เกินพอดี เรื่องเล่าหลวงปู่ดู่ พรหมปัญโญ วัดสระแก

เกินพอดี
เรื่องเล่าหลวงปู่ดู่ พรหมปัญโญ
วัดสระแก จ.พระนครศรีอยุธยา

ทางสายกลางหรือมัชฌิมาปฏิปทา คือความพอดีถ้ามากเกินหรือน้อยเกินไปจะมีผลต่อจิตใจ

ผู้เขียนเคยเรียนถามหลวงปู่เกี่ยวกับคนที่เสียจริต กรรมอะไรที่ทำให้ต้องเป็นเช่นนั้น

หลวงปู่ท่านตอบแบบปัจจุบันกรรมคือกรรมในชาตินี้ว่า "ผู้ที่เสียใจสุดขีด หรือดีใจสุดขีด จะทำให้เป็นบ้าได้"

นอกจากนี้ หลวงปู่ยังกล่าวถึงอารมณ์ของคนไม่ปกติ ท่านบอกว่าเป็นโรคลมบาทจิต บาดทะยักเกิดขึ้นกับร่างกาย บาทจิตเกิดขึ้นกับจิตใจ มีผลถึงประสาท ดังนั้นการรักษาอารมณ์ของคนจึงมีความจำเป็น บุคคลบางประเภทเดี๋ยวดี เดี๋ยวร้ายไม่แน่นอน หากที่เรียกว่า "ลมขึ้น ลมลง"

เนื่องจากไม่ได้มีการฝึกจิตหรือฝึกสติให้มั่นคงการชำระแต่เพียงร่างกายถ้าไม่ได้ชำระจิตใจเสียบ้างในที่สุดจะเกิดการหมักหมมของอารมณ์เช่นเดียวกับผลไม้ที่เกิดการหมักหมมกลายเป็นเหล้าทำให้เกิดความมัวเมาหาทิศทางไม่เจอจิตใจเต็มไปด้วยอธรรมมีการแก่งแย่งชิงดีริษยาอาฆาตไปต่างๆ นานาเมื่อสิ่งแวดล้อมเป็นพิษจิตก็เกิดการล้มละลายได้ลำพังความรู้ทางโลกอย่างเดียวนั้นไม่สามารถนำมาปฏิรูปจิตได้

มีครั้งหนึ่งหลวงปู่ท่านนั่งอ่านวิชาการทางโลก เมื่อเจ้าของหนังสือได้เรียนถามว่า "หลวงปู่อ่านเรื่องอะไร"

หลวงปู่ "ข้าอ่านไปยังงั้นแหละ ข้าถามหลวงปู่ทวดว่า อ่านแล้วจะได้อะไร ท่านตอบข้าว่า อ่านยังไงก็ไม่พ้นทุกข์ ที่ท่านทำอยู่นั้นคือ ทางพ้นทุกข์ นั่นคือการปฏิบัตินั่นเอง"

พระพุทธองค์ทรงหยิบใบไม้ขึ้นมาหนึ่งกำมือ แล้วตรัสถามพระภิกษุว่า

"ปริมาณใบไม้ในมือกับในป่า อันไหนมากกว่ากัน"

พระภิกษุทูลตอบว่า "ในป่ามีมากกว่ากันจนประมาณไม่ได้"

พระพุทธองค์ "ดูกรภิกษุทั้งหลาย ความรู้ที่ตถาคต นำมาสอนพวกเธอก็เช่นเดียวกัน เพราะความรู้มีมากมาย แต่ที่ทำให้พ้นทุกข์คือ สิ่งที่นำมาสอนพวกเธอเท่านั้น"