โอปปาติกะ

http://i191.photobucket.com/albums/z119/bee_99/PC24008-1.jpg

โอปปาติกะ

ทันทีที่เห็นดับไปขณะต่อไปเกิดขึ้นมีสติเกิดร่วมด้วยไหมไม่สามารถจะบอกได้แม้แต่การฟังก็จะต้องมานั่งทบทวนจิตที่รับรู้อารมณ์ต่อ
จาก จักขุ วิญญาณเป็นจิตอะไรมีเจตสิกเกิดร่วมด้วยเท่าไร ก็ต้องมานั่งคิดโดยไม่รู้ลักษณะของสติเพราะฉะนั้นการที่จะรู้ลักษณะของสติไม่ใช่เพียง
การจำว่าสติมีลักษณะอย่างไรเกิดกับจิตขณะไหนบ้างเพราะแม้ขณะนี้ก็ยังไม่สามารถจะรู้ได้ว่าขณะนี้น่ะจิตเป็นกุศลหรือเปล่า หรือเป็นอกุศลหรือว่าเป็น
วิจารณญาณ หรือว่าเป็นกิจธุระ เพราะว่าไม่ได้รู้สภาพที่เป็นจิตเพียงแต่ได้ยินชื่อได้ยินเรื่องราวของทั้งจิตเจตสิก รูป ทั้งหมดมากมาย แต่ขณะนี้มีสิ่ง
ที่เป็นจิตจริง ๆ กำลังเห็นจริง ๆ แต่ไม่รู้ลักษณะของจิตที่เห็น เพราะฉะนั้นจึงไม่สามารถที่จะแยกได้ ว่าขณะที่เห็นนั้นไม่ใช่ขณะที่กำลังเป็นจิตประเภทอื่น
เช่นความยินดี ติดข้องในสิ่งที่เห็นแค่นี้ก็ไม่รู้แล้วแล้วจะไปรู้ลักษณะของ สติ หรือเพียงแต่ไปจำว่าขณะนั้นน่ะมีสติเจริญเกิดร่วมด้วยหรือเปล่าเพราะฉะนั้น
การศึกษาธรรมต้องรู้ว่าจุดประสงค์ก็คือเราไม่เคยรู้ความจริงของสิ่งที่ปรากฏทั้งที่กำลังปรากฏเพราะฉะนั้นการที่ฟังเพื่อเข้าใจถูกเห็นถูกในลักษณะของสิ่งที่ปรากฏแต่เราก็ไม่สนใจไปสนใจเรื่อง สติ อะไร ๆ อีกเยอะแยะแต่ไม่สนใจที่จะรู้ว่าขณะนี้มีสิ่งที่ปรากฏให้เห็นและความจริงของสิ่งนี้ก็คือว่ามีอย่างนี้ว่าเมื่อไรเห็นเกิดขึ้นเมื่อไรก็ทีสิ่งนี้แหละปรากฏให้เห็นเพราะฉะนั้นฟังเพื่อให้เข้าใจถูกจนกว่าจะรู้สึกธรรมที่ปรากฏแต่เราก็ไม่ติด เรื่อง สติ เรื่องสมาธิ ลืมว่าเพื่อ
เข้าใจสิ่งที่ปรากฏ