รู้เรื่องจริงด้วย ไอ่หมาเอ๊ยย ยังจะฟังให้เราพูดแน่ะ ซึ้ง ไมมันรักเราจัง หมาไม่เคยเบื่อ
เจ้าของ ไม่เคยรักน้อยลง และไม่มีวันลืม ...เศร้า ก้วยมันหายไปนานแล้ววววววว ฮืออ
ที่บ้านไปเจอมันกับเจ้าของใหม่ดูมีความสุขดี ยังดีนะที่ยังไม่ลืมเราไม่งั้น งอน บับบายไอ่หมาบ้า